PROFILPELAJAR.COM

Władysław Brzozowski
	; mjr Władysław Brzozowski (Włodzimierz Wołyński, 1925)
	podpułkownik artylerii
Data i miejsce urodzenia	28 sierpnia 1895 ; Tarnów
Data śmierci	14 czerwca 1990
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier,; Wojsko Polskie
Jednostki	10 Dywizjon Artylerii Konnej; 13 Dywizjon Artylerii Konnej; 13 Pułk Artylerii Lekkiej; 10 Pułk Artylerii Ciężkiej; 18 Dywizjon Artylerii Ciężkiej
Stanowiska	kwatermistrz pułku; dowódca dywizjonu
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka; II wojna światowa; kampania wrześniowa
	Odznaczenia

Władysław Karol August Brzozowski^[2], także Władysław Brzozowski-Korab^[a] h. Korab (ur. 28 sierpnia 1895 w Tarnowie, zm. 14 czerwca 1990) – podpułkownik artylerii Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 28 sierpnia 1895 w Tarnowie^[2]^[b], w rodzinie Franciszka Ksawerego (1856–1931) i Heleny z Kłobukowskich (1871–1954). Miał czworo rodzeństwa:

Wacław (1892-1970), major artylerii Wojska Polskiego,
Maria (1893–1975), żona Jerzego Adamskiego^[3]^[4], brata Tadeusza – obaj legioniści),
Witold (ur. 14 lipca 1899 w Sanoku, zm. 27 lipca 1920 w m. Lewkowo), żołnierz 2 pułk ułanów Legionów Polskich (od 13 stycznia 1917) i podchorąży 4 pułku artylerii polowej^[5]^[6]^[7]^[8],
Helena (1903–1938, od 1925 zamężna z właścicielem dóbr, Konstantym Romerem)^[9]^[c].

Rodzinny dom Korab-Brzozowskich znajduje się pod obecnym adresem ulicy Henryka Sienkiewicza 15 (do 1939 pod numerem 9^[10]), położony pomiędzy ulicami Henryka Sienkiewicza, Juliusza Słowackiego^[11] i Grunwaldzką w Sanoku (w przeszłości była to ulica Bartosza Głowackiego^[12]). Później właścicielem dworku był Jerzy Adamski^[13].

W 1913 Władysław zdał egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum Męskim w Sanoku (w jego klasie byli m.in. Jan Bratro, Stanisław Szwed, Roman Ślączka, Władysław Zaleski)^[2]^[14]^[15]. Był jednym z pierwszych członków ruchu skautowego w Sanoku, został członkiem tajnego „oddziału ćwiczebnego” im. Hetmana Stanisława Żółkiewskiego, założonego w listopadzie 1909 przez działaczy Organizacji Młodzieży Niepodległościowej „Zarzewie”, od 1911 jako jawna Drużyna Skautowa im. hetmana Stanisława Żółkiewskiego – Ex ossibus ultor^[16] (innymi harcerzami byli wówczas m.in. Jan Bratro, Julian Krzyżanowski, Tadeusz Piech, Klemens Remer, Tadeusz Remer, Zygmunt Vetulani, Władysław Zaleski, Mieczysław Krygowski)^[17].

Po studiach podjął studia prawnicze^[2]. W trakcie I wojny światowej bracia Wacław i Władysław Brzozowscy zostali zmobilizowani do cesarskiej i królewskiej armii i wysłani na front karpacki do walk z Rosją^[18]^[19]. Władysław walczył w szeregach pułku artylerii górskiej nr 10. Awansował na kolejne stopnie w korpusie oficerów rezerwy artylerii górskiej: chorążego ze starszeństwem z 1 sierpnia 1915 i podporucznika ze starszeństwem z 1 sierpnia 1916^[20]^[21].

