Аляксандр Міхайлавіч Лукашук
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	1955[1]
Месца нараджэння	Брэст, Брэсцкая вобласць, БССР, СССР
Грамадзянства	БССР  Беларусь
Альма-матар	Мінскі дзяржаўны педагагічны інстытут замежных моў (1977)
Месца працы	Беларусь Радыё Свабода Беларуская служба Радыё «Свабода»
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	журналіст, публіцыст, перакладчык, пісьменнік, radio editor
Грамадская дзейнасць
Член у	Мартыралог Беларусі
Прэміі	Прэмія імя Алеся Адамовіча (2018)
Узнагароды

Аляксандр Міхайлавіч Лукашук (нар. 1955, Брэст) — беларускі журналіст, публіцыст і перакладчык.

Скончыў Мінскі дзяржаўны педагагічны інстытут замежных моў (1977). Працаваў перакладчыкам, журналістам, рэдактарам. У 1990—1992 гадах галоўны рэдактар выдавецтва «Беларусь». З 1993 г. на Радыё Свабода, з 1999 г. — дырэктар Беларускай службы Радыё Свабода. У 2004 — 2005 гг. дырэктар Радыё «Свабодны Афганістан», у 2007 — 2008 — выконваючы абавязкі галоўнага рэдактара Радыё Свабода/Радыё Свабодная Еўропа. Стыпендыят Гуверскага інстытута (Стэнфардскі ўніверсітэт, Каліфорнія, 2000).

Адзін з заснавальнікаў «Мартыралогу Беларусі». У 1990 — 1995 гг. — член Камісіі Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь 13-га склікання па правах ахвяр палітычных рэпрэсій.

Аўтар даследаванняў гісторыі XX ст., у т.л. кніг «Здзек» (1988), «Філістовіч. Вяртанне нацыяналіста» (1997), «За кіпучай чэкісцкай работай» (1997), «У фіялетавай ночы вугал крыла» (1999), «Прыгоды АРА ў Беларусі» (2005), «След матылька: Освальд у Менску» (2011), «Зкімбы-зымбы» (2013).

• Шорт-ліст Прэміі Ежы Гедройца за 2011 год з кнігай «След матылька: Освальд у Менску»
• Лонг-ліст Прэміі Ежы Гедройца за 2013 год з кнігай «Зкімбы-зымбы»
• Лаўрэат прэміі імя Алеся Адамовіча 2018 за стварэнне кніжнай серыі «Бібліятэка Свабоды», а таксама за выданне кніг «Прыгоды АРА ў Беларусі» і «Сьлед матылька: Освальд у Менску»^[2].
• Узнагароджаны медалём 100 гадоў БНР Рады Беларускай Народнай Рэспублікі (2019)^[3].

• Аляксандр Лукашук(недаступная спасылка) — gedroyc.by