Η Tέταρτη δυναστεία Φαραώ ή 4η δυναστεία (2613 – 2494 π.Χ.) της Αιγύπτου είναι η δεύτερη του Παλαιού Βασιλείου. Διαδέχθηκε την 3η δυναστεία. Πρωτεύουσα των φαραώ της, όπως και των υπόλοιπων του Παλαιού Βασιλείου, ήταν η Μέμφις.[1]
Πυραμίδες
Η 4η δυναστεία αποτελεί περίοδο μεγάλης ακμής. Μάρτυρες αυτής της ευημερίας αποτελούν μέχρι σήμερα οι μεγαλοπρεπείς πυραμίδες, στην κατασκευή των οποίων εργάστηκαν χιλιάδες εργάτες. Οι βασιλείς της 4ης δυναστείας ήταν οι πρώτοι που κατάφεραν να κτίσουν κανονικές πυραμίδες, οι οποίες προήλθαν σταδιακά, μέσα από τους αρχιτεκτονικούς πειραματισμούς των προηγούμενων περιόδων, ως μετεξέλιξη των μασταμπά και των βαθμιδωτών πυραμίδων. Παραδείγματα της μετάβασης προς το τέλειο σχήμα της πυραμίδας αποτελούν οι τρεις πυραμίδες του Σνεφρού, του ιδρυτή της Τέταρτης Δυναστείας.[1]
Οι πυραμίδες στέγαζαν τους τάφους των φαραώ και την παντοτινή μεταθανάτια λατρεία τους. Ειδικά κατασκευασμένο μονοπάτι τις συνέδεε μέσω του νεκρικού ναού τους, στα ανατολικά τους, με την εύφορη καλλιεργήσιμη πεδιάδα του Νείλου. Περιβάλλονταν από διάφορα βοηθητικά κτήρια, χώρους λατρείας, μικρότερες πυραμίδες και ταφές που ανήκαν σε μέλη της βασιλικής οικογένειας, αξιωματούχους και στο υπηρετικό προσωπικό της αυλής. Oι πυραμίδες της 4ης δυναστείας είναι οι μεγαλοπρεπέστερες όλων όσων κτίστηκαν ποτέ. Μεταξύ αυτών ξεχωρίζει η Μεγάλη Πυραμίδα του Χέοπα στην Νεκρόπολη της Γκίζας, το μοναδικό από τα γνωστά ως Επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου το οποίο σώζεται μέχρι σήμερα.[1]
Θρησκευτικές πεποιθήσεις
Την εποχή της 4ης δυναστείας, στις θρησκευτικές πεποιθήσεις των αρχαίων Αιγυπτίων αρχίζει να αποκτά ολοένα και σπουδαιότερη θέση η λατρεία του θεού Ήλιου-Ρα. Ο τρίτος φαραώ της 4ης δυναστείας, ο Ρετζεφρέ (ή Djedefra ή Radjedef), ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε την φράση Γιός του θεού Ήλιου-Ρα, ενσωματώνοντας στο όνομά του το όνομα «Ρα» (ή Ρε). To όνομα «Ρα» συμπεριλαμβάνεται στα ονόματα των διαδόχων του Ρετζεφρέ μέχρι το τέλος του Παλαιού Βασιλείου και αποτελεί από τότε τυπικό και χαρακτηριστικό μέρος της φαραωνικής τιτλοφορίας.[1]
↑ 1,01,11,21,31,4Shaw, I., (2000), The Oxford History of Ancient Egypt. Chapter 5: The Old Kingdom (c.2686-2160 BC) by Malek, J., Oxford University Press, ISBN-13: 978-0-19-280458-7.