Po zakończeniu I wojny światowej, jako były oficer armii austriackiej został przyjęty do Wojska Polskiego i zatwierdzony do stopnia porucznika^[22]. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Został awansowany do stopnia kapitana artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919^[23]^[24]^[25]. W 1923 był przydzielony do 10 dywizjonu artylerii konnej w Jarosławiu^[26]. W 1924 był przydzielony do 13 dywizjonu artylerii konnej w Brodach^[27]. W latach 1928–1933 pełnił służbę w 13 pułku artylerii lekkiej w Równem^[28]^[29]. 27 stycznia 1930 został awansowany na stopień majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 i 18. lokatą w korpusie oficerów artylerii^[30]. W marcu tego roku został wyznaczony na stanowisko kwatermistrza pułku^[31]^[32]. W kwietniu 1933 został przeniesiony do 10 pułku artylerii ciężkiej w Przemyślu na stanowisko dowódcy dywizjonu^[33]. W 1937 został dowódcą sformowanego wówczas 18 dywizjonu artylerii ciężkiej w Zambrowie^[34]. Na podpułkownika awansował ze starszeństwem z dniem 19 marca 1939 roku i 13. lokatą w korpusie oficerów artylerii^[35].

Według stanu z 1931 Wacław i Władysław Brzozowscy figurowali jako właściciele domu przy ul. Emilii Plater w Sanoku^[36].

Po wybuchu II wojny światowej 1939 w czasie kampanii wrześniowej 1939 roku dowodził 18 dywizjonem artylerii ciężkiej^[37]^[38]. Przebywał w niemieckim obozie jenieckim Oflag II C Woldenberg (wraz z nim brat Wacław).

Po wojnie powrócił do Polski. Jako emerytowany podpułkownik zamieszkiwał w Nowej Rudzie przy ulicy Stefana Żeromskiego 1^[39]. Zmarł 14 czerwca 1990^[40]. Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Nowej Rudzie^[40]. Jego żoną była Halina z domu Grudzińska (1901–1985)^[40].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Walecznych^[35]
Złoty Krzyż Zasługi^[35]
Srebrny Medal Waleczności 2 klasy (Austro-Węgry)^[41]
Krzyż Wojskowy Karola (Austro-Węgry)^[41]

Zobacz też

Stanisław Bes i Władysław Bes – dwaj bracia także pochodzący z Sanoka i również jeńcy obozu Woldenberg

Uwagi

↑ W ewidencji Wojska Polskiego figurował, jako „Władysław IV Brzozowski” w celu odróżnienia od innych oficerów noszących to samo imię i nazwisko.
↑ Tutaj podawany jako „Władysław August Brzozowski”, ur. 27 sierpnia 1895 w Tarnowie. CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1905/1906 (zespół 7, sygn. 39). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 10. CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1906/1907 (zespół 7, sygn. 42). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 167.
↑ Rodzice oraz siostra Helena zostali pochowani na cmentarzu przy ul. Jana Matejki w Sanoku.

Przypisy

↑ Borys Łapiszczak: Sanok w dawnym Województwie Lwowskim na starej pocztówce i fotografii. Cz. IX. Sanok: Poligrafia, 2006, s. 41. ISBN 83-918650-3-7.
↑ ^a ^b ^c ^d XXXII. Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1912/13. Sanok: Fundusz Naukowy, 1913, s. 57.
↑ Księga małżeństw (1924–1936). Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku. s. 171.
↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Maria Adamska. rakowice.eu. [dostęp 2019-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-27)].
↑ Żołnierze Niepodległości ↓.
↑ Wykaz poległych 1952 ↓, s. 78.
↑ Landau i Tabiszewski 1929 ↓, s. 24.
↑ Apel poległych. W: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958. Warszawa: 1960, s. 66.
↑ Księga małżeństw (1924–1936). Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku. s. 6.
↑ Książka telefoniczna. 1939. s. 706. [dostęp 2015-07-29].
↑ Wojciech Sołtys. Sanockie w okresie I wojny światowej w relacjach pamiętnikarzy i w prasie. „Rocznik Sanocki 1995”, s. 63, 1995. Towarzystwo Rozwoju i Upiększania Miasta Sanoka. ISSN 0557-2096.
↑ Skorowidz powiatu sanockiego. Wydany na podstawie dat zebranych w roku 1911. Sanok: 1911, s. 42.
↑ Sanockie dworki. W: Edward Zając: Szkice z dziejów Sanoka. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 1998, s. 214-215. ISBN 83-909787-0-9.
↑ Kronika. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 3, Nr 27 z 1 lipca 1913.
↑ Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 2012-04-02].
↑ Alojzy Zielecki, Rozwój ruchu niepodległościowego, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 474.
↑ Działalność sportowa Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku. sokolsanok.pl. [dostęp 2015-07-27].
↑ Paweł Kosina: Helena Kosinówna. Rodzina i sanoccy przyjaciele. Sanok: Stowarzyszenie Przyjaciół Heleny Kosiny w Sanoku, 2006, s. 26. ISBN 83-92421-0-0.
↑ Według Pawła Kosiny Wacław i Władysław Brzozowscy służyli w szeregach II Brygady Legionów Polskich. Paweł Kosina: Helena Kosinówna. Rodzina i sanoccy przyjaciele. Sanok: Stowarzyszenie Przyjaciół Heleny Kosiny w Sanoku, 2006, s. 51. ISBN 83-92421-0-0.
↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 893, 1053.
↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 1101, 1299.
↑ Wykaz oficerów 1920 ↓, s. 13.
↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 820.
↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 743.
↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 459.
↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 810.
↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 732.
↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 387.
↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 681.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 28 stycznia 1930 roku, s. 25.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 101.
↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 183.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 11 kwietnia 1933 roku, s. 84.
↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 757.
↑ ^a ^b ^c Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 160.
↑ Akta miasta Sanoka. Wykaz ulic i mieszkań w mieście Sanoku 1931 r. (zespół 135, sygn. 503). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 143.
↑ SAMODZIELNA GRUPA OPERACYJNA NAREW: Łomża - 9 schronów. schrony1939.fortyfikacje.pl. [dostęp 2014-07-11].
↑ SGO „Narew” w historii. dobroni.pl. [dostęp 2014-07-11].
↑ Zofia Bandurka: Wykaz imienny zaproszonych i obecnych na Zjeździe – przygotowała mgr Zofia Bandurkówna. W: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958. Warszawa: 1960, s. 118.
↑ ^a ^b ^c Władysław Brzozowski. Nowa Ruda Cmentarze Komunalne. [dostęp 2020-03-14].
↑ ^a ^b Ranglisten 1918 ↓, s. 1299.

