Ma dwa wierzchołki: zachodni 707 m i wschodni 727 m. W kierunku wschodnim grzbiet Żurawnicy opada do przełęczy Carchel (632 m), stoki północne do doliny Tarnawki, południowe do doliny potoku Ustrzyzna[3][4].
Nazwa szczytu pochodzi od brukwi, którą w okolicach tej góry karmiono świnie. Przez miejscową ludność nazywana ona była brukwią żyrską. Uprawiana była również na stokach tej góry, stąd też górę zaczęto nazywać Żyrawnicą, a potem nazwa uległa nieco zniekształceniu i powstała Żurawnica[5].
Przez Żurawnicę prowadzą dwa szlaki turystyczne; zielony przez obydwa jej szczyty i czerwony północnymi stokami[6]. Jest porośnięta lasem, ale na jej grzbiecie znajduje się duża polana, z której rozciągają się widoki na Babią Górę, Pasmo Jałowieckie i Pasmo Solnisk. Za polaną na grzbiecie Żurawnicy ciągnie się pas skałek zwanych Kozimi Skałami, wzdłuż których biegnie ścieżka szlaku turystycznego. Związana z nimi jest legenda. Według niej są one pozostałością diabelskiego zamku zniszczonego podczas wojny między diabłami[7].
↑J.J.BalonJ.J., M.M.JodłowskiM.M., P.P.KrążP.P., Beskidy Zachodnie (513.4–5), [w:] A.A.Richling i inni red., Regionalna geografia fizyczna Polski, Poznań, s. 481–496.