Krążownik torpedowy – klasa okrętów średniej wielkości, powstała pod koniec XIX wieku, przeznaczona do takich celów, jak ochrona floty przed torpedowcami, przeprowadzanie ataków torpedowych na większe jednostki w składzie zespołów floty, czy zadania zwiadowcze i rozpoznawcze[1][2]. Okręty tego typu miały zazwyczaj wyporność w granicach 700-2000 ton[3], były uzbrojone w podwodne lub nadwodne wyrzutnie torpedowe i kilka armat średniego kalibru (do 152 mm), niektóre z nich miały także wbudowany podwodny taran[4]. Nie były opancerzone lub miały jedynie cienki wewnętrzny pokład pancerny według schematu krążowników pancernopokładowych[3]. Zostały wycofane w większości z użycia już na początku XX wieku w miarę rozwoju kontrtorpedowców. Ich wspólnym niedostatkiem była zbyt niska prędkość, utrudniająca przechwytywanie torpedowców oraz wykonywanie ataków torpedowych. Pojedyncze jednostki, zwłaszcza w mniejszych flotach, przetrwały do okresu po II wojnie światowej[5].
Stanowiły najmniejsze z krążowników. Często krążowniki torpedowe, zwłaszcza mniejsze, są utożsamiane z kanonierkami torpedowymi[5][6], przy tym rozróżnienie między oboma klasami nie jest jednoznaczne i zależy od klasyfikacji w danym państwie. W niektórych państwach krążownikami torpedowymi nazywano okręty większe od kanonierek torpedowych, jak np. w Wielkiej Brytanii, w której jednak nazwa klasy krążowników torpedowych (torpedo cruiser) istniała tylko kilka lat w latach 80. XIX wieku, po czym przeklasyfikowano je na krążowniki III klasy[1]. W Rosji wyróżniano tylko krążowniki torpedowe (minnyj kriejsier), jednakże odpowiadały one w rzeczywistości wielkością (400-750 ton) kanonierkom torpedowym i tak są określane w literaturze[7]. W niektórych krajach okręty odpowiadające wielkością i uzbrojeniem krążownikom torpedowym określane były jako awizo, np. Niemczech[8], Japonii i Francji, a w Austro-Węgrzech - jako "okręty torpedowe" (Torpedoschiff, obok kanonierek torpedowych Torpedofahrzeug)[9]. Nazwa klasy krążowników torpedowych, oprócz Wielkiej Brytanii, istniała m.in. we Włoszech (incrociatore torpediniere)[10], Turcji (torpido-kruvazör, obok kanonierek torpedowych torpido gambot)[11] i Szwecji[5] (Torpedkryssare).
↑ abcErwin Sieche, Torpedoschiffe und Zerstörer der K. u. K. Marine. Wölfersheim-Berstadt: Podzun-Pallas-Verlag, 1996, Marine-Arsenal: Band 34. ISBN 3-7909-0546-1. s.3-7 (niem.) i René Greger, Austro-Hungarian Warships of World War I. London: Ian Allan, 1976. ISBN 0-7110-0623-7. s. 27 i 102 (ang.).
↑ abBerndB.LangensiepenBerndB., The Ottoman steam navy 1828-1923, AhmetA.Güleryüz, JamesJ.Cooper, London: Conway Maritime Press, 1995, s. 148-149, 157, ISBN 0-85177-610-8, OCLC32707576(ang.).
↑S.W. Patianin, M.S. Barabanow, N.W. Mitiukow: Korabli Wtoroj mirowoj wojny. WMS stran Łatinskoj Amieriki i Azji, "Morskaja Kampania" 4/2008, (ros.) s.35
Bibliografia
Robert Gardiner, Roger Chesneau, Eugene Kolesnik (red.): Conway’s All The World’s Fighting Ships 1860-1905. London: Conway Maritime Press, 1979. ISBN 0-85177-133-5. (ang.).