PROFILPELAJAR.COM

Mirosław Jasiński
	; Mirosław Jasiński (2021)
Data i miejsce urodzenia	12 listopada 1960 ; Bolesławiec
	Wojewoda wrocławski
Okres	od 1991; do 1992
Przynależność polityczna	Porozumienie Centrum
Poprzednik	Janisław Muszyński
Następca	Janusz Zaleski
	Dyrektor Instytutu Polskiego w Pradze
Okres	od 2001; do 2006
Poprzednik	Andrzej Jagodziński
Następca	Maciej Szymanowski
	Ambasador RP w Czechach
Okres	od 2021; do 2022
Poprzednik	Barbara Ćwioro
Następca	Mateusz Gniazdowski
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Mirosław Stanisław Jasiński (ur. 12 listopada 1960 w Bolesławcu) – polski scenarzysta, reżyser, dyplomata i urzędnik, wicewojewoda i następnie wojewoda wrocławski (1991–1992), ambasador RP w Czechach (2021–2022).

Życiorys

W 1986 ukończył studia z zakresu filologii polskiej i historii sztuki na Uniwersytecie Wrocławskim.

W 1980 był współtwórcą Niezależnego Zrzeszenia Studentów na UWr oraz założycielem i szefem Akademickiego Ruchu Oporu we Wrocławiu (1981–1982)^[1], działał w Akademickim Klubie Myśli Politycznej „Progres”. Po wprowadzeniu stanu wojennego ukrywał się. Należał do inicjatorów podziemnego ruchu Solidarności Polsko-Czechosłowackiej. Od 1987 był współredaktorem „Biuletynu SPCz”.

Od 1990 do stycznia 1991 był szefem wydziału politycznego w stopniu radcy ambasady RP w Pradze. W 1991 został wicewojewodą wrocławskim, następnie w maju tego samego roku objął stanowisko wojewody wrocławskiego. Funkcję tę pełnił do czerwca 1992. Później przez dwa lata wykładał na Politechnice Wrocławskiej. Do 1993 był rzecznikiem generalnym stowarzyszenia Solidarność Polsko-Czesko-Słowacka. Zakładał także Fundację Solidarność Polsko-Czesko-Słowacka^[2].

Zajmował się także tworzeniem scenariuszy oraz reżyserią filmów i cykli dokumentalnych. Wspólnie z Mirosławem Spychalskim jest autorem zbioru opowiadań Opowieść heroiczna (1989)^[3]. Scenarzysta lub reżyser produkcji: Kaman (1995), Wygrani przegrani (1996), Polski dom (1998), Wojna z wodą (1998), Magdalena Abakanowicz (2000), Bełz. Rok 1951 (2001), Prawdziwy koniec wojny (2001)^[4].

W okresie 1991–2001 należał kolejno do Porozumienia Centrum, RdR, Ruchu Stu i Ruchu Społecznego AWS.

W latach 2001–2006 był dyrektorem Instytutu Polskiego w Pradze. Następnie pracował w sektorze prywatnym jako doradca prezesa, kierownik komórek zajmujących się współpracą międzynarodową, członek rady nadzorczej oraz doradca zarządu w PKN Orlen i Unipetrolu^[2]^[1]. Od 2012 do 2021 zajmował stanowisko dyrektora Galerii Miejskiej we Wrocławiu^[5]. W październiku 2021 mianowany ambasadorem nadzwyczajnym i pełnomocnym RP w Republice Czeskiej^[6]. Misję rozpoczął 30 listopada 2021^[1]. Listy uwierzytelniające złożył 20 grudnia 2021^[7]. W związku z opublikowanym 6 stycznia 2022 przez Deutsche Welle wywiadem, w którym krytykował postawę polskich władz w sprawie kopalni w Turowie, premier Mateusz Morawiecki rozpoczął procedurę jego odwołania^[8]^[9]. Zakończył kadencję 31 stycznia 2022^[10]^[11].

Życie prywatne

Żonaty z Dorotą Jasińską^[7]. Zna język czeski i angielski^[2].

Odznaczenia i wyróżnienia

Polskie

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej, 2007)^[12]
Krzyż Wolności i Solidarności (za zasługi w działalności na rzecz niepodległości i suwerenności Polski oraz respektowania praw człowieka w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, 2020)^[13]
Brązowy Krzyż Zasługi (za wzorowe, wyjątkowo sumienne wykonywanie obowiązków wynikających z pracy zawodowej, 2005)^[1]^[14]
Odznaka Honorowa „Bene Merito” (2020)^[1]
Złota Odznaka Honorowa Zasłużony dla Województwa Dolnośląskiego (2019)^[1]
Srebrna Odznaka Honorowa Wrocławia (2022)^[15]

Czeskie

Medal za Zasługi dla Dyplomacji (2019)^[16]^[17]
Nagroda im. Františka Kriegla(inne języki) (przyznana za przekłady czeskiej niezależnej literatury i seminarium o Europie Środkowej przeprowadzone w listopadzie 1989 we Wrocławiu, 1990)^[18]
Nagroda im. Václava Bendy(inne języki) (2014)^[19]