Krótka

Krátka

Krótka – widok od północnego zachodu
Państwo	Słowacja
Położenie	powiat Poprad
Pasmo	Tatry, Karpaty
Wysokość	2375 m n.p.m.
Wybitność	113 m
Położenie na mapie Tatr Krótka
Położenie na mapie Karpat Krótka
49°09′47,9″N 20°00′48,3″E/49,163306 20,013417
Multimedia w Wikimedia Commons

Krótka (słow. Krátka, niem. Kratka, węg. Krátka) – trójwierzchołkowy szczyt o wysokości 2375 m n.p.m.^[1][2] (według niektórych wcześniejszych pomiarów 2365 lub 2370 m^[3]) w bocznej grani Tatr Wysokich, zwanej główną granią odnogi Krywania. Położony jest pomiędzy Ostrą (Ostrá), od której oddziela go Niewcyrska Przełęcz (Nefcerské sedlo), a Krywaniem (Kriváň), a dokładniej szczytem zwornikowym zwanym Ramieniem Krywania (Rameno Kriváňa), od którego oddziela go przełęcz Szpara (Špára)^[2].

Krótka ma trzy wierzchołki, spośród których najwyższy jest środkowy, pozostałe znajdują się na wschód i zachód od niego. Wierzchołki oraz przełączki pomiędzy nimi mają słowackie nazwy:

• Východná Krátka (wierzchołek wschodni),
• Východná Krátka štrbina,
• Prostredná Krátka (wierzchołek środkowy),
• Zapadná Krátka štrbina,
• Zapadná Krátka (wierzchołek zachodni)^[4].

Od wierzchołka Krótkiej odchodzą dwie granie boczne:

• w kierunku północnym – krótkie żebro schodzące do doliny Niewcyrki i zakończone turnią nazywaną Krótką Strażnicą (Krátka strážnica); w jego połowie znajduje się przełączka o nazwie Sedielko nad stražnicou^[4],
• Jamska Grań (Jamský hrebeň) – dłuższa, od głównego wierzchołka w kierunku południowym, oddzielająca Dolinę Ważecką od jej odnogi – Doliny Suchej Ważeckiej. Najbliższym wzniesieniem w tej grani jest Wielka Jamska Turnia, oddzielona Wyżnią Krótką Szczerbiną^[5].

Na szczyt Krótkiej nie prowadzi żaden znakowany szlak turystyczny. Drogi prowadzące na wierzchołek znane były od dawna. Pierwsze odnotowane wejścia:

• latem – Karol Englisch, Paul Spitzkopf senior – 18 lipca 1903 r.^[5] (na szczycie zastali ułożony kopczyk z kamieni^[6]),
• zimą – Peter Havas w styczniu 1906 r.
• pierwsze odnotowane przejście południowej grani – podczas wejścia na Krótką: Alfred Martin, Johann Franz (senior), 21 września 1907 r.^[5]

Dawniej z Krótkiej zjeżdżali wprawni narciarze trasą mającą 1300 m różnicy wzniesień, 6 km długości i o kącie nachylenia 30–40° w górnej części. Obecną polską nazwę szczytu wprowadzili Ludwik Zejszner (1856) i Walery Eljasz-Radzikowski w 1870. Dawniej szczyt zwano Małym Krywaniem, taką nazwę podaje Georg Buchholtz w 1719 r. i Matej Bel w 1736 r.^[6]

• Kratka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 650 . i Krótka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 711 .