PROFILPELAJAR.COM

Park Zdrojowy w Kudowie-Zdroju
	nr rej. 1165 z 28.03.1986
	; Pijalnia wód mineralnych
Państwo	Polska
Miejscowość	Kudowa Zdrój
Data założenia	pod koniec XVIII wieku
	Położenie na mapie Kudowy-Zdroju Park Zdrojowy w Kudowie-Zdroju
	Położenie na mapie Polski Park Zdrojowy w Kudowie-Zdroju
	Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Park Zdrojowy w Kudowie-Zdroju
	Położenie na mapie powiatu kłodzkiego Park Zdrojowy w Kudowie-Zdroju
	50°26′38,73″N 16°14′24,36″E/50,444092 16,240100
	Multimedia w Wikimedia Commons

Park Zdrojowy w Kudowie-Zdroju – zabytkowy park zdrojowy o powierzchni 12,97 ha, położony jest w centralnej części uzdrowiskowego miasta Kudowa-Zdrój, między ulicami: Moniuszki, Zdrojowa, al. Jana Pawła II, z przyległą Górą Parkową. Założenie powstało w XVIII wieku, a w następnym stuleciu zostało powiększone.

Fizjografia

Najstarszą i najbardziej reprezentacyjną częścią jest Park Centralny. Oś założenia stanowi główna promenada mająca swój początek w okolicach pijalni, gdzie znajduje się bogactwo ciekawej roślinności. Wszystkie części parku urozmaicone są licznymi ścieżkami i alejkami. Na obszarze parku Zdrojowego oraz wzdłuż głównej promenady spacerowej znajdują się najważniejsze obiekty architektoniczne: „Zameczek”, „Polonia”, muszla koncertowa, podświetlana fontanna, pijalnia oraz dawna hala spacerowa, czyli otwarta konstrukcja żeliwna, zwana dziś „Teatrem Pod Blachą”, gdzie często odbywają się koncerty muzyki uzdrowiskowej oraz sąsiadujący z nią teatr Zdrojowy. Od zachodu park zamknięty jest okazałym stawem. Lata 20. XX wieku uważane są za lata świetności parku. Jego niedawna renowacja przywróciła mu właśnie ówczesny, znany z rycin, obrazów i starych fotografii wygląd. Obecnie w części parku trwają prace renowacyjne przywracające stan z lat 20. XX wieku.

Historia

Park został założony pod koniec XVIII wieku przez barona von Stillfrieda w 1787, w miejscu wypływania źródeł mineralnych u podnóża Góry Parkowej. W początkowych latach XIX wieku park został powiększony. Założenie Parku Zdrojowego zaprojektowano na wzór parków angielskich.

Dawniejszy dom gościnny dla kuracjuszy „Zameczek”, obecnie sanatorium, został wzniesiony w 1772.

Dawny dom zdrojowy, obecnie Sanatorium Polonia, w którym znajduje się teatr Zdrojowy, wybudowano w 1905 jako tzw. Książęcy Dwór.

Monumentalna Pijalnia Wód z początku XX w. to półkolisty budynek, nawiązujący do stylistyki barokowej i secesyjnej. Pijalnia jest połączona z dużą, otwartą, żeliwną halą spacerową. Pod nią przebiega główna aleja parkowa i mieszczą się Nowe Łazienki. Wnętrze pijalni zdobią malowidła węgierskiego malarza Arpada Molnara, ukazujące stary zdrój oraz Dolny Śląsk z początku XX wieku.

Przyroda

Drzewostan parkowy tworzą wszystkie znane gatunki drzew oraz okazy drzew egzotycznych pochodzących z Ameryki Północnej i Bliskiego Wschodu, które naturalnie nie rosną w Polsce. Różnorodność parku podkreślają drzewa w odmianach rzadszych i ozdobnych. Wiele jest cennych okazów mających status pomników przyrody: świerk sudecki, najpiękniejszy buk purpurowy liczący ponad 200 lat oraz najstarsze drzewo w parku, jesion wyniosły liczący około 300 lat. Roślinność parku jest bogata i zróżnicowana, obfituje w agawy, kaktusy, opuncje, draceny, saganowce i rododendrony. Ozdobą kudowskiego parku w sezonie letnim są okazałe palmy, ustawione wzdłuż głównej alei, prowadzącej do stawu zdrojowego, oraz piękne kwiatowe dywany układane każdej wiosny.

Otoczenie parku

Od północy Park Zdrojowy osłania las porastający masyw Gór Stołowych z Górą Parkową.
Na zachodzie, za stawem, przebiega granica polsko-czeska.
We wschodniej i południowej części są liczne pensjonaty i obiekty miejskie.