porzeczka zwyczajnaRibes rubrum L. – gatunek prawdopodobnie rodzimy i uprawiany
Morfologia
Pokrój
Krzewy osiągające do 4 m wysokości[7], o pędach prosto wzniesionych, łukowato przewisających, płożących lub wspinających się, często z wyrastającymi w węzłach pojedynczymi lub trójdzielnymi cierniami[12][13], poza tym ze szczecinkowatymi kolcami między węzłami[6]. Pędy często zróżnicowane są na krótko- i długopędy, często też gruczołowato owłosione[6].
Zwykle sezonowe, czasem zimotrwałe[13]. Skrętoległe (na krótkopędach skupione w pęczki[8]), pojedyncze, ogonkowe, wsparte zasychającymi, brązowymi, zwykle frędzlowato zakończonymi przylistkami[13] lub pozbawione przylistków. Blaszki całobrzegie lub częściej dłoniasto klapowane[8], często z trzema klapami[13]. U niektórych gatunków liście są silnie aromatyczne (np. u czarnej porzeczki)[7].
Obupłciowe (tylko u R. diacantha jednopłciowe)[13], pojedyncze lub zebrane w krótsze lub dłuższe grona, czasem pęczki i baldachogrona. U nasady kwiatostanu znajduje się trwała podsadka, jajowata lub lancetowata, czasem równowąska[8][6]. Okwiat rozwija się na skraju hypancjum w całości lub częściowo obejmującego zalążnię[13]. Ma ono kształt rurkowaty, dzwonkowaty lub miseczkowatego[6]. Działki kielicha w liczbie 5, rzadziej 4, są zwykle dłuższe od płatków korony kwiatu, które występują w tej samej liczbie[7] lub bywają całkiem zredukowane[13]. I działki i płatki występują w kolorze zielonym, białym, żółtym, różowym, czerwonym lub fioletowym[6]. Pręciki w liczbie 5, rzadziej 4, o cienkich i wolnych nitkach, rzadziej u nasady przyrastających do hypancjum. Wokół szczytu zalążni rozwija się dysk miodnikowy. Zalążnia powstaje z dwóch owocolistków tworzących jedną komorę i dwa wolne lub zrośnięte szyjki słupka zakończone dwoma brodawkowatymi ramionami znamienia[13].
Kuliste[6], soczyste jagody na szczycie z pozostałościami trwałego kielicha[12], często pokryte włoskami, szczecinkami lub gruczołami[13]. Nasiona liczne i drobne[12].
Systematyka
Ribes speciosumRibes laurifolium
Pozycja systematyczna
Rodzaj Ribes należy do monotypowej rodziny agrestowatych Grossulariaceae, która jest siostrzaną względem skalnicowatychSaxifragaceae[2]. W systemach z końca XX i XXI wieku rodzina agrestowatych obejmuje tylko ten jeden rodzaj, ale w systemie Cronquista z 1981 zaliczone do niej było ok. 25 rodzajów z co najmniej 350 gatunkami[14]. Mimo podobieństw morfologicznych rośliny te nie były z sobą spokrewnione i współcześnie rozrzucone są wśród różnych rodzin systemu klasyfikacyjnego okrytonasiennych (Phyllonomaceae, twardziczkowateEscalloniaceae, Montiniaceae, Tetracarpaeaceae, iteowateIteaceae, dławiszowateCelastraceae)[13]. Bliskie (siostrzane) pokrewieństwo agrestowatych ze skalnicowatymi jest dobrze potwierdzone analizami molekularnymi, morfologicznymi[13], chemicznymi i serologicznymi[12].
Rodzaj dzielony jest zwykle na 6 podrodzajów lub sekcji, wśród nich Grossularia, który to takson bywał w przeszłości w niektórych ujęciach podnoszony do rangi osobnego rodzaju[6] o zwyczajowej nazwie agrest.
Największe znaczenie użytkowe mają: porzeczka zwyczajnaRibes rubrum, porzeczka czarnaR. nigrum i agrestR. uva-crispa, przy czym współcześnie w dużym stopniu uprawiane są odmiany mieszańcowego pochodzenia, uzyskane w wyniku krzyżowania roślin z tych i innych gatunków. Inne gatunki porzeczek uprawiane dla owoców to: R. americanum, R. curvatum, R. cynosbati, R. divaricatum i porzeczka złotaR. aureum[9][13]. Porzeczki zwane białymi (o białych owocach) są albinotycznymi odmianami powstałymi z porzeczki zwyczajnej R. rubrum i skalnejR. petraeum (np. 'Juteborg', 'Długogronkowa Biała', 'Wersalska Biała')[16][13].
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
↑ abcdefRibes L.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2021-11-16].
↑GeoffreyG.BurnieGeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC271991134.
↑ZbigniewZ.MirekZbigniewZ. i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 148, ISBN 978-83-62975-45-7.
↑ abcdefghijklmnMaarten J. M. Christenhusz, Michael F. Fay, Mark W. Chase: Plants of the World: An Illustrated Encyclopedia of Vascular Plants. Richmond, Chicago: Kew Publishing, The University of Chicago Press, 2017, s. 237-238. ISBN 978-1842466346.
↑Cronquist A. 1981. An Integrated System of Classification of Flowering Plants. Columbia University Press, New York, s. 558-561.
↑Ludmiła Karpowiczowa (red.): Słownik nazw roślin obcego pochodzenia łacińsko-polski i polsko-łaciński. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 1973, s. 145-146.
↑J. Kluczyńska: Porzeczki. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1975, s. 66.
.jpg)
.jpg)
