Wyspa Opatowicka (Ottwitzer Werder^[1], Wyspa Miłości^[1][2], po 1945 przejściowo Wyspa Miłosna^[3] (Liebesinsel^[4]), to wyspa we Wrocławiu, położona pomiędzy rzeką Odra, a Kanałem Opatowickim. Powstanie wyspy wiąże się z budową Kanału Opatowickiego i Stopnia Wodnego Opatowice, obejmującego Jaz Opatowice zlokalizowany w głównym nurcie Odry i Śluzę Opatowice położoną w Kanale Opatowickim. Wyspa stanowi jeden z elementów Bartoszowicko–Opatowickiego Węzła Wodnego. Główny nurt Odry przebiega w tym miejscu łukiem opływającym wyspę od północy (meander). W latach 1912–1917^[5] (1913–1917^[6]), wybudowano kanał żeglugowy, skracający w linii prostej drogę wodną w kierunku centrum miasta. W ten sposób odcięty od południa Kanałem Opatowickim teren, utworzył Wyspę Opatowicką.

W okresie międzywojennym wyspa stanowiła miejsce wypoczynku i rekreacji. Zbudowano tu amfiteatr. Przybijały statki pasażerskie i wycieczkowe^[2].

W czasach po II wojnie światowej wyspa nie była zagospodarowana. Teren w części jest zalesiony, część to łąki. Prowadzono tu między innymi wypas bydła.

Na wyspę dostać się można od strony osiedla Bartoszowice przez kładkę wybudowaną nad jazem^[2]. Wyspa objęta jest ochroną indywidualną w formie zespołu przyrodniczo-krajobrazowego, w ramach Szczytnickiego Zespołu Przyrodniczo-Krajobrazowego^[7][8].

• Wrocławski Węzeł Wodny
• Odrzańska Droga Wodna

• Wyspa Opatowicka na stronie Wratislaviae Amici (dostęp 2009-11-12)
• Grobla Szczytnicko – Bartoszowicka na stronie Wratislaviae Amici (dostęp 2009-11-12)
• Wyspa Opatowicka w Wikimapii (dostęp 2009-11-12)