Park Zdrojowy w Polanicy-Zdroju – park zdrojowy o powierzchni 12,97 ha w Polanicy-Zdroju, znajdujący się w centrum miasta. Jest zarządzany przez urząd miejski (9,23 ha) i Zespół Uzdrowisk Kłodzkich (3,73 ha)[1]. Cały obszar parku objęty jest ochroną.
Park jest podzielony na 5 części: Park Centralny (najstarsza część)[2], Park Leśny, Park Józefa, Park Szachowy i park wokół centrum kardiologicznego.
Obiekty na terenie parku
Historia
Rozwój uzdrowiska datuje się od końca XIX w., kiedy zaczęto użytkować do celów leczniczych źródło borowinowe (1879). Prawdziwy rozwój nastąpił, gdy oddano do użytku linię kolejową z Kłodzka do Dusznik-Zdroju. W I dekadzie XX w. wybudowano nowy Dom Zdrojowy i halę spacerową. Obszar uzdrowiska wraz z parkiem liczył 116 ha. Po wojnie park był ogrodzony stalową siatką i zamykany na noc. Ogrodzenie zlikwidowano ok. roku 1970[1].
Roślinność
Na terenie parku stwierdzono występowanie 28 rodzin botanicznych. Park porastają drzewa liściaste: lipy, klony, graby, kasztanowce i jesiony. Ponadto znajduje się tu 19 gatunków przeniesionych z Ameryki Północnej, np. sosna wejmutka, klon srebrzysty, daglezja zielona, 14 gatunków dalekowschodnich (np. jodła kaukaska i platan klonolistny), 13 europejskich nierosnących naturalnie w Polsce, np. sosna czarna oraz 27 gatunków rodzimych. 15 obiektów ma nadany status pomników przyrody, głównie drzewa żywotnika olbrzymiego, pojedyncze topole i jesiony[1].
Szlaki turystyczne
Przez park przebiegają szlaki turystyczne[3]:
Przypisy
| Karpackie |
|
|---|
| Sudeckie |
|
|---|
| Nizinne |
|
|---|
