Barberiusz

Typ herbu	szlachecki
Pierwsza wzmianka	1607

Barberiusz – polski herb szlachecki, z indygenatu.

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

W polu błękitnym podkowa złota z zaćwieczonym takimż krzyżem kawalerskim między trzema takimiż gwiazdami (2 nad 1).

Klejnot: Chart srebrny z obrożą złotą, wspięty.

Labry błękitne, podbite złotem.

Zatwierdzony Wilhelmowi Barberiusowi w roku 1607^[1].

Barberiusz-Barberius.

• Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich, tom 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897. Brak numerów stron w książce

• Herb Barberiusz z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
• Herb Barberiusz w serwisie Genealogia dynastyczna

• p
• d
• e

Odmiany herbu Pobóg

Odmiany książęce	Koniecpolski
Odmiany hrabiowskie	Rzyszczewski Hrabia
Odmiany	Pobóg II Alchimowicz Barberiusz Brzuchański Horwatt Jurgielewski cz. Dołęga albo Pobóg odm. Komorowski cz. Pobóg II albo Dołęga odm. Krasnodębski Lenkiewicz Montowt Nestorowicz Nieczaj Sutocki cz. Pobóg albo Dołęga odm. Szantyr Tołoczko Wiekowicz