Söz konusu antlaşma sonucunda Macaristan, savaş öncesindeki Avusturya-Macaristan İmparatorluğu'na bağlı Macaristan Krallığı'nın sahip olduğu toprakların yalnızca %28'ini, nüfusunun da yalnızca %36'sını elinde tutabilmiştir.
Bu anlaşma Macaristan'da da Almanya'da olduğu gibi tepkiyle karşılanmış ve kaybettiği toprakları geri almaya yönelik politikalar izlenmesine neden olmuştur.
Hazırlık
Müttefik Devletler'in savaştan sonra Macaristan'a barış şartlarını sunması oldukça gecikti. Bunun nedeni önceleri Macaristan'da Béla Kun liderliğindeki komünist rejimin varlığı ve sonraları daha ılımlı iktidarlar gelmesine rağmen Romanya'nın Budapeşte'yi işgali döneminde (Ağustos - Kasım 1919) yaşanan siyasi çalkantılardı. Sonunda Müttefikler yeni bir hükûmeti tanıdılar ve 16 Ocak 1920 tarihinde antlaşmanın bir ön metnini Macar delegesine verdiler.[1]
Antlaşmanın şartları
Toprak kaybı
Bu antlaşma ile Macaristan, topraklarının ve nüfusunun 2/3'ünü kaybetti:[1] Bu anlaşmayla 2 milyona yakın Macar, ülke sınırlarının dışında kaldı.