Myszołów preriowy

Myszołów preriowy
Buteo swainsoni[1]
Bonaparte, 1838
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

szponiaste

Rodzina

jastrzębiowate

Podrodzina

jastrzębie

Plemię

Accipitrini

Rodzaj

Buteo

Gatunek

myszołów preriowy

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Myszołów preriowy[3] (Buteo swainsoni) – gatunek ptaka z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae). Zamieszkuje Amerykę Północną, ale zimuje głównie w Ameryce Południowej. Nie wyróżnia się podgatunków[4][5].

Odmiana ciemna
Odmiana jasna w locie
Wygląd
Długość ciała 48–56 cm[6]. Masa ciała 693–1367 g[6]. Znane są dwie odmiany barwne:
  • Odmiana jasna: Wierzch ciała brązowy, ogon szarobrązowy z 5–7 ciemnymi paskami; białe gardło, pierś brązowa, boki, brzuch oraz nogi kremowe; skrzydła od spodu białe, lotki ciemne.
  • Odmiana ciemna: Spód skrzydeł płowy, reszta ciała ciemna.
Podczas krążenia w powietrzu skrzydła w kształcie litery V. Podczas czatowania złożone skrzydła wystają poza ogon.
Zasięg, środowisko
Zachodnia i środkowa Ameryka Północna – od Alaski na południowy wschód do Minnesoty w USA i na południe do Meksyku. Zimuje głównie w Ameryce Południowej, zwłaszcza w północnej Argentynie, południowej Brazylii, Paragwaju i Urugwaju; niektóre ptaki zimują na południu i zachodzie USA, w Meksyku i Ameryce Centralnej[4][7]. Występuje na terenach otwartych, w tym na sawannach, łąkach, stepach i gruntach uprawnych, a także na otwartych terenach leśnych[7].
Pożywienie
Żywi się małymi ssakami, ptakami, jaszczurkami, wężami, płazami i owadami, zwłaszcza konikami polnymi[7].
Rozród
Gniazdo umieszcza zwykle na drzewie, często w strefie nadrzecznej, ale także na izolowanych drzewach lub w zagajnikach na terenach otwartych, w tym na terenach rolniczych[7]; czasem buduje gniazdo na słupach energetycznych[7][8], w zaroślach lub na ziemi[8]. Gniazdo jest platformą wykonaną z patyków z gałązkami, chwastami lub trawą, wewnątrz wyłożone jest kawałkami kory i zielonymi liśćmi z okolicznych drzew, niektóre są ozdobione kwiatostanami wierzb, porostów lub puchem czy piórami. W zniesieniu 2–4 jaja (najczęściej 2), są one początkowo bladoniebieskawobiałe lub zielonkawobiałe i zwykle lekko nakrapiane różnymi odcieniami brązu[7]. Inkubacja trwa około 28[7]–31[8] dni i zajmują się nią oboje rodzice, podobnie jak później karmieniem piskląt. Młode są w pełni opierzone po 28–35 dniach od wyklucia[7].
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje myszołowa preriowego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Trend liczebności populacji uznaje się za stabilny[2].

Przypisy

  1. Buteo swainsoni, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Buteo swainsoni, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Accipitrini Vigors, 1824 (wersja: 2019-03-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-11-07].
  4. a b Swainson's Hawk (Buteo swainsoni). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-17)]. (ang.).
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Hoatzin, New World vultures, Secretarybird, raptors. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-11-07]. (ang.).
  6. a b Swainson's Hawk Identification. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2020-11-07]. (ang.).
  7. a b c d e f g h Species account: Swainson's Hawk Buteo swainsoni. [w:] Global Raptor Information Network [on-line]. The Peregrine Fund. [dostęp 2020-11-07]. (ang.).
  8. a b c Stabler, K.: Buteo swainsoni. [w:] Animal Diversity Web [on-line]. 2000. [dostęp 2020-11-07]. (ang.).

Bibliografia

  • Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.

Linki zewnętrzne