Spalona Kopa znajduje się na załamaniu grani głównej Tatr Zachodnich. Jej stoki są częściowo kamieniste, częściowo trawiaste. Ma obszerny trawiasty wierzchołek porośnięty sitem skuciną, wyróżniają się w nim trzy niewybitne kulminacje. W północno-zachodniej, silnie poszarpanej, kamienistej grani zwanej Skrzyniarkami występuje kilka niewielkich turni. Są to m.in. Czerwona Skała, Gankowa Kopa, Dzwon. Granią tą prowadzi szlak turystyczny, miejscami silnie eksponowany. Po obu stronach grani widoki na leżące poniżej imponujące, zawalone kamiennym gruzowiskiem i niemal pozbawione jakiegokolwiek życia kotły polodowcowe.
Nazwa góry prawdopodobnie pochodzi od stosowanego w dawnych czasach sposobu powiększania terenów wypasowych przez wypalanie kosówki. Pierwsze wejście zimowe: Józef Lesiecki i Leon Loria w 1911 r.
Czas przejścia z Banikowskiej Przełęczy na Spaloną: 40 min, z powrotem tyle samo
Czas przejścia ze Spalonej na Pośrednią Salatyńską Przełęcz: 1:05 h, z powrotem tyle samo
Bibliografia
Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Wyd. Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6. Brak numerów stron w książce
Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-36-5. Brak numerów stron w książce