Wedł. T. Chrząńskiego istniała nieokreślona odmiana Pobóga z tym samym godłem tylko srebrnym, w klejnote pół też samego charta w lewo[3].
Wedł. T. Gajla istniał herb odosobniony Sławęcin[4]: w polu błękitnym na barku srebrnej podkowy półtora krzyża złotego; w klejnote trzy pióra strusie; labry błękitne, podbite srebrem.
Według opracowania Aleksandra Włodarskiego "Krasnodębscy herbu Krzywda" z 1927 roku wszystkie wyżej wymienione osoby pieczętowały się herbem Krzywda. Pomyłki dopuścił się Kacper Niesiecki w swoim herbarzu "Korona Polska". Na dowód przedstawił Włodarski dwa dokumenty[5]:
wywód szlachecki z 1688 r., kiedy Maciej i Tomasz Krasnodębscy, synowie Adama, dziedzica z Krasnodębów-Rafałów, po uczynionym zarzucie gminnego pochodzenia, oczyścili się przed Trybunałem Lubelskim i dowiedli dokumentami i zeznaniami pod przysięgą świadków, że są starożytną szlachtą, pochodzącą z ziemi drohickiej, i pieczętują się herbem Krzywda
dokument z roku 1792 o zwrocie pożyczki zastawnej na dobrach Jabłonna Lacka przez Józefa Krasnodębskiego i jego syna Jana Stanisława, posła na Sejm Czteroletni, Łukaszowi Turskiemu, gdzie obydwaj Krasnodębscy pieczętują się herbem Krzywda.
Za Niesieckim pomyłkę powtórzyli członkowie Heroldii Królestwa Polskiego, przyznając legitymacje szlacheckie członkom rodu, a następnie Uruski i Boniecki w swoich herbarzach.
Herbem Pobóg odmiana Krasnodębski, przed Heroldią Królestwa Polskiego oraz w Cesarstwie Rosyjskim, w latach 1836 - 1861, zostali wylegitymowani następujący Krasnodębscy[6][7]:
Antoni syn Stanisława, wylegitymowany w roku 1843.
Jakub Władysław ur. W Jaźwinach około 1815 r. oku, syn Antoniego i Salomei Borkowskiej, wylegitymowany w 1845 roku, 1-sza żona Eufemia Święcicką, 2-ga żona Krystyna Helena Teresa Anna Arkuszewska.
Kajetan,Stanisław i Wojciech, synowie Antoniego wnukowie Konstantego i Marianny z Irzykowiczów, którzy w roku 1736 nabyli od Konstantego Irzykowicza dobra Tosie, Lubiesza i Noski w woj. Podlaskim, wylegitymowani w 1841 roku.
Po Piotrze, cześniku różańskim dziedzicu dóbr Wólka Kozołubska w roku 1712, prawnukowie Stefan i Walenty synowie Franciszka, wylegitymowani w roku 1850 oraz prawnuk Antoni Marceli Józef Stanisław Wojciech syn Macieja.
Walenty Aleksander syn Antoniego, wnuk Jana, burgrabiego drohickiego w roku 1745, wylegitymowany w roku 1849.
Mateusz, praprawnuk Samuela, dziedzica wsi Jabłonna Lacka w roku 1670, wylegitymowany w roku 1854.
Aleksander i Józef z Krasnodębów Kasm, synowie Józefa, wylegitymowani po zlikwidowaniu Heroldii Królestwa Polskiego w Cesarstwie Rosyjskim w roku 1861
↑Ród Krasnodębskich Herbu Krzywda. Szkic Heraldyczno-Historyczny Ze Źródeł Archiwalnych. Autor: Aleksander Włodarski Kustosz Archiwum Głównego, strona: wstęp do opracowania , Warszawa 1927, Druk Piotra Laskauera
↑Elżbiety Sęczys, Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836-1861, Warszawa: Wydawnictwo DiG, 2000, s. 338.
↑Ród Krasnodębskich Herbu Krzywda. Szkic Heraldyczno-Historyczny Ze Źródeł Archiwalnych. Autor: Aleksander Włodarski Kustosz Archiwum Głównego, strona 5, Warszawa 1927, Druk Piotra Laskauera
Bibliografia
Kasper Niesiecki, Jan Nepomucen Bobrowicz: Herbarz Polski. T. 5. Lipsk: 1840, s. 373.
Adam Boniecki: Herbarz Polski. T. 12. Warszawa: 1908, s. 219-223.
Seweryn Uruski: Rodzina: Herbarz szlachty Polskiej. T. 8. Warszawa: 1911, s. 34-35.
