Góra Medvědí vrch położona jest w północno-wschodniej części pasma górskiego Wysokiego Jesionika, jako najwyższa w jego części (mikroregionie), która nosi nazwę Masyw Orlíka (cz.Medvědská hornatina)[7]. Jest dobrze rozpoznawalna, bo w tej części znajduje się w centralnej parze szczytów Orlík – Medvědí vrch, mających podobne wysokości i jest widoczna z wież widokowych zarówno Pradziada[13] jak i Biskupiej Kopy (cz.Biskupská kupa), a z innego charakterystycznego punktu widokowego – z drogi okalającej szczyt góry Dlouhé stráně jest niewidoczna, bo przysłonięta górą Velký Jezerník[14]. Ponadto widoczna m.in. z niektórych blisko położonych gór takich jak np. Pytlák, Jelení loučky, Orlík czy Medvědí louka. Dobrze dostrzegalna z pobliskiej drogi nr 445Rýmařov – Zlaté Hory. Medvědí vrch znajduje się w północno-wschodniej części Masywu Orlíka na jego północnym, łukowatym grzbiecie głównym, ciągnącym się od góry Zámecký vrch (1)[a] do góry Na vyhlídce (1)[b] w ciągu szczytów: Zámecký vrch (1) → Orlík → Orlík–JV → Medvědí vrch → Medvědí vrch–JV → Slatina → Pytlák → Loupežník → Na vyhlídce (1)[7].
Górę ograniczają: od północnego zachodu przełęcz o wysokości 1113 m n.p.m. w kierunku szczytu Orlík–JV, od północy dolina potoku Sokolí potok, od wschodu dwie przełęcze – pierwsza o wysokości 768 m n.p.m. w kierunku szczytu Medvědí skály oraz druga o wysokości 748 m n.p.m. w kierunku szczytu Pod Suchým vrchem, od południowego wschodu dolina dopływu potoku Rudná oraz mało wybitna przełęcz o wysokości 1059 m n.p.m. w kierunku szczytu Slatina, od południa dolina potoku Bílý potok i od zachodu dolina północnego dopływu potoku Bílý potok[9]. W otoczeniu góry znajdują się następujące szczyty: od północnego zachodu: Medvědí louka i Orlík–JV, od północnego wschodu Sokolí skály i Medvědí skály, od zachodu Pod Suchým vrchem i Suchý vrch, od południowego wschodu Slatina i Kamzičí skála (2)[c], od południa Javůrka oraz od południowego zachodu Karliny kameny i Černý vrch[7].
Stoki
W obrębie góry można wyróżnić pięć następujących zasadniczych stoków[7]:
północno-wschodni
wschodni
południowy o nazwie U Obrazu
południowo-zachodni o nazwie Lovecký vrch
zachodni o nazwie U Posedu
Prawie wszystkie stoki są zalesione w zdecydowanej większości borem świerkowym[17]. Jedynie na dolnych partiach stoku południowo-zachodniego Lovecký vrch występują większe fragmenty lasu mieszanego[d][17]. Na niemalże wszystkich stokach występują polany, a na stoku wschodnim liczne poprzeczne przecinki o kilkusetmetrowych długościach[18]. Na prawie wszystkich stokach położone są skaliska lub grupy skalne, w tym na stoku południowym, blisko zielonego szlaku turystycznego , na wysokościach około (860–908) m n.p.m. grupa skalna Kamzičí skála (2)[c], z urwiskami ścian skalnych o wysokości około 15 m[20][21], będąca punktem widokowym z postawionym drewnianym krzyżem na jej szczycie. Ponadto wzdłuż stoku północno-wschodniego rozpościera się na długości około 370 m oraz wysokościach (830–945) m n.p.m. grupa skalna Sokolí skály z ruinami zamkuQuinburk[7].
Stoki mają łagodne, stosunkowo jednolite i zróżnicowane nachylenia[7]. Średnie nachylenie stoków waha się bowiem od 12° (stok północno-wschodni) do 19° (stok południowy). Średnie nachylenie wszystkich stoków góry (średnia ważona nachyleń stoków) wynosi około 14°[7]. Maksymalne średnie nachylenie stoku północno-wschodniego w pobliżu grupy skalnej Sokolí skály na odcinku 50 m nie przekracza 35°[7]. Poza jedynym wyznaczonym zielonym szlakiem turystycznym (Solná cesta) cała góra pokryta jest siecią na ogół nieoznaczonych ścieżek i dróg (m.in. Bílopotocká cesta, Medvědí cesta, Ruská cesta, Příčná silnice)[7]. Przemierzając je zaleca się korzystanie ze szczegółowych map, z uwagi na zawiłości ich przebiegu, zalesienie oraz zorientowanie w terenie.
