Pałac Mielżyńskich w Poznaniu – klasycystyczny budynek, pierwszy realizujący w pełni założenia tego stylu w Poznaniu. Zajmuje posesję numer 91 przy Starym Rynku. W skromnej fasadzie uwagę zwracają proste pilastry, wysunięty gzyms i wysoka attyka zwieńczona herbem, który jest podtrzymywany przez dwa lwy.
Pałac powstał w latach 1795–1798 w wyniku przebudowy zakupionej w 1772 przez Maksymiliana Mielżyńskiego kamienicy, jednak już w 1800 budynek ponownie przebudowano na kamienicę lokatorską. W 1806 swoją kwaterę umieścili tu Jan Henryk Dąbrowski i Józef Wybicki. Pałac został całkowicie zniszczony podczas walk w 1945. Odbudowano go w stylu klasycystycznym w latach 1954–1957 i przekazano wojewódzkiemu zarządowi PTTK, który miał w nim swoją siedzibę. Od tego czasu w pałacu znajdował się również Dom Turysty. W styczniu 2011 r. właścicielem obiektu stała się formalnie spółka "Pałac Mielżyńskich", która odkupiła go od spadkobierców rodziny Mielżyńskich w roku 2006 i od tego czasu dochodziła swych praw w sądzie[2].
