Ukończył studia prawnicze. W okresie zaboru austriackiego w ramach autonomii galicyjskiej wstąpił do c. k. służby sądowniczej. Od około 1885 był praktykantem sądowym w C. K. Sądzie Krajowym Wyższym w Krakowie[2][3], następnie od około 1887 był auskultantem w C. K. Sądzie Krajowym w Krakowie[4][5], po czym w charakterze auskultanta w Galicji Zachodniej z C. K. Sądu Obwodowego w Nowym Sączu był przydzielony do urzędu C. K. Prokuratorii Państwa w Nowym Sączu[6][7]. Od około 1891 był auskultantem w C. K. Sądzie Obwodowym w Jaśle[8], a od około 1892 adjunktem w C. K. Sądzie Powiatowym w Krośnie[9][10][11]. Od połowy 1895 był adjunktem sądowym w C. K. Sądzie Obwodowym w Tarnowie[12][13][14], a od około 1897 zastępcą prokuratora w Wadowicach[15][16][17][18][19]. Od około 1902 był sędzią C. K. Sądu Obwodowego w Sanoku w charakterze c. k. radcy Sądu Krajowego[20][21][22][23][24][25][26][27][28], od około 1911 w charakterze ad personam[29], zaś od około 1912 w charakterze c. k. radcy Wyższego Sądu Krajowego[30][31]. Równolegle był mianowany zastępcą przewodniczącego sądu przysięgłych przy C. K. Sądzie Obwodowym w Sanoku: w 1907 (przew. Kajetan Chyliński)[32][33][34], w 1908, 1909 (przew. Wiktoryn Mańkowski)[35][36][37][38], w 1912, 1913, 1918 (przew. Stanisław Obertyński)[39][40][41].
Jego żoną około 1891 była Helena z domu Kłobukowska (ur. 24 lutego 1871 w Krasnem jako córka Władysława i Zofii, zm. 4 maja 1954 w Sanoku)[42][43]. Ich dziećmi byli: Wacław (ur. 1892, majorartyleriiWojska Polskiego), Maria Tekla Józefa (1893-1975, żona Jerzego Adamskiego[44][45][46], który był bratem Tadeusza)[47], Władysław (ur. 1895, podpułkownikartyleriiWojska Polskiego), Witold[b] (ur. 1899, legionista[48], zginął podczas I wojny światowej[49]), Helena (1903-1938, od 1925 zamężna z właścicielem dóbr, Konstantym Romerem[50]). Podczas I wojny światowej rodzina Brzozowskich odniosła straty na swoim majątku w Sanoku[51]. W sierpniu 1910 w trakcie zabawy z dzieckiem przy huśtawce w swoim przydomowym ogrodzie został ranny w głowę, a sprawa wywołała poruszenie w mieście[52].
↑Informacja o mianowaniu opublikowana w wydaniu „Gazety Lwowskiej” 128/1895 wskazała tożsamość „Franciszek Ksawery Korab Brzozowski”. Szematyzm z 1895 wskazał formę „Franciszek Ksawery Brzozowski-Korab”. Szematyzm z 1911 wskazał formę „Franciszek Ksawery Brzozowski”. Doniesienia o mianowaniu do sądu przysięgłych z lat 1908-1913 wskazywały formę „Franciszek Ksawery Brzozowski”
Inskrypcja nagrobna podała tożsamość „Ksawery Korab Brzozowski”. Publikacja Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918 wydana w języku niemieckim podała „Franz Xaver Brzozowski”. Publikacja Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku podała „Franciszek Brzozowski”. Wydanie „Dziennika Urzędowego Ministerstwa Sprawiedliwości” 10/1926 podało formę „Ksawery Brzozowski”.
↑W źródle szkolnym z 1913/1914 wymieniony jako Franciszek Ksawery Bonawentura Korab Brzozowski, zob. CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok 1913/14 (zespół 7, sygn. 61). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 273. Tymczasem w sprawozdaniu szkolnym z tego roku podany jako Witold Brzozowski, zob. XXXIII. Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1913/14. Sanok: 1914, s. 65.
Przypisy
↑ abcKsięga zmarłych i pochowanych w Sanoku na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej i Matejki od 1926 do 1956 r.. Sanok. s. 29 (poz. 412).
↑Wojciech Sołtys: Budownictwo, przemysł, rzemiosło, handel, Pomiędzy wojnami światowymi 1918–1939. W: Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka: Sanok. Dzieje miasta. Kraków: 1995, s. 525.
↑Sanockie dworki. W: Edward Zając: Szkice z dziejów Sanoka. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 1998, s. 214-215. ISBN 83-909787-0-9.
↑Paweł Sebastiański, Bronisław Kielar: Wykazy członków Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku. W: 125 lat sanockiego „Sokoła” 1889–2014. Sanok: Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” w Sanoku, 2014, s. 147. ISBN 978-83-939031-1-5.
↑Marek Drwięga. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Samorząd miejski Sanoka w latach 1918–1939. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 36, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN1731-870X.