Paramaribo, Surinam'ın başkentidir.
Atlas Okyanusu'ndan 15 km içeride ve Surinam Nehri kıyısında[1] yer alan şehrin nüfusu 2012 yılındaki nüfus sayımına göre 240.924'tür.[2]
Hollanda sömürge yönetimi döneminden kalma tipik mimari ve kanallar korunmuş durumdadır. Bu nedenle şehrin tarihi merkezi 2002 yılından bu yana "Avrupa etkisiyle yerel elementleri birleştirdiği" için UNESCO Dünya Mirası listesindedir. Önemli binalar arasında Fort Zeelandia isimli 16. yüzyıldan kalma müstahkem yapı ve ahşap Sint Petrus ve Paulus Katedrali yer alır.[1]
Tarihçe
Şehrin bulduğu noktada ilk olarak Kariplerin "Purmerbo", "Paramaru" veya "Paramurubo" adını verdiği bir yerli köyü yer almaktaydı. İlk Avrupalı yerleşimi 1613 yılında Hollandalı Nicolaes Baliestel ve Dirck Claeszoon van Sanen'in bu köyün yerinde geçici bir ticaret merkezi kurmasıyla başladı. 1643 yılında Barbados'tan gelen Yüzbaşı Marshall isimli bir İngiliz subayının liderlik ettiği bir grup, 1644 yılında Cayenne'den gelen bir Fransız gemisinin bıraktığı altmış kadar yerleşimci Paramaribo'ya yerleşmeye çalıştı. Bu gruplar bir süre tarım yaptıktan sonra hastalıklarla birbirleriyle ve yerlilerle yaşadıkları çatışmalar sonucu hayatlarını kaybettiler.[3] İlk kalıcı yerleşim 1651 yılında Britanyalı Lord Willoughby'nin kurduğu koloniydi. Bu koloni 1667 yılında Breda Antlaşması sonrası Britanya İmparatorluğu tarafından Hollanda'ya bırakıldı.[1]
İdari yapılanma
Paramaribo, Surinam'ın en üst düzey idari birimi olan ilçeler arasında Paramaribo ilçesinde yer alır. İlçe aşağıdaki on iki ressort'a bölünür:
Ressort
|
Nüfus (2012)[2]
|
Blauwgrond |
31,483
|
Rainville |
22,747
|
Munder |
17,234
|
Centrum |
20,631
|
Beekhuizen |
17,185
|
Weg naar Zee |
16,037
|
Welgelegen |
19,304
|
Tammenga |
15,819
|
Flora |
19,538
|
Latour |
29,526
|
Pontbuiten |
23,211
|
Livorno |
8,209
|
Paramaribo'nun gelişimi
Kardeş şehirler
Kaynakça
|
---|
| |
Bağımlı ve özerk ülkelerin başkentleri eğik yazılmıştır |