Bibliografia

Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1917. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1917. (niem.).
Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1920.
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-09-07].
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939–1946. Londyn: Instytut Historyczny im. gen. Sikorskiego, 1952.
Paweł Kosina: Helena Kosinówna. Rodzina i sanoccy przyjaciele. Sanok: Stowarzyszenie Przyjaciół Heleny Kosiny w Sanoku, 2006, s. 51. ISBN 83-924210-0-0.
Paweł Kosina. Helena Kosinówna. Rodzina i sanoccy przyjaciele. „Góra Przemienienia”, s. 20, 25 (149) z 18 czerwca 2006. Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku.
Maksymilian Landau, Adam Tabiszewski: Zarys historji wojennej 4-go pułku artylerii polowej. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Żołnierze Niepodległości. Witold Brzozowski. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2020-03-14].

[3] W ewidencji Wojska Polskiego figurował, jako „Władysław IV Brzozowski” w celu odróżnienia od innych oficerów noszących to samo imię i nazwisko.

[4] Tutaj podawany jako „Władysław August Brzozowski”, ur. 27 sierpnia 1895 w Tarnowie. CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1905/1906 (zespół 7, sygn. 39). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 10. CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1906/1907 (zespół 7, sygn. 42). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 167.

[12] Rodzice oraz siostra Helena zostali pochowani na cmentarzu przy ul. Jana Matejki w Sanoku.

[1] Borys Łapiszczak: Sanok w dawnym Województwie Lwowskim na starej pocztówce i fotografii. Cz. IX. Sanok: Poligrafia, 2006, s. 41. ISBN 83-918650-3-7.

[matura-2] XXXII. Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1912/13. Sanok: Fundusz Naukowy, 1913, s. 57.

[5] Księga małżeństw (1924–1936). Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku. s. 171.

[6] Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Maria Adamska. rakowice.eu. [dostęp 2019-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-27)].

[CITEREFŻołnierze_Niepodległości-7] Żołnierze Niepodległości ↓.

[CITEREFWykaz_poległych195278-8] Wykaz poległych 1952 ↓, s. 78.

[CITEREFLandauTabiszewski192924-9] Landau i Tabiszewski 1929 ↓, s. 24.

[10] Apel poległych. W: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958. Warszawa: 1960, s. 66.

[11] Księga małżeństw (1924–1936). Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku. s. 6.

[13] Książka telefoniczna. 1939. s. 706. [dostęp 2015-07-29].

[14] Wojciech Sołtys. Sanockie w okresie I wojny światowej w relacjach pamiętnikarzy i w prasie. „Rocznik Sanocki 1995”, s. 63, 1995. Towarzystwo Rozwoju i Upiększania Miasta Sanoka. ISSN 0557-2096.

