RWD-16

RWD-16
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Polska

Producent

DWL

Konstruktor

Andrzej Anczutin

Historia
Liczba egz.

1

Dane techniczne
Wymiary
Rozpiętość

11,8 m

Długość

7,5 m

Wysokość

2,75 m

Powierzchnia nośna

15,3 m²

Masa
Własna

325 kg

Użyteczna

286 kg

Startowa

610 kg

Osiągi
Prędkość maks.

145 km/h

Prędkość przelotowa

120 km/h

Prędkość minimalna

67 km/h

Wznoszenie maks. w locie poziomym

2 m/s

Pułap

3000 m

Zasięg

750 km

Dane operacyjne
Rzuty
Rzuty samolotu
Multimedia w Wikimedia Commons

RWD-16 – polski samolot sportowy, zbudowany w jednym egzemplarzu w Doświadczalnych Warsztatach Lotniczych (DWL).

Historia

Inżynier Andrzej Anczutin w 1935 roku zaprojektował samolot, który miał zaspokoić zapotrzebowanie na tani samolot sportowy o niskich kosztach ekspolatacji. DWL udało się uzyskać wsparcie fabryki żarówek OSRAM, która sfinansowała budowę prototypu wyposażonego w silnik Walter Mikron I(inne języki) o mocy 36 kW (50 KM)[1]. Samolot otrzymał znaki rejestracyjne SP-AXY i został oblatany wiosną 1936 roku przez Aleksandra Onoszkę w Warszawie. Badania w locie wykazały, że samolot jest niesterowny kierunkowo. Próbowano rozwiązać ten problem poprzez zmianę usterzenia na wyższe oraz dodanie slotów, ale nie poprawiło to sterowności[2].

Samolot został zaprezentowany 26 września 1937 roku na imprezie lotniczej zorganizowanej przez Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej. Konstruktor wprowadził dalsze zmiany polegające na zmianie kształtu górnej części kadłuba, zmianie przedniej szyby kabiny oraz zastosowaniu silnika Avia 3 o mocy 44 kW (60 KM)[3]. W 1938 roku oblatano poprawioną wersję samolotu ale osiągi nie uległy poprawie. Samolot został przekazany do użytkowania pilotowi sportowemu kpt. Zbigniewowi Babińskiemu. Doświadczenia zebrane przy pracach nad tym samolotem wykorzystano przy budowie modyfikacji oznaczonej jako RWD-16 bis[4].

Konstrukcja

Dwumiejscowy samolot sportowy w układzie wolnonośnego dolnopłata konstrukcji drewnianej ze stałym podwoziem.

Kadłub o przekroju prostokątnym, konstrukcji półskorupowej drewnianej opartej o cztery podłużnice. Pokrycie kadłuba w całości wykonane ze sklejki. Kabina załogi z miejscami obok siebie, zakryta ze stałym wiatrochronem i osłoną odsuwaną do tyłu. Rozdwojony drążek sterowy umieszczony pomiędzy fotelami, z możliwością obsługi z obu miejsc. Płat jednoczęściowy o konstrukcji drewnianej, o obrysie trapezowym, dwudźwigarowy. pokryty do przedniego dźwigara sklejką, pozostała część kryta płótnem. Wyposażony w lotki szczelinowe. Usterzenie poziome dwudzielne, wolnonośne. Stateczniki kryte sklejką, a powierzchnie sterowe płótnem. Podwozie trójpunktowe z płozą ogonową. Golenie główne wyposażone w amortyzatory olejowo-powietrzne, płoza amortyzowana sprężynowo[5].

Przypisy

  1. ↑ Cynk 1971 ↓, s. 556.
  2. ↑ Dulęba, Glass 1983 ↓, s. 122.
  3. ↑ Cynk 1971 ↓, s. 557.
  4. ↑ Glass 1976 ↓, s. 322.
  5. ↑ Glass 1976 ↓, s. 322-323.

Bibliografia

Ciąg oznaczeń samolotów RWD