Ten artykuł od 2010-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Rangi okrętów – podział jednostek pływających marynarki wojennej stosowany w niektórych państwach świata. Jest najszerszym systemem służącym do uporządkowania okrętów w ramach sił morskich. Wśród krajów, które używają rang okrętów, znajdują się Federacja Rosyjska oraz Rzeczpospolita Polska, choć obecnie w Polsce pod względem klasyfikacyjnym najogólniejszym podziałem jest podział na 6 kategorii będący w znacznej mierze implementacją podziału występującego w NATO^[1].

Pod koniec XIX wieku podział na klasy (rangi) miał najszersze znaczenie na świecie przy klasyfikacji krążowników, które mogły znacząco różnić się od siebie pod względem wielkości i w wiodących marynarkach dzielono je na I, II, czasem III i IV klasę^[2]. W marynarce Imperium Rosyjskiego okręty I rangi wyróżniały się m.in. tym, że musiały być wyposażone w odpowiednie pomieszczenia dla admirała i jego sztabu dla pełnienia funkcji okrętów flagowych zespołów floty^[3].

W 1950 roku w Marynarce Wojennej Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej został wprowadzony podział okrętów na klasy:

W latach 60. XX wieku klasy zostały zastąpione przez rangi okrętów, które stosuje również Marynarka Wojenna:

W związku z wejściem SZ RP do NATO klasyfikacja okrętów została określona Decyzją Ministra Obrony Narodowej w Normach Obronnych jako NO-01-A002:1999 Klasyfikacja okrętów MW. Norma została zastąpiona przez NO-07-A091:2008 Klasyfikacja okrętów, a w jej nowej wersji NO-07-A091:2019 całkowicie wyłączono podział na rangi z podziałów klasyfikacyjnych (podobnie jak podział na grupy funkcjonujący w Regulaminie Służby na Okrętach MW^[4]), gdyż nie zachodzi tu zasada grupowania okrętów według cech charakterystycznych dla klasyfikacji, a ustalanie swoistej hierarchii mającej obecnie znaczenie głównie dla określenia stopnia etatowego dowódcy okrętu^[5]. Między innymi z tego powodu do II rangi zaliczone są okręty szkolne (nawet ORP „Iskra” o wyporności 380 t), okręty hydrograficzne i ratownicze. Podział ten sam w sobie jest już niepraktyczny, gdyż okrętów I rangi nie było w polskiej flocie wojennej od czasu wprowadzenia tego podziału i nic nie wskazuje na to, by miały się pojawić w przyszłości, a sojusznicy z NATO nie stosują takiego podziału. Od czasu wejścia do NATO podział na rangi jest już przydatny tylko ze wspomnianego względu oraz z uwagi na fakt, że występują ustalone zestawy Jednolitych Indeksów Materiałowych (JIM) w systemie zaopatrzenia materiałowo-technicznego. We wspomnianej normie obronnej zawarto rekomendację, by w dalszej perspektywie czasowej podział na rangi, tam gdzie to zasadne, zastąpić podziałem na kategorie.