Jest trójpierścieniowym lekiem przeciwdepresyjnym a zarazem anksjolitykiem o opóźnionym początku działania[5], stosowanym w leczeniu zaburzeń depresyjnych, zwłaszcza tych przebiegających z lękiem. Jest też przepisywany pacjentom z zespołem lęku uogólnionego.
W Polsce występuje pod nazwami: Pramolan (tabletki powlekane) oraz Sympramol (tabletki drażowane), w formie dwuchlorowodorku.
Efekt terapeutyczny ujawnia się zwykle najpóźniej po kilkunastu dniach, będąc poprzedzonym stosunkowo wyraźnym hamowaniem antyhistaminowym (które maleje po przewlekłym podawaniu leku).
Pomimo że jest antydepresantem o budowie trójpierścieniowej, to nie wykazuje typowej dla tej grupy leków właściwości hamowania zwrotnego wychwytu neuroprzekaźników w istotnym klinicznie stopniu[4].
Wskazania
Leczenie stanów depresyjnych przebiegających z lękiem
nerwice przebiegające z objawami podrażnienia układu sercowo-naczyniowego i pokarmowego
nie wolno stosować jednocześnie z nieselektywnymi inhibitorami MAO i do 2 tyg. po ich odstawieniu (ryzyko wystąpienia śpiączki, drgawek, gwałtownego wzrostu ciśnienia tętniczego, aż do możliwości wystąpienia zgonu włącznie)
stany splątania i odmienne stany świadomości z derealizacją (głównie po przewlekłym podawaniu wysokich dawek – najprawdopodobniej jest to skutkiem nadmiernej aktywności receptorów sigma),
Ściśle według wskazań lekarza. Lek podawany doustnie, zwykle w dawce 150 mg na dobę.
Lek może upośledzać sprawność psychomotoryczną, dlatego należy zachować szczególną ostrożność prowadząc pojazdy i obsługując urządzenia mechaniczne w ruchu.
Bibliografia
Małgorzata Rzewuska: Leczenie zaburzeń psychicznych. Wyd. 3. Warszawa: PZWL, 2006. ISBN 83-200-3354-3. Brak numerów stron w książce
↑ abMüller WE, Siebert B, Holoubek G, Gentsch C. Neuropharmacology of the anxiolytic drug opipramol, a sigma site ligand. „Pharmacopsychiatry”. 37 Suppl 3, s. S189–97, 2004. DOI: 10.1055/s-2004-832677. PMID: 15547785.