Wielka Furkotna Turnia (słow. Furkotská veža, niem. Wahlenbergturm, węg. Wahlenberg-torony) – turnia położona w bocznej grani Tatr Wysokich, w tzw. głównej grani odnogi Krywania. Jest to najwyższa i najwybitniejsza spośród trzech Furkotnych Turni, położonych w północno-wschodniej grani Ostrej, opadającej na Furkotną Przełęcz[1]. Od wierzchołka Ostrej oddziela ją Wyżnia Furkotna Ławka (Vyšná furkotská štrbina), natomiast od Pośredniej Furkotnej Turni – Pośrednia Furkotna Ławka (Prostredná furkotská štrbina)[2].
Bezpośrednio na południowy wschód od Wielkiej Furkotnej Turni, w Dolinie Furkotnej, położony jest Wyżni Wielki Furkotny Staw. Z kolei stoki północno-zachodnie opadają do doliny Niewcyrki[3]. Turnia jest odwiedzana praktycznie wyłącznie przy przejściu granią, najłatwiejsza droga prowadzi na nią od Furkotnej Przełęczy[1].
Dawniej była nazywana po prostu Furkotną Turnią[1].
Pierwszego wejścia na Wielką Furkotną Turnię dokonali Alfred Martin i przewodnik Johann Franz senior 19 września 1907 r.[1]
Przypisy
- ↑ a b c d Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część VIII. Młynicka Przełęcz – Krywań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1956, s. 118–119.
- ↑ Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 336. ISBN 83-01-13184-5.
- ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 138. ISBN 83-909352-2-8.
