Białe Wrótka – przełęcz w grani głównej Tatr Zachodnich, pomiędzy Małą Białą Skałą (1316 m) a Białą Skałą (1378 m)[1]. Południowe stoki spod przełęczy opadają do Doliny Suchej Sielnickiej, północne do Doliny Spadowego Potoku[2].
Białe Wrótka są na wielu mapach błędnie lokalizowane. Tak np. polska mapa Tatry Zachodnie słowackie i polskie błędnie lokalizuje tę przełęcz pomiędzy Małą Białą Skałą a Jaworzyńską Kopą[2]. Na słowackiej mapie brak nazwy tej przełęczy, zaś Biała Skała jest błędnie opisana w miejscu Małej Białej Skały[3].
Obszar przełęczy jest zalesiony. Zbudowany jest ze skał osadowych (wapienie i dolomity). Przez przełęcz prowadzi czerwony szlak turystyczny (odcinek szlaku wiodącego granią główną Tatr Zachodnich)[4].
Szlaki turystyczne
– czerwony: Wyżnia Huciańska Przełęcz – Białe Wrótka – Biała Skała – Siwy Wierch[5].
- Czas przejścia od szosy z Wyżniej Huciańskiej Przełęczy na Białą Skałę: 1:15 h, ↓ 0:45 h.
- Czas przejścia z Białej Skały na Siwy Wierch: 1:45 h, ↓ 1:15 h
Przypisy
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1. Brak numerów stron w książce
- ↑ a b Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2009/10. ISBN 83-87873-36-5. Brak numerów stron w książce
- ↑ Turystyczna i satelitarna mapa Słowacji. [dostęp 2012-01-10].
- ↑ Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Wyd. Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6. Brak numerów stron w książce
- ↑ Tomasz Nodzyński, Marta Cobel-Tokarska: Tatry Zachodnie: polskie i słowackie. Warszawa: ExpressMap, 2007. ISBN 978-83-60120-89-7. Brak numerów stron w książce