[15] Skorowidz powiatu sanockiego. Wydany na podstawie dat zebranych w roku 1911. Sanok: 1911, s. 42.

[16] Sanockie dworki. W: Edward Zając: Szkice z dziejów Sanoka. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 1998, s. 214-215. ISBN 83-909787-0-9.

[17] Kronika. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 3, Nr 27 z 1 lipca 1913.

[18] Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 2012-04-02].

[19] Alojzy Zielecki, Rozwój ruchu niepodległościowego, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 474.

[20] Działalność sportowa Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku. sokolsanok.pl. [dostęp 2015-07-27].

[21] Paweł Kosina: Helena Kosinówna. Rodzina i sanoccy przyjaciele. Sanok: Stowarzyszenie Przyjaciół Heleny Kosiny w Sanoku, 2006, s. 26. ISBN 83-92421-0-0.

[22] Według Pawła Kosiny Wacław i Władysław Brzozowscy służyli w szeregach II Brygady Legionów Polskich. Paweł Kosina: Helena Kosinówna. Rodzina i sanoccy przyjaciele. Sanok: Stowarzyszenie Przyjaciół Heleny Kosiny w Sanoku, 2006, s. 51. ISBN 83-92421-0-0.

[CITEREFRanglisten1917893,_1053-23] Ranglisten 1917 ↓, s. 893, 1053.

[CITEREFRanglisten19181101,_1299-24] Ranglisten 1918 ↓, s. 1101, 1299.

[CITEREFWykaz_oficerów192013-25] Wykaz oficerów 1920 ↓, s. 13.

[CITEREFRocznik_Oficerski1923820-26] Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 820.

[CITEREFRocznik_Oficerski1924743-27] Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 743.

[CITEREFRocznik_Oficerski1928459-28] Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 459.

[CITEREFRocznik_Oficerski1923810-29] Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 810.

[CITEREFRocznik_Oficerski1924732-30] Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 732.

[CITEREFRocznik_Oficerski1928387-31] Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 387.

[CITEREFRocznik_Oficerski1932681-32] Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 681.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_2_z_28_stycznia_1930_roku,_s._25-33] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 28 stycznia 1930 roku, s. 25.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_8_z_31_marca_1930_roku,_s._101-34] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 101.

[CITEREFRocznik_Oficerski1932183-35] Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 183.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_5_z_11_kwietnia_1933_roku,_s._84-36] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 11 kwietnia 1933 roku, s. 84.

[CITEREFRybkaStepan2006757-37] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 757.

[CITEREFRybkaStepan2006160-38] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 160.

[39] Akta miasta Sanoka. Wykaz ulic i mieszkań w mieście Sanoku 1931 r. (zespół 135, sygn. 503). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 143.

[40] SAMODZIELNA GRUPA OPERACYJNA NAREW: Łomża - 9 schronów. schrony1939.fortyfikacje.pl. [dostęp 2014-07-11].

[41] SGO „Narew” w historii. dobroni.pl. [dostęp 2014-07-11].

[42] Zofia Bandurka: Wykaz imienny zaproszonych i obecnych na Zjeździe – przygotowała mgr Zofia Bandurkówna. W: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958. Warszawa: 1960, s. 118.

[grobonet-43] Władysław Brzozowski. Nowa Ruda Cmentarze Komunalne. [dostęp 2020-03-14].

[CITEREFRanglisten19181299-44] Ranglisten 1918 ↓, s. 1299.

[1]

[2]

[a]

[b]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[c]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]

[28]

[29]

[30]

[31]

[32]

[33]

[34]

[35]

[36]

[37]

[38]

[39]

[40]

[41]

PROFILPELAJAR.COM

Władysław Brzozowski (podpułkownik)

Życiorys

Ordery i odznaczenia

Zobacz też

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

Read other articles:

Academy Awards ke-90

Dokter umum

Ettenstatt

قالب:رؤساء وزراء السودان

Hair wax

Taco stand

Platyzoa

Северный морской котик

Shu Qi

Foo Fighters: Sonic Highways

Musée historique canadien

Live in Japan (Shirley Bassey album)

Michael Woods (Australian politician)

Kelenteng Fuk Ling Miau

Michael A. Meyer

Statgraphics

Randy Orton

Blocco Riformatore

Alaska Airlines

The Long Goodbye: LCD Soundsystem Live at Madison Square Garden