PROFILPELAJAR.COM

Władysław Wiro-Kiro
	porucznik rezerwy piechoty
Data i miejsce urodzenia	21 marca 1904 ; Wilno
Data i miejsce śmierci	30 października 1981 ; Warszawa
	Przebieg służby
Lata służby	1931-1945
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	Batalion Podchorążych Rezerwy Piechoty Nr 7
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa (kampania wrześniowa)
Późniejsza praca	działacz sportowy
	Odznaczenia

Władysław Wiro-Kiro
Data i miejsce urodzenia	21 marca 1914 ; Wilno
Data i miejsce śmierci	30 października 1981 ; Warszawa
Wzrost	176 cm
Pozycja	bramkarz
Kariera seniorska
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;

Władysław Wiro-Kiro
Data i miejsce urodzenia	21 marca 1904 ; Wilno
Data i miejsce śmierci	30 października 1981 ; Warszawa
Obywatelstwo	Polska
Pozycja	bramkarz
	Informacje klubowe
Klub	AZS Wilno
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Polska
	Mistrzostwa Europy

Władysław Wiro-Kiro (ur. 21 marca 1904 w Wilnie, zm. 30 października 1981 w Warszawie^[1]) – polski hokeista, piłkarz grający na pozycji bramkarza, reprezentant kraju w hokeju na lodzie, trener hokejowy, sędzia piłkarski, działacz sportowy, nauczyciel, uczestnik kampanii wrześniowej.

Życiorys

Władysław Wiro-Kiro zarówno jako hokeista i piłkarz występował w klubie AZS Wilno, m.in. podczas turnieju finałowego Mistrzostw Polski 1928/1929^[2] (przemianowany później na Ognisko Wilno) na pozycji bramkarza. Jednak większe sukcesy odnosił w hokeju na lodzie, gdzie był członkiem reprezentacji Polski (4A), która podczas mistrzostw Europy 1929 w Budapeszcie zdobyła srebrny medal.

Po zakończeniu kariery sportowej rozpoczął karierę trenera hokejowego. W 1931 roku wraz z Kanadyjczykiem Haroldem Farlowem prowadził reprezentację Polski podczas mistrzostw świata 1931 w Krynicy-Zdroju, na reprezentacja Polski, których zajęła 4. miejsce, a w klasyfikacji mistrzostw Europy zdobyła srebrny medal, a potem był kierownikiem szkolenia PZHL^[3].

W tym samym roku został absolwentem Uniwersytetu Poznańskiego na kierunku wychowania fizycznego^[1]. W latach 1929–1934 był nauczycielem w Gimnazjum w Trzemesznie^[4], a w latach 1933-1939 w Państwowej Szkole Technicznej w Wilnie^[1].

Był również sędzią piłkarskim i prowadził mecze ekstraklasy^[5].

W międzyczasie odbywał również służbę wojskową w Batalionie Podchorążych Rezerwy Piechoty. Dnia 1 stycznia 1932 roku po odbyciu ćwiczeń wojskowych został awansowany do stopnia podporucznika rezerwy piechoty z przydziałem mobilizacyjnym do 5 pułku piechoty Legionów w Wilnie, a po kolejnych ćwiczeniach dnia 1 stycznia 1938 roku awansowany do stopnia porucznika rezerwy piechoty^[6]. W sierpniu 1939 roku został zmobilizowany do Wojska Polskiego, a miesiąc później bierze udział w kampanii wrześniowej na stanowisku adiutanta II batalionu 5 pułku piechoty Legionów w składzie 1 Dywizji Piechoty Legionów, gdzie walczył z III Rzeszą nad Narwią i Bugiem, potem pod Wyszkowem i na Lubelszczyźnie podczas bitwy pod Węgrowem. Podczas walk dostał się do niewoli niemieckiej, a potem przebywał głównie od 1940 roku w oflagu II C w Woldenbergu, gdzie działał w jenieckiej konspiracji wojskowej oraz prowadził zajęcia gimnastyczne dla jeńców^[7]. Po uwolnieniu z niewoli w 1945 roku powrócił do Polski.

Po zakończeniu II wojny światowej wydawał publikacje o tematyce sportowej oraz dwukrotnie prowadził hokejową reprezentację Polski: w latach 1955-1956 wraz z Mieczysławem Palusem podczas igrzysk olimpijskich 1956 w Cortina d’Ampezzo oraz w latach 1957-1958 wraz z Andrzejem Wołkowskim podczas mistrzostw świata 1958 w Oslo i na każdym z tych turniejów reprezentacja Polski kończyła swoje zmagania na 8. miejscu.

Władysław Wiro-Kiro zmarł dnia 30 października 1981 roku w Warszawie w wieku 77 lat. Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie^[8].

