W turnieju uczestniczyło 128 zawodników (w tym 6 z rankingiem powyżej 2700 punktów), którzy rozegrali 7 rund systemem pucharowym. W finałowym meczu spotkali się Rustam Kasimdżanow (2652, nr 28 na liście startowej) oraz Michael Adams (2731, nr 3). Po sześciu partiach wynik wynosił 3-3, dlatego o tytule mistrza świata zadecydowała dogrywka składająca się z partii szybkich, w której lepszy okazał się Kasimdżanow (1½-½) i to on zdobył złoty medal, co uznane zostało za sporą niespodziankę. Za zwycięstwo uzbeckiarcymistrz otrzymał 80 tys. dolarów.
Zasady rozgrywania poszczególnych meczów były takie same, jak w poprzednim turnieju: zawodnicy rozgrywali ze sobą po dwie partie klasyczne (w półfinałach po 4, a w finale - 8), następnie - w przypadku wyniku remisowego - pojedynek dwupartiowy tempem przyspieszonym, po nim zaś - w razie konieczności - jeszcze jeden. Jeśli po tych partiach wynik wciąż był remisowy, rozgrywano jedną decydującą partię tempem błyskawicznym, w której losowano kolory bierek i w której grający białymi otrzymywał więcej czasu do namysłu od swojego przeciwnika. Aby jednak awansować, musiał tę partię wygrać - remis premiował awansem zawodnika grającego czarnymi (jak również jego zwycięstwo).
