Jodła syberyjska (Abies sibirica) – gatunekdrzewawiecznie zielonego należącego do rodziny sosnowatych. Zasięg tego gatunku jest największy z jodeł – obejmuje rozległe obszary północnej Rosji od Kamczatki na wschodzie, po Mandżurię i Turkiestan na południu, w strefie klimatu zimnego i chłodnego. Mimo że w obrębie naturalnego zasięgu znosi silne mrozy, sadzony w Europie przemarza z powodu spóźnionych przymrozków, ponieważ zbyt szybko rozwija tu pączki. W efekcie w Europie jest gatunkiem krótkowiecznym i źle rosnącym[5].
Młode przyrosty pędówMarny i skarłowaciały pokrój drzewa, typowy dla warunków klimatycznych panujących na kontynencie europejskim
Z młodych pędów jest wytwarzany olejek pichtowy (z rosyjskiego pichta).
Morfologia
Pokrój
Drzewo dorastające do 30 metrów wysokości i średnicy pnia do 0,5 metra. Korona wąskostożkowata, z ostrym wierzchołkiem[5].
Igły długości 20–35 mm i średnio 1 mm szerokości, miękkie i spłaszczone, niekłujące. Od góry zielone, od spodu białawo-zielonkawe z niepozornymi paskami aparatów szparkowych. Igły ułożone są skośnie do przodu, zakrywając od góry gałązki[5].
Cylindryczne, w czasie dojrzewania barwy niebieskawe, po dojrzeniu jasnobrązowe, długości od 5 do 8 cm i szerokości ok. 2,5 cm[5].
Przypisy
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26](ang.).
↑M.J.M.M.J.M.ChristenhuszM.J.M.M.J.M. i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19 (1), 2011, s. 55–70, DOI: 10.11646/phytotaxa.19.1.3(ang.).
↑Abies sibirica, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species(ang.).
↑ abcdWłodzimierz Seneta: Drzewa i krzewy iglaste. Część I. Warszawa: Państwowe Wydawnictw Naukowe, 1987, s. 123-124. ISBN 83-01-05225-2.
Linki zewnętrzne
T.T.KatsukiT.T. i inni, Abies sibirica, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2021-02-13](ang.).