Sukcesy

Zawodnicze

Reprezentacyjne

Wicemistrzostwo Europy: 1929

Szkoleniowe

Reprezentacyjne

Wicemistrzostwo Europy: 1931
4. miejsce mistrzostw świata: 1931

Publikacje

Wychowanie Fizyczne: miesięcznik poświęcony higienie szkolnej i wychowawczej oraz kształceniu cielesnemu w domu, szkole, armii i stowarzyszeniach: organ Międzyuczelniany Studiów Wychowania Fizycznego [...] 1936.01/02 R.17 Z.1/2, Warszawa, 1936.
Zapasy i samoobrona dla hufców Powszechnej Organizacji „Służba Polsce”, Warszawa, Wydawnictwo Głównego Komitetu Kultury Fizycznej : Wydawnictwo „Prasa Wojskowa”, 1948.
Tor przeszkód, Warszawa, Wydawnictwo Głównego Komitetu Kultury Fizycznej : Wydawnictwo „Prasa Wojskowa”, 1951.

Odznaczenia

Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)^[9]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Marian Balul: Państwowa Szkoła Techniczna w Wilnie im. Marszałka Józefa Piłsudskiego. Wydawnictwo „Arkady”, 1991, s. 63. ISBN 83-213-3603-5.
↑ Hokejowe Mistrzostwa Polski. „Stadjon”. 1, s. 6, 3 stycznia 1928.
↑ Wreszcie na lodowisku mistrzów [data dostępu: 2011-05-07]
↑ Jan Leśny, Czesław Łuczak: Alma Mater Tremesnensis (1776-1996). Poznań: Wydawnictwo „PSO”, 1996, s. 114. ISBN 83-901155-8-1.
↑ Andrzej Gowarzewski: Lwów i Wilno w ekstraklasie : dzieje polskiego futbolu kresowego. Katowice: Wydawnictwo „GiA”, 1997, s. 133. ISBN 83-905424-1-2.
↑ Obrona Warszawy i Modlina - 1939 r.; nazwiska na "U - Ż". [dostęp 2013-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-28)].
↑ Ryszard Wryk: Akademicki Związek Sportowy 1908-1983: Wspomnienia i pamiętniki. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 1985, s. 11.
↑ Lista pochowanych. Władysław Wiro-Kiro. um.warszawa.pl. [dostęp 2017-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-18)].
↑ M.P. z 1955 r. nr 106, poz. 1419

Bibliografia

Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie (1918–1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017

Linki zewnętrzne

Władysław Wiro-Kiro na Wikiliga.pl
Władysław Wiro-Kiro na International Hockey Wiki.en (ang.)

[1] Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[wilno-2] Marian Balul: Państwowa Szkoła Techniczna w Wilnie im. Marszałka Józefa Piłsudskiego. Wydawnictwo „Arkady”, 1991, s. 63. ISBN 83-213-3603-5.

[3] Hokejowe Mistrzostwa Polski. „Stadjon”. 1, s. 6, 3 stycznia 1928.

[4] Wreszcie na lodowisku mistrzów [data dostępu: 2011-05-07]

[5] Jan Leśny, Czesław Łuczak: Alma Mater Tremesnensis (1776-1996). Poznań: Wydawnictwo „PSO”, 1996, s. 114. ISBN 83-901155-8-1.

[6] Andrzej Gowarzewski: Lwów i Wilno w ekstraklasie : dzieje polskiego futbolu kresowego. Katowice: Wydawnictwo „GiA”, 1997, s. 133. ISBN 83-905424-1-2.

[7] Obrona Warszawy i Modlina - 1939 r.; nazwiska na "U - Ż". [dostęp 2013-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-28)].

[8] Ryszard Wryk: Akademicki Związek Sportowy 1908-1983: Wspomnienia i pamiętniki. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 1985, s. 11.

[9] Lista pochowanych. Władysław Wiro-Kiro. um.warszawa.pl. [dostęp 2017-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-18)].

[10] M.P. z 1955 r. nr 106, poz. 1419

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

PROFILPELAJAR.COM

Władysław Wiro-Kiro

Życiorys

Sukcesy

Zawodnicze

Szkoleniowe

Publikacje

Odznaczenia

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Read other articles:

Alkanal

Region Ancash

Tolna (kabupaten)

جامعة 6 أكتوبر

Nerf fibulaire superficiel

Gunnlöð

Shashwat Sachdev

Persan

Celurut Siberia

Instant Family

Філософія

تشامونت (نيويورك)

Cuarenta y dos

Wrocław

Maathorneferure

Pierre-Levée

Battle of Tomaszów Lubelski

National Register of Historic Places listings in Hamilton County, Tennessee

Boosterism

Hijikata Hisamoto