Tirozinemija je nasljedna greška metabolizma, obično označena kao urođena, u kojoj tijelo ne može efikasno razgraditi aminokiselinu tirozin. Simptomi neliječene tirozinemije uključuju poremećaje funkcija jetre i bubrega. Bez liječenja tirozinemija dovodi do zatajenja jetre.[1] Danas se tirozinemija sve više otkriva na skrining testovima za novorođenčad prije nego što se pojave bilo kakvi simptomi. Uz rano i doživotno liječenje koje uključuje prehranu s niskim udjelom proteina, posebnu formulu proteina, a ponekad i lijekove, ljudi s tirozinemijom razvijaju se normalno, zdravi su i žive normalan život.[2]
Uzrok
Sve tirozinemije proizlaze iz disfunkcije različitih gena u kataboličkom putu fenilalanina i tirozina, a nasljeđuju se po autosomno-recesivnom obrascu.[3]
Tirozinemija tipa II posljedica je mutacije gena TAT, koji kodira enzim tirozin-aminotransferaza.[4] Kao posljedica meedostatka TAT-a, supstrat tirozin se akumulira, uzrokujući očne i kožne abnormalnosti.[3]
Tirozinemija tipa II može se otkriti prisustvom značajno povišenih nivoa tirozina u plazmi, a dijagnoza se može potvrditi otkrivanjem mutacije u TAT u kultiviranim fibroblastima.
Tirozinemija tipa III može se dijagnosticirati otkrivanjem mutacije u HPD u kultiviranim fibroblastima.[3]
Liječenje
Tretman varira ovisno o određenom tipu; u većini slučajeva potrebna je ishrana s niskim udjelom proteina u kombinaciji s korištenjem posebno dizajnirane formule za opskrbu proteinima. Iskustvo sa nitizinonom pokazalo je da je efikasan. To je inhibitor 4-hidroksifenilpiruvat-dioksigenaze indiciran za liječenje nasljedne tirozinemije tipa 1 (HT-1), u kombinaciji s prehrambenim ograničenjima tirozina i fenilalanina.[7]Transplantacija jetre indicirana je za pacijente s tirozinemijom tipa I koji ne reagiraju na nitizinon, kao i one s akutnom insuficijencijom jetre i hepatomima.[8]
^Heylen E, Scherer G, Vincent MF, Marie S, Fischer J, Nassogne MC (novembar 2012). "Tyrosinemia Type III detected via neonatal screening: management and outcome". Molecular Genetics and Metabolism. 107 (3): 605–7. doi:10.1016/j.ymgme.2012.09.002. PMID23036342.