Ruiny zamku Quinburk
W odległości około 1,5 km na północny wschód od szczytu góry, na wysokości około 870 m n.p.m., na stoku północno-wschodnim położone są ruiny istniejącego kiedyś strażniczego zamku o nazwie Quinburk lub Quinburg, zbudowanego z kamienia łamanego prawdopodobnie w XIII wieku jako część pasa ochronnego przed możliwym zagrożeniem dla terytorium ówczesnej wrocławskiej diecezji morawskiej[22]. Szacuje się, że zamek miał poziome prostokątne wymiary (45 × 15) m oraz grubości murów (2,5–2,85) m, chroniony szeroką na 8 m fosą, której pozostałości są nadal widoczne w terenie[22][23]. Zbudowany został na grupie skalnej Sokolí skály[7]. Skała na planie zbliżonym do trójkąta przylegała od strony północnej do grodziska, na której znajdują się również pozostałości budynku o prawdopodobnych wymiarach rzutu poziomego około (20 × 12) m oraz prawdopodobnie wieży o przybliżonych wymiarach (5,5 × 6) m[22][23]. Brama wjazdowa, widoczna jeszcze w 1888 roku, rozpadła się[22]. Nie zachowały się żadne przedmioty z prowadzonych w XIX wieku wykopalisk[22]. Dojście do ruin jest orientacyjne, następuje z osady Drakov oraz biegnących wokół dróg i ścieżek przy użyciu szczegółowych map[24].
Szczyt główny
Na szczyt główny nie prowadzi żaden znakowany szlak turystyczny[7]. Na szczycie znajduje się główny punkt geodezyjny, oznaczony na mapie geodezyjnej numerem (31.), o wysokości 1216,16 m n.p.m. oraz współrzędnych geograficznych (50°09′35,19″N17°18′43,07″E/50,15977517,311964)[17], z widocznym koło niego zamontowanym stalowym słupkiem, położony na skraju polany porośniętej trawą wysokogórską, kikutami spróchniałych drzew, wśród znacznie przerzedzonego drzewostanu[18]. Polana szczytowa nie jest punktem widokowym, ponieważ otoczona jest koronami drzew oraz młodnikiem świerkowym, który przesłania perspektywy na inne szczyty. Na szczycie umieszczono stylizowaną, drewnianą rzeźbę niedźwiedzia trzymającego tablicę z napisem 1216.
Dojście do szczytu następuje z zielonego szlaku turystycznego , od którego biegnie ścieżka prowadząca do ścieżki grzbietowej, przebiegającej przez połać szczytową oraz dalej m.in. do drugorzędnego szczytu Medvědí vrch–JV[7]. Możliwe są również dojścia alternatywne np. z drogi Medvědí cesta[7][25]. We wszystkich jednak przypadkach niezbędne jest użycie szczegółowych map, ułatwiających dojście i orientację.
Szczyt drugorzędny
W odległości około 370 m na południowy wschód od szczytu głównego można wyróżnić drugorzędny szczyt, będący grupą skalną, określony jako Medvědí vrch–JV o wysokości 1195 m, wybitności 10 m i współrzędnych geograficznych (50°09′27,5″N17°18′57,3″E/50,15763917,315917)[7]. Pomiędzy szczytami Medvědí vrch i Medvědí vrch–JV znajduje się najwyższa, niewielka, słabo ukształtowana przełęcz Masywu Orlíka, położona na wysokości 1185 m n.p.m.[7]. Przez oba szczyty główny i drugorzędny biegnie oznakowana dwoma poziomymi białymi paskami, ścieżka grzbietowa[7]. Na skalisku szczytowym znajduje się drugorzędny punkt geodezyjny w postaci reperu, oznaczony na mapach geodezyjnych numerem (31.2) o wysokości 1194,53 m n.p.m.[17]. Ponadto skalisko szczytowe jest również punktem widokowym, z którego roztaczają się perspektywy w kierunku m.in. góry Pradziad czy szczytu głównego.
Szczyt wraz ze stokami góry Medvědí vrch położony jest na północny wschód od tej granicy, należy więc do zlewni Morza Bałtyckiego, do którego płyną wody m.in. z dorzecza rzeki Odry, będącej przedłużeniem płynących z tej części Wysokiego Jesionika górskich potoków (m.in. płynących w pobliżu góry potoków o nazwie Bílý potok czy Czarna Opawa (cz.Černá Opava)[7]. Ze stoku wschodniego góry bierze swój początek potok Rudná, będący dopływem potoku Czarna Opawa, natomiast na stoku południowym występują dwa krótkie, nienazwane potoki będące dopływami potoku Bílý potok[7].
W odległości około 650 m na wschód od szczytu głównego, przy drodze Mědvědí cesta, na wysokości około 1072 m n.p.m. występuje źródło o nazwie (cz.Pod Medvědím vrchem)[28][7]. Ponadto w odległości około 680 m na południe od szczytu, przy zielonym szlaku turystycznym oraz przystanku turystycznym Solná chata (z podaną na tablicy informacyjnej wysokością 975 m)[29], na wysokości około 982 m n.p.m. występuje inne źródło o nazwie (cz.Studánka Za Solnou chatou[30][7]). Z uwagi na stosunkowo łagodne nachylenia stoków, w obrębie góry nie występują m.in. wodospady czy kaskady[7].
Cała góra znajduje się w obrębie wydzielonego obszaru objętego ochroną o nazwie Obszar Chronionego Krajobrazu Jesioniki (cz.Chráněná krajinná oblast (CHKO) Jeseníky), a utworzonego w celu ochrony utworów skalnych, ziemnