Ο Αλέξανδρος Δ΄ ήταν γιος του Αλεξάνδρου Γ΄ του Μεγάλου από τη Μακεδονία και της Περσίδας Ρωξάνης από τη Σογδιανή, κόρης του Οξυάρτη σατράπη των Παροπαμισάδων.[1][2]. Γεννήθηκε μετά το θάνατο του πατέρα του το 323 π.Χ. Αμέσως μόλις γεννήθηκε αναγνωρίστηκε βασιλιάς μετά του Φιλίππου του Αρριδαίου, υπό την κηδεμονία πρώτα του Περδίκκα (απεβ. 321 π.Χ.) και αργότερα του Αντίπατρου (απεβ. 319 π.Χ.), αλλά μετά τον θάνατο του τελευταίου υπέστη με τη μητέρα του πολλές περιπέτειες.
Τελικά δηλητηριάστηκε μαζί με τη Ρωξάνη, το 309 π.Χ. σε ηλικία περίπου 14 ετών, πιθανόν ενώ βρισκόταν στην Αμφίπολη. Η δηλητηρίαση έγινε από τον Γλαυκία, αξιωματικό των Εταίρων, με εντολή του Κασσάνδρου.
Τάφος του πρίγκιπα
Κατά παράδοση, οι Μακεδόνες βασιλιάδες θάβονταν στις Αιγές (σημερινή Βεργίνα Ημαθίας), την πρώτη πρωτεύουσα των Μακεδόνων. Εκεί, πλησίον του τάφου του Φιλίππου Β΄, ο αρχαιολόγος Μανώλης Ανδρόνικος βρήκε το 1979 μεγαλοπρεπή ασύλητο τάφο με πλούσια κτερίσματα-ευρήματα, τον επονομαζόμενο "τάφο του Πρίγκιπα". Ο τάφος ανήκει σε έφηβο 13-15 ετών και σύμφωνα με τις ενδείξεις πρόκειται για τον Αλέξανδρο Δ΄.[3]
