PROFILPELAJAR.COM

Mików
	osada
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Powiat	sanocki
Gmina	Komańcza
Wysokość	530 m n.p.m.
Liczba ludności (2020)	53
Strefa numeracyjna	13
Kod pocztowy	38-543
Tablice rejestracyjne	RSA
SIMC	0354382
	Położenie na mapie gminy Komańcza Mików
	Położenie na mapie Polski Mików
	Położenie na mapie województwa podkarpackiego Mików
	Położenie na mapie powiatu sanockiego Mików
	49°17′22″N 22°07′20″E/49,289444 22,122222
	Multimedia w Wikimedia Commons

Mików (łem. Миків) – osada w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie sanockim, w gminie Komańcza nad rzeką Osławą^[4]^[5].

Historia

Wieś prawa wołoskiego w latach 1551–1600, położona w ziemi sanockiej województwa ruskiego^[6], w drugiej połowie XVII wieku należała do starostwa krośnieńskiego^[7].

W 1657 – przemarsz przez wojsk księcia siedmiogrodzkiego Jerzego II Rakoczego, sprzymierzeńca Szwedów, które spustoszyły wsie w dolinie Osławy, m.in. Mików, Roztoki. Do 1772 województwo ruskie, ziemia sanocka. Od 1772 należał do cyrkułu leskiego, a następnie sanockiego w Galicji. Do 1914 powiat sądowy w Sanoku, gmina Bukowsko. W roku 1898 wieś liczyła 281 mieszkańców oraz 38 domów, pow. wsi wynosiła 6,98 km².

W połowie XIX wieku właścicielem posiadłości tabularnej w Mikowie był Alfred Lubaczewski^[8]. W 1905 Józef Mikołaj Potocki posiadał we wsi obszar leśny 893,7 ha^[9], a w 1911 posiadał 893 ha^[10].

Od listopada 1918 do stycznia 1919 Republika Komańczańska. Grekokatolicy należeli do parafii unickiej w Smolniku, katolicy do parafii łacińskiej w Bukowsku, a od 1927 r. w Komańczy. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie krośnieńskim.

Osobny artykuł: Cmentarze wojenne na Chryszczatej.

Toponimika nazwy

Mykow 1561, Mikow 1665, Myków XIX w, Mików XX wiek. Etymologia w związku z naz. osob. Mikoła, Mikołaj, wariant wywodzący z języka wołoskiego (por. rum. mic – „mały, mikry”).

Zobacz też

Mikówiec, Mikówka

Przypisy

↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 80471
↑ Raport o stanie gminy za rok 2020. Stan ludności 31.12.2020 str.3 [dostęp 2022-01-17].
↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 783 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
↑ ^a ^b GUS. Wyszukiwarka TERYT.
↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
↑ Tomasz Figlus, Villae iuris valachici. Z problematyki rozwoju osadnictwa wołoskiego w Polsce na przykładzie ziemi sanockiej, w: Studia z Geografii Politycznej i Historycznej tom 5 (2016), s. 31.
↑ Lustracja województwa ruskiego 1661-1665. Cz. 1, Ziemia Przemyska i Sanocka, wydali Kazimierz Arłamowski i Wanda Kaput, Wrocław-Warszawa-Kraków 1970, s. 279.
↑ Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 139.
↑ Alojzy Zielecki, Życie gospodarcze, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995. s. 405.
↑ Skorowidz powiatu sanockiego wydany na podstawie dat zebranych w roku 1911. Sanok: 1911, s. 12.

Linki zewnętrzne

Mików, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 409 .
Mapa katastralna wsi Mików z 1854

[prng-1] Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 80471

[rap-2] Raport o stanie gminy za rok 2020. Stan ludności 31.12.2020 str.3 [dostęp 2022-01-17].

[poczta-3] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 783 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .

[teryt-4] GUS. Wyszukiwarka TERYT.

[roz-5] Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).

[6] Tomasz Figlus, Villae iuris valachici. Z problematyki rozwoju osadnictwa wołoskiego w Polsce na przykładzie ziemi sanockiej, w: Studia z Geografii Politycznej i Historycznej tom 5 (2016), s. 31.

[7] Lustracja województwa ruskiego 1661-1665. Cz. 1, Ziemia Przemyska i Sanocka, wydali Kazimierz Arłamowski i Wanda Kaput, Wrocław-Warszawa-Kraków 1970, s. 279.

[8] Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 139.

[9] Alojzy Zielecki, Życie gospodarcze, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995. s. 405.

[10] Skorowidz powiatu sanockiego wydany na podstawie dat zebranych w roku 1911. Sanok: 1911, s. 12.

[2]

[3]

[4]

[1]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]