Sempad'ın Kıbrıs kralı I. Henri ve İbelinli John'a gönderdiği 7 Şubat 1248 tarihli mektubunun 14. yüzyıla ait bir kopyası: "Tanrı, paganları katleten Tatarları getirmeseydi, onlar [Sarasinler] denize kadar tüm karayı istila edebilirlerdi."[1] Mektup ayrıca Louis IX tarafından da gösterildi.
Sparapet Sempad (Ermenice: Սմբատ Սպարապետ, Սմբատ Գունդստաբլ) (1208–1276) (ayrıca Smpad ve Smbat), bir asil ve Kilikya Ermenistanı'nda Kral I. Hethum'un ağabeyiydi. Kilikya'da diplomat, yargıç ve askeri subay olarak görev yapan, Ermenistan silahlı kuvvetlerinin başkomutanı Constable veya Sparapet unvanına sahip önemli bir figürdü. Aynı zamanda bir yazar ve çevirmendi, özellikle çeşitli yasal metinlerin çevirilerini sağlaması ve Kilikya tarihinin önemli bir kaydı olan Chronique du Royaume de Petite Armenie'nin (Küçük Ermenistan Krallığı'nın Kroniği) çevirisiyle tanınıyordu. Mari Savaşı gibi birçok savaşı organize etti ve bu savaşlarda görev aldı ve kardeşi Kral Hethum tarafından Moğol İmparatorluğu ile gerçekleştirilen müzakerelerde önemli bir müzakereci olarak görevlendirildi.
Biyografi
Sempad doğduğunda Kilikya'da iki önemli hanedan vardı, Rubenidler ve Hethumidler, Sempad her ikisiyle de akrabaydı. Sempad, Baberonlu Konstantin ve Partzapert'in (Ermenistan Kralı II. Levon'un üçüncü kuzeni) oğluydu. Diğer kardeşler arasında Sis Piskoposu John, Korykoslu Ochine, Stephanie (daha sonra Kıbrıs Kralı olacak olan I. Henri'nin eşi) ve 1226'da eş yönetici olan Hethum yer almaktaydı. Daha önceki hükümdar, Antakyalı IV. Boemondo'nun oğlu Philip ile evli olan Ermenistan Kraliçesi Isabella idi. Konstantin, Philip'in 1225'te öldürülmesini tertip etti ve 4 Haziran 1226'da Isabella'yı oğlu Hethum ile evlenmeye zorlayarak onu ortak yönetici ve ardından Isabella'nın 1252'deki ölümünden sonra tek yönetici yaptı.
Tarihsel bağlam
Kilikya, Avrupa ve Haçlı Devletleri ile bağları olan ve Doğu Akdeniz'in kontrolü için Müslümanlara karşı savaşan bir Hristiyan ülkesiydi. Moğollar da bir tehditti, çünkü Cengiz Han'ın İmparatorluğu görünüşte durdurulamaz bir şekilde sürekli olarak batıya doğru ilerliyordu. Moğollar, acımasızlık konusunda meşhur bir üne sahipti, yeni bölgelere teslim olma şansı veriyordu ve direniş varsa, Moğollar içeri girip yerel halkı katlediyordu.
1243'te Sempad, Moğol lideri Baycu ile görüştüğü Caesarea büyükelçiliğinin bir parçasıydı. 1246'da ve 1259'da Sempad, Selçuklu Sultanlığı'nun işgaline karşı Kilikya'nın savunmasını organize etmekle görevliydi. 1247'de Kral Hethum, en akıllıca hareket tarzının Moğollara barışçıl bir şekilde boyun eğmek olduğuna karar verdiğimde Sempad, Karakurum'daki Moğol sarayına gönderildi.[2] Orada, Sempad Kubilay Han'ın kardeşi Möngke Han'la karşılaştı ve Kilikya ile Moğollar arasında ortak düşmanları olan Müslümanlara karşı bir ittifak yaptı.[3] Bu ilişkinin doğası, bazıları onu bir ittifak olarak nitelendiren çeşitli tarihçiler tarafından farklı şekilde tanımlanırken diğerleri onu Moğol derebeyliğine boyun eğme olarak tanımlayarak Ermenistan'ı bir vasal devlet haline getirmektedir.[4] Tarihçi Angus Donal Stewart, Logic of Conquest'te bunu şöyle tanımladı: "Ermeni kralı Moğollarla ittifakı – veya daha doğrusu, onlara hızlı ve barışçıl bir şekilde boyun eğmeyi – en iyi eylem şekli olarak gördü."[5] Ermeni askeri liderlerinin Moğol ordusunda hizmet etmeleri gerekiyordu ve bunların çoğu Moğol savaşlarında can verdi.[6]
Moğol sarayına yaptığı 1247-1250[7] ziyareti sırasında Sempad, Büyük Han'ın bir akrabasını gelin olarak kabul etti. Ondan Vasil Tatar[8] adında bir oğlu oldu. Vasil Tatar daha sonra 1266 yılında Mari Savaşı'nda Memlükler tarafından esir alınacaktı.[9]
Sempad 1250'de Kilikya'ya döndü, ancak 1254'te Moğolistan'a geri döndü ve Kral Hethum'a Büyük Han Möngke'nin sarayına yaptığı ziyarette eşlik etti.
