Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Rzymskim „La Sapienza”[2], uzyskał stopień doktora. Zawodowo zajmował się dziennikarstwem i publicystyką, opublikował m.in. jedną autobiografię. W młodym wieku zaangażował się w działalność polityczną w ramach Chrześcijańskiej Demokracji, został jednym z bliskich współpracowników Mario Scelby, a następnie Giulio Andreottiego. Od 1952 zasiadał w radzie prowincji Rzym, a od stycznia 1961 do lipca 1965 pozostawał jej prezydentem. W latach 1968–1985 członek Senatu V, VI, VII, VIII i IX kadencji[3]. Od lipca 1973 do marca 1974 i ponownie od października 1980 do sierpnia 1983 sprawował funkcję ministra sportu, turystyki i rozrywki, zaś od marca do października 1980 pozostawał ministrem handlu morskiego. Pełnił także funkcję przewodniczącego rady nadzorczej Rai[4]. W 1985 wybrany do rady miejskiej Rzymu, od lipca 1985 do maja 1988 zajmował stanowisko burmistrza tego miasta z poparciem wielkiej koalicji pięciu partii. W 1988 zrezygnował ze stanowiska po konflikcie w radzie miejskiej, następnie wycofał się z polityki. W latach 90. zajmował stanowisko dyrektora Istituto per il Credito Sportivo, banku specjalizującego się w finansowaniu sportu[5].
