Szantyr – polski herb szlachecki, odmiana herbu Pobóg^[1]. Istnieje inny herb szlachecki o takiej samej nazwie: Szantyr, odmiana herbu Lubicz^[2].

Herb, zgodnie ze współczesnymi zasadami blazonowania, można opisać następująco:

Na tarczy dwupolowej, dzielonej w pas, w polu górnym błękitnym podkowa złota^[3] ze srebrnym krzyżem w środku. W polu dolnym złotym Rawicz zwykły.

Wedł. T. Chrząńskiego w polu górnym podkowa srebrna^[2].

Klejnot: nad hełmem w koronie trzy pióra strusie.

Labry: błękitne, podbite złotem^[3].

Herb ten, jako herb własny, był używany tylko przez jedną rodzinę herbownych:

Szantyr (na Litwie)^[1]

• lista herbów

• Piotr Nałęcz Małachowski: Zbior nazwisk szlachty z opisem herbów własnym familiom.... Lublin: 1805, s. 464.
• Kasper Niesiecki, Jan Nepomucen Bobrowicz: Herbarz Polski. T. 7. Lipsk: 1841, s. 334–335.
• Teodor Chrząński: Tablice odmian herbowych. T. 2. Warszawa: Juliusz Karol Ostrowski, 1909. Brak numerów stron w książce

• Herb Szantyr cz. Pobóg odm. z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
• Herb Szantyr cz. Lubicz odm. z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla

• p
• d
• e

Odmiany herbu Pobóg

Odmiany książęce	Koniecpolski
Odmiany hrabiowskie	Rzyszczewski Hrabia
Odmiany	Pobóg II Alchimowicz Barberiusz Brzuchański Horwatt Jurgielewski cz. Dołęga albo Pobóg odm. Komorowski cz. Pobóg II albo Dołęga odm. Krasnodębski Lenkiewicz Montowt Nestorowicz Nieczaj Sutocki cz. Pobóg albo Dołęga odm. Szantyr Tołoczko Wiekowicz