PROFILPELAJAR.COM

Święty
Sofroniusz
Σωφρόνιος
Data i miejsce urodzenia	ok. 560 ; Damaszek
Data śmierci	11 marca 638
Czczony przez	Kościół katolicki; Cerkiew prawosławną
Wspomnienie	11 marca
Atrybuty	szaty biskupie, gest błogosławieństwa, ewangeliarz lub zwój
	Multimedia w Wikimedia Commons

Sofroniusz Jerozolimski (stgr. Σωφρόνιος, łac. Sophronius; ur. ok. 560 w Damaszku, zm. 11 marca 638) – patriarcha Jerozolimy, święty katolicki i prawosławny, biskup, pisarz chrześcijański^[1].

Życiorys

Współcześnie utożsamia się postać Sofroniusza Jerozolimskiego z Sofroniuszem Sofistą^[1]. W rodzinnym Damaszku nauczał retoryki, lecz później powędrował do Palestyny, by rozpocząć życie mnisze^[1]. Przebywał w Nowej Ławrze, potem w klasztorze św. Teodozjusza^[1]. W towarzystwie przyjaciela Jana Moschosa odwiedził mnichów w Egipcie i udał się do Rzymu^[1]. Dalszą działalność i zaangażowanie w spory teologiczne nastąpiły po jego powrocie na Wschód (po śmierci Moschosa w 619 r.)^[1]. Patriarcha Jerozolimy w latach 634–638. Autor 23 zachowanych ód o treści dogmatycznej pisanych anakreontykami oraz kazań, m.in. o tematyce mariologicznej. Jego twórczość hagiograficzna obejmuje m.in. żywoty Egipcjan św. Jana i Cyrusa (Enkominion^[1]). Z Janem Moschosem był współautorem dzieła „Żywot Jana Jałmużnika”^[1]. Jako jeden z pierwszych sprzeciwił się nauczaniu patriarchy Konstantynopola Sergiusza, który, pragnąc zażegnać spór o monoenergizm, sformułował teorię monoteletyzmu – jednej woli Jezusa Chrystusa. Był autorem Synodica (633 lub 634) i Florilegium^[1]. Sofroniusz wysłał do Rzymu do papieża Honoriusza I list podkreślający istnienie dwóch woli w Jezusie.

Wymieniany w Martyrologium Rzymskim i synaksariach w dzienną rocznicę śmierci, wspominany jest 11 marca^[1].

Przekłady w języku polskim

Kazanie, w: ks. Szczepan Pieszczoch, Patrologia, t.2: Ojcowie mówią, Gniezno 1994, ss.234–235.
Kazanie 3 (fragment), przeł. F. Kołoniecki, w: Kazania i homilie na święta Pańskie i Maryjne, red. L. Gładyszewski, Lublin 1976, ss.91–94.
Pokłon magów ( pokłon mędrców), przeł. M. Bednarz, w: Światła ekumeny. Antologia patrystyczna, oprac. Andrzej Bober, Kraków 1965, ss.530–532.

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 5: R-U. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2005 (wznowienie), s. 278–279. ISBN 83-7318-376-0.