Tomanowy Wierch Polski (słow. Poľská Tomanová ) – szczyt o wysokości 1977 m[1] [2] w Tatrach Zachodnich . Znajduje się w głównej grani Tatr , którą biegnie granica polsko-słowacka [3] .
Topografia
Znajduje się w załamaniu głównej grani, pomiędzy Ciemniakiem w Czerwonych Wierchach , od którego oddziela go niższy i mało wybitny wierzchołek Suchego Wierchu Tomanowego i Tomanowa Przełęcz (1685 m), a Smreczyńskim Wierchem , oddzielony od niego Smreczyńską Przełęczą (1796 m)[1] [2] . W grani pomiędzy Tomanowym Wierchem a Smreczyńską Przełęczą znajduje się niewybitny wierzchołek Tomanowej Kopy będący zwornikiem dla Zadniego Smreczyńskiego Grzbietu . Pomiędzy tym grzbietem a główną granią od Suchego Wierchu Tomanowego do Tomanowej Kopy znajduje się Dolina Sucha Tomanowa [4] . W południowo-wschodnim kierunku odchodzi od Tomanowego Wierchu krótka grańka rozgałęziająca się na dwa ramiona; jedno opada w zachodnim (z odchyleniem na północ) kierunku do Tomanowego Wierchu Liptowskiego , drugie w południowo-wschodnim poprzez wierzchołek Kniaziowej Kopy . Pomiędzy tymi ramionami znajduje się Dolina Jaworowa Liptowska . W południowo-zachodnim kierunku stoki Tomanowego Wierchu opadają do Szerokiego Żlebu , stoki północno-zachodnie opadają do Doliny Tomanowej Liptowskiej [5] . Tak więc Tomanowy Wierch wznosi się nad czterema dolinkami będącymi kotłami lodowcowymi [6] . Są one górnymi piętrami dwóch dolin walnych : Doliny Kościeliskiej i Doliny Cichej [4] .
Opis szczytu
Zbudowany jest z alaskitów i skał metamorficznych , a jego zbocza są kamieniste. Nazwa szczytu znana jest od dawna. W 1615 r. w nadaniach królewskich istniała nazwa Tomanowa Góra . Pierwsze odnotowane wejście na szczyt – Ludwik Zejszner w 1838 r., pierwsze wejście zimowe – narciarze ZON w 1910 r. Szczyt i cały jego obszar stanowią ścisły rezerwat przyrody i są niedostępne turystycznie[6] . Dawniej nazywany był też Tomanową Polską[3] .
Przypisy
↑ a b Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online] .
↑ a b Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Dane pomiarowe z lotniczego skaningu laserowego [online] .
↑ a b Zofia Z. Radwańska-Paryska Zofia Z. , Witold Henryk W.H. Paryski Witold Henryk W.H. , Wielka encyklopedia tatrzańska , Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1 . Brak numerów stron w książce
↑ a b Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000 , Piwniczna: Agencja Wyd. „WiT” s.c., 2006, ISBN 83-89580-00-4 . Brak numerów stron w książce
↑ Marian M. Kunicki Marian M. , Tadeusz T. Szczerba Tadeusz T. , Tatry Zachodnie. Słowacja , Kraków: PTTK „Kraj”, 1992, ISBN 83-7005-248-7 . Brak numerów stron w książce
↑ a b Józef J. Nyka Józef J. , Tatry Polskie. Przewodnik , wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3 . Brak numerów stron w książce
Grań Tomanowy Wierch – Hlinik