PROFILPELAJAR.COM

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	21 grudnia 1908
Współkonsekrowani biskupi
Pachomiusz (Kiedrow)	30 sierpnia 1911

Święty
Tadeusz
Фаддей
	święty biskup nowomęczennik
Data i miejsce urodzenia	12 listopada 1872 ; Wasilsursk
Data i miejsce śmierci	31 grudnia 1937 ; Twer (prawdopodobne)
Czczony przez	Rosyjski Kościół Prawosławny
Kanonizacja	2000; Moskwa; przez Rosyjski Kościół Prawosławny
Wspomnienie	31 grudnia
Szczególne miejsca kultu	Twer
	Multimedia w Wikimedia Commons

Tadeusz, imię świeckie Iwan Wasiljewicz Uspienski (ur. 31 października^?/12 listopada 1872 w Wasilsursku, zm. 31 grudnia 1937 prawdopodobnie w Twerze) – rosyjski biskup prawosławny, nowomęczennik.

Życiorys

Urodził się w rodzinie kapłana prawosławnego. Ukończył seminarium duchowne w Niżnym Nowogrodzie, zaś w 1896 uzyskał dyplom kandydata nauk teologicznych po ukończeniu studiów w Moskiewskiej Akademii Duchownej. Rok później złożył wieczyste śluby mnisze i jeszcze w tym samym roku był kolejno wyświęcany na hierodiakona i hieromnicha. Został również skierowany do pracy w seminarium duchownym w Smoleńsku; po roku przeniesiony na analogiczne stanowisko do Mińska, zaś w 1900 – do Ufy. W 1902, po podniesieniu do godności archimandryty, został rektorem seminarium duchownego w Ołońcu. Specjalizował się w biblistyce; za pracę poświęconą Księdze Izajasza otrzymał tytuł doktora nauk teologicznych.

21 grudnia 1908 miała miejsce jego chirotonia na biskupa włodzimiersko-wołyńskiego, wikariusza eparchii wołyńskiej. W 1914, po wyjeździe arcybiskupa wołyńskiego Eulogiusza do okupowanej Galicji, gdzie koordynował on akcję propagowania prawosławia wśród ludności greckokatolickiej, biskup Tadeusz czasowo pełnił obowiązki ordynariusza eparchii wołyńskiej^[1].

Dotychczasową godność pełnił do 1922, gdy został aresztowany i zmuszony do opuszczenia Wołynia. Dotarł do Moskwy, gdzie wkrótce po spotkaniu z patriarchą Tichonem został ponownie zatrzymany i skazany na zesłanie do miejscowości Ust-Sysolsk. Po odbyciu wyroku rocznej zsyłki duchowny został skierowany przez patriarchę do eparchii astrachańskiej. Swoje obowiązki pełnił do 1926, gdy został aresztowany w Saratowie i zmuszony do wyjazdu do Kuźniecka. W 1927 został wyznaczony na pierwszego ordynariusza nowo powstałej eparchii piatigorskiej, lecz de facto nigdy nie objął katedry^[2]. W marcu 1928 locum tenens patriarchy Moskwy, metropolita Sergiusz (Stragorodski) wyznaczył go na biskupa saratowskiego, lecz już po kilku miesiącach przeniósł go na katedrę twerską. W Twerze biskup Tadeusz (Uspienski) pozostawał ordynariuszem eparchii do 1936, prowadząc ascetyczny tryb życia. W wymienionym roku władze państwowe zabroniły mu publicznego odprawiania nabożeństw, co skłoniło władze cerkiewne do przeniesienia go w stan spoczynku. Mimo tego 20 grudnia 1937 duchowny został aresztowany i po dziesięciodniowym śledztwie rozstrzelany. Miejsce jego pochówku zostało odkryte w 1993 na porzuconym cmentarzu w Twerze. Odnalezione relikwie znalazły się w soborze Wniebowstąpienia Pańskiego w tym samym mieście.

W 2000 Tadeusz (Uspienski) został kanonizowany jako jeden z Soboru Świętych Nowomęczenników i Wyznawców Rosyjskich.

Kult

Tadeusz (Uspienski), znany również jako Tadeusz Twerski, jest czczony przez Cerkiew dwukrotnie:

18/31 grudnia,
w pierwszą niedzielę po 25 stycznia/7 lutego (Sobór Nowomęczenników)

Przypisy

↑ W. Osadczy: Święta Ruś. Rozwój i oddziaływanie idei prawosławia w Galicji. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 2007, s. 655. ISBN 978-83-227-2672-3.
↑ Пятигорская и Черкесская епархия