Alfred Martin

Alfred Martin
Data urodzenia

24 lipca 1882

Data i miejsce śmierci

11 czerwca 1979
Monachium

Zawód, zajęcie

socjolog
taternik
alpinista

Alfred Martin (ur. 24 lipca 1882 na Łużycach Górnych, zm. 11 czerwca 1979 w Monachium[1]) – niemiecki taternik, alpinista, narciarz wysokogórski, historyk, socjolog i profesor uniwersytecki.

Życiorys

Alfred Martin był najbardziej aktywny jako taternik w latach 1905–1908, podczas swoich studiów we Wrocławiu. Alpinizm uprawiał od 1900 roku. Jego tatrzańskimi partnerami wspinaczkowymi byli zazwyczaj taternicy niemieccy – Ernst Dubke, Günter Oskar Dyhrenfurth i Hermann Rumpelt, wspinał się także z Węgrem Gyulą Komarnickim i przewodnikami Johannem Breuerem i Johannem Franzem seniorem. Oprócz wspinaczki letniej aktywnie wspinał się w zimowym krajobrazie, czym wywarł wpływ na szybki rozwój taternictwa zimowego. Z polskimi taternikami utrzymywał dobre stosunki, w 1977 roku został honorowym członkiem Polskiego Związku Alpinizmu.

Alfred Martin był także autorem kilku wspomnień taternickich, które zostały opublikowane w austriackich, szwajcarskich, niemieckich i spiskoniemieckich czasopismach alpinistycznych. W 1907 roku ukazał się w „Taterniku” przekład jego artykułu pod tytułem Wielkanoc w Tatrach, w którym opisał swoje zimowe wejścia na m.in. Wysoką. W swoich tekstach krytycznie omawiał działalność tatrzańską Karola Englischa, a także charakteryzował tereny narciarstwa wysokogórskiego w Tatrach.

Ważniejsze tatrzańskie osiągnięcia wspinaczkowe

Przypisy

  1. ↑ Deutsche Biographie
  2. ↑ Bohuš Ivan: Rozprávanie o tatranských štítoch VIII. Ganek, w: "Krásy Slovenska" R. LV, nr 8/78, s. 356-359

Bibliografia