Simav,Kütahya'nın bir ilçesidir. İl merkezinin 143 km güneybatısında yer alır.
Coğrafya
Ege Bölgesinin İçbatı bölümündedir. Kuzeyde Simav, güneyde Demirci kasabaları arasında, doğu-batı doğrultusunda uzanan 1,800 m rakımlı Simav dağları mevcuttur.
Simav ovası, faylarla sınırlanmış tektonik kökenli bir ovadır. Güneyinde billurlu kayaçların geniş yer tuttuğu Simav dağları, Kuzeyinde billurlu kayaçlar ve granit plütonlarının yüzeylediği Katrancı ve Akdağ kütleleri yükselir. Yaklaşık 820 m yükseklikte, üçgen biçimli bir çöküntü alanı olan ovanın tabanı alüvyonla kaplıdır. Ortasında yer alan sığ Simav gölü kurutulmuştur. Birinci derece deprem alanıdır. 19 Mayıs 2011 de saat 23:15'te 5,9 büyüklüğünde depremle sarsıldı.[5]
Tarihçe
Bilinen en eski adları milattan önce 4 binli yıllarda varolduğu bilinen Sunauva ve Synaos şehirlerinden gelmektedir.[6] Simav çevresinde yerleşen ve adı bilinen en eski halk, Abaitler'dir. Milattan önce 1200 yıllarına kadar yaşayan bu halktan sonra, Trakya’ dan ve Çanakkale boğazından gelen Frigler yöreye egemen olmuştur.[6] Daha sonra Lidyalılar, Persler, Helenistik Krallıklar, Romalılar ve Bizanslılar Simav yöresine hâkim olmuşlardır. Roma İmparatorluğu döneminde Simav'da uzun süre sikke basılmıştır.
Evliya Çelebi'nin seyahatnamesinde belirttiğine göre "Germiyanoğlu Beyi Babık, Simavna adlı Rum kralının elinden aldığı için Simav derler. Bir rivayete göre de Simav (Gümüş suyu) anlamına gelir. Hakikaten suları gümüş gibi berraktır."
Simav, 1113 yılında Edremit – Kırkağaç bölgesinden Kütahya – Eskişehir’e yardıma dönen Selçuklu kumandanı Emir Muhammet tarafından Simav Çayı vadisinden gelinerek fethedildi. Bu fetih dönemi uzun sürmedi, tekrar Bizans'ın eline geçtikten 192 yıl sonra Germiyanoğulları Beyliğinin kurucusu Yakup Bey, 1305 yılında Alaşehir’i fethetmeye giderken Simav'ı da fethetti. 1305 yılındaki fetih de Bizans’ın kiraladığı İspanyol Katalan askerlerinin Erdek’ten gelişi ile son buldu. Germiyanoğlu Mehmet Bey’in 6 Mayıs 1327 tarihinde Simav ve Kula’yı Katalanlardan fethetmesiyle Simav'da Türk hakimiyeti kesin bir şekilde başladı.[6]
Fatih Sultan Mehmet döneminde Simav, Abdullah-i İlahi gibi bir din âliminin ve onun yakın dostu Emir Buhari'nin feyz dağıttığı bir yer olarak gelişmiş medreselere sahipti. Simav medreselerinin son ünlü öğrencisi Ali Süavi (1839-1878), son değerli müderrisi ise Simavlı Arif Efendi'dir.(1850-1944)
Simav, 1867 yılında belediye, 1868'de de ilçe statüsüne kavuştu.[6]
Kurtuluş Savaşının başlarında Simav'da Reddi İlhak adındaki Müdafaa-i Hukuk Cemiyeti'nin kuruluşu Binbaşı İsmail Hakkı Bey'in gayretleriyle gerçekleşti. Çok geçmeden cemiyetin merkezi Uşak oldu ve adı da Kuvâ-yi Milliye'ye çevrildi. İlk Büyük Millet Meclisi'nde mebus olarak görev alanlardan biri de Simav'lı Yusuf Cemil Bey'dir.
