Według J. Ostrowskiego istniała odmiana herba Montowt (cz. Montowt I) przysługująca Montowtom, rodzinie pochodzenia litewskiego w Prusach wschodnich osiadłej (cz. Montowt II):
W polu błękitnym między sercem a podkową z krzyżem złotym na barku złota kusza z cięciwem. Klejnot: trzy strzały w wachlarz żeleźcami do góry. Labry: błękitne, podbite złotem.
Według S. Uruskiego Montowtowie na Prusiech używali herb – w polu błękitnym – między sercem przeszytym złotą strzałą i Pobógem – złota halabarda (herb Montowt wedł. Uruskiego).