Rezerwat znajduje się na zachodnich zboczach Uralu Północnego i został utworzony celu ochrony największego obszaru dziewiczej tajgi w europejskiej części Rosji. Składa się z dwóch części położonych w południowo-zachodniej i wschodniej części dorzecza rzek Peczora i Iłycz (stąd nazwa rezerwatu)[7][8]. Na szczytach Uralu Północnego wznoszą się w niektórych miejscach słupy zbudowane z łupków serycytowo-kwarcytowych. Najsłynniejsze z nich znajdują się na szczycie Manpupunior[9].
Flora
87% powierzchni rezerwatu zajmują lasy. Ze względu na położenie (na zachodnich zboczach Uralu) roślinność zmienia się tu ze względu na wysokość. Zachodnia część to nizina, gdzie występują lasy sosnowe i bagna. Dalej na wschód, u podnóża gór, rosną lasy świerkowe, jodłowe i świerkowo-jodłowe. Najbardziej na wschód wysunięta część rezerwatu to pasma górskie Uralu, gdzie tajga ciemna przechodzi w łąki subalpejskie, tundrę górską i w końcu w nagie, skaliste szczyty[10][11][8].
Średnia temperatura najzimniejszego miesiąca, stycznia, to minus 17 °С (najniższa odnotowana minus 57,6 °С). Średnia temperatura w lipcu wynosi plus 16 °С, (najwyższa odnotowana plus 35 °С)[8].