Simav ilçesi kurtuluş savaşı döneminde üç defa Yunan işgaline uğramış üç kez de kurtuluşu yaşamıştır. Simav Kuvay-ı Milliye Teşkilatı, Yunan ordusunun İzmir'i işgalinden kısa bir süre sonra 1919 yılının Temmuz ayında, Kütahya Mevki Kumandanı Binbaşı İsmail Hakkı Bey tarafından Redd-i İlhak Cemiyeti ismiyle kuruldu.
İç Anadolu Bölgesi'ne yakın bir konumda olmasına rağmen geçiş ikliminin özelliği ile bol ormanlara sahiptir. Bu yüzden kerestecilik önemli bir uğraştır. Ormanlarında genellikle kestane ağaçları ve çam ağaçları boy göstermektedir. Daha sonra Susurluk nehri adını alan akarsu da Simav'da; Simav Çayı olarak başlar.
Zamanında Emet ilçesine bağlı iken Simav ilçesi sınırlarına alınan Krater gölü ve çam ormanıyla Gölcük, ilçenin önemli doğa güzellikleri arasında yer aldığı gibi ilçenin önemli gelir kaynağıdır.
Simav'da bor, demir, krom, bakır gibi önemli yeraltı zenginlikleri mevcuttur.
İlçe nüfusunun %70,75' ini çiftçilikle uğraşan nüfus teşkil etmektedir.[8]
Eğitim durumu
İlkokul ve orta okullarının yanı sıra Simav Fen Lisesi, Nurullah Koyuncuoğlu Anadolu Lisesi, Simav Anadolu Lisesi (Simav Anadolu Öğretmen Lİsesi), Simav Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi, Simav Eynal Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi, Simav Cumhuriyet Anadolu Lisesi, Simav Gülizar Eren Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi, Simav Anadolu Sağlık Meslek Lisesi, Simav Anadolu İmam Hatip Lisesi, Halil İbrahim Kazcıoğlu Mesleki Eğitim Merkezi eğitime önemli katkılar sağlamaktadır.
Simav, Kütahya'nın ilçeleri arasında nüfus büyüklüğü yönünden ikinci sıradadır. 1935'te 5.900 olan,[10] 2000 yılına kadar ortalama düzeyde artan ilçe nüfusu bu yıllardan sonra göç nedeniyle durağanlaşmış ve azalmaya başlamıştır. Çok sayıda belde yerleşimi bulunan Simav'da beldelerin nüfusu oldukça azalmıştır. İlçe halkı özellikle İzmir, Uşak ve Bursa gibi illere göç etmiştir. İlçe merkezinin nüfusu 26.436, köyler ve beldelerle beraber ise 62.237'dir.
^"1935 Genel Nüfus Sayımı"(PDF). 20 İlkteşrin 1935 Genel Nüfus Sayımı. DİE. 2 Haziran 2021 tarihinde kaynağından(PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021.
^ . "1945 Genel Nüfus Sayımı"(PDF). 21 Ekim 1945 Genel Nüfus Sayımı. DİE. 15 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından(PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021.
^ . "1955 Genel Nüfus Sayımı"(PDF). 23 Ekim 1955 Genel Nüfus Sayımı. DİE. 2 Haziran 2021 tarihinde kaynağından(PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021.
"Merkezi Dağıtım Sistemi"(html) (Doğrudan bir kaynak olmayıp ilgili veriye ulaşmak için sorgulama yapılmalıdır). Türkiye İstatistik Kurumu. Erişim tarihi: 13 Nisan 2016.
"Simav Nüfusu - Kütahya". nufusu.com. Erişim tarihi: 5 Şubat 2021.Arşivlenmesi gereken bağlantıya sahip kaynak şablonu içeren maddeler (link)
"Kütahya Simav Nüfusu". nufusune.com.Arşivlenmesi gereken bağlantıya sahip kaynak şablonu içeren maddeler (link)