Sempad, babasının ölümü üzerine Papeŕōn (Çandır Kalesi) Baronu oldu ve küçük ama gösterişli baron sarayında ikamet etmeye başladı.[10]
Sempad 1276'da ya İkinci Sarvandikar Savaşı'nda Mısır Memlüklerine karşı savaşırken ya da MaraşlıTürkmenlerin işgalinde öldü. Ermeniler savaşı kazandı, ancak Sempad ve diğer birkaç baron öldü.[11][12]
Hakim
Sempad, hükûmet politikalarını ve yasal metinleri inceleyen Ermeni yüksek mahkemesi Verin veya Mec Darpas'ın bir üyesiydi. Antakya Assizes'inin (yasal bir metin) Fransızcadan bir çevirisini yaptı ve ayrıca Orta Ermenistan'da Mhitar Goş'un önceki çalışmasına dayanan ve ondan uyarlanan bir Datastanagirk ' (el yazması) meydana getirdi.[13]
Yazar
Sempad en çok çağının görgü tanıklarının yazılı ifadelerini almasıyla bilinir. Ölümünden iki yıl önce, 951/952 civarında başlayan ve 1274'te biten "Chronique du Royaume de Petite Arménie"yi (Küçük Ermenistan Krallığı Tarihi) yazdı. Eski Ermeni, Süryani, Hristiyan ve muhtemelen Bizans kaynaklarından ve kendi gözlemlerinden faydalandı. Sempad'ın yazıları tarihçiler tarafından değerli bir kaynak olarak görülse de, bazıları onları güvenilmez olarak eleştirdi, çünkü Sempad genellikle tarih yerine propaganda amacıyla yazıyordu.[14][15]
Çalışmanın çeşitli tamamlanma düzeylerinde birden çok çevirisi mevcuttur. Tarihçi Angus Donal Stewart'a göre 1270'lere kadar olan dönemi kapsayan hem Fransızca hem de İngilizce çevirileri bulunmaktadır.[16] 19. yüzyılda Eduard Dulaurier tarafından çevrilen ve Receuil des Historiens des Croisades, Historiens Armeniens I'de yayımlanan ve isimsiz bir yazarın Sempad'ın ölümünden sonra 1330'lara kadar olan dönemi kapsayan diğer bazı devam alıntıları bulunmaktadır. Bu baskı aynı zamanda on dördüncü yüzyılın sonlarında yazan Nerses Balients'in çalışmalarından alıntılar da içermektedir.[17]
Sempad, 1247 ile 1250 yılları arasında süren Moğol diyarına yaptığı yolculuk konusunda hevesliydi.[18] Kıbrıs'ın Batılı yöneticilerine ve Antakya Prensliği'ne mektuplar göndererek, Orta Asya'daki bir vaha bölgesini anlatan birçok Hristiyan, genellikle Nasturi ayinini aktarmıştır.[19]
7 Şubat 1248'de Sempad, Semerkant'tan Kıbrıs Kralı Kayınbiraderi I. Henri'ye (Sempad'ın kız kardeşi Stephanie (Etienette) ile evli olan) bir mektup gönderdi.[20]
“
"Doğu topraklarında birçok Hristiyan ve büyük ve güzel birçok kilise bulduk.. Doğulu Hristiyanlar, şimdi hüküm süren Tatarların Hanına gitti ve onları büyük bir onurla kabul etti ve onlara özgürlük verdi ve her yerde kimsenin onları düşmanlığa cesaret edemeyeceğini bilmesini sağladı.
Sempad'ın mektuplarından biri Fransız IX. Louis tarafından 1248'de Kıbrıs'ta kaldığı süre boyunca tutuldu, bu da onu Güyük Han'ı ziyarete giden Dominikan André de Longjumeau'nun şahsında Moğollara elçi göndermeye teşvik etti.
Kaynakça
^(Fransızca) Mutafian. Le Royaume Armenien de Cilicie, p. 66
^Stewart, Logic of Conquest, p. 8. "The Armenian king saw alliance with the Mongols - or, more accurately, swift and peaceful subjection to them -- as the best course of action."
Sempad the Constable, Chronique du Royaume de Petite Armenie, baskı ve Duraulier tarafından Fransızca çevirisi, Recueil des Historiens des Croisades, Historiens Armeniens I, Fransızca çeviri: s. 610 ve devamı. 21 Nisan 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ; Galstian tarafından Rusça çeviri ve yorum Смбат спарапет.Летопись, Erevan 1974.
The Fortifications of Armenian Cilicia: Dumbarton Oaks Studies XXIII. Dumbarton Oaks, Trustees for Harvard University. 1987. ISBN0-88402-163-7.The Fortifications of Armenian Cilicia: Dumbarton Oaks Studies XXIII. Dumbarton Oaks, Trustees for Harvard University. 1987. ISBN0-88402-163-7.The Fortifications of Armenian Cilicia: Dumbarton Oaks Studies XXIII. Dumbarton Oaks, Trustees for Harvard University. 1987. ISBN0-88402-163-7.
The Armenian Kingdom and the Mamluks: War and diplomacy during the reigns of Het'um II (1289-1307). BRILL. 2001. ISBN90-04-12292-3.The Armenian Kingdom and the Mamluks: War and diplomacy during the reigns of Het'um II (1289-1307). BRILL. 2001. ISBN90-04-12292-3.The Armenian Kingdom and the Mamluks: War and diplomacy during the reigns of Het'um II (1289-1307). BRILL. 2001. ISBN90-04-12292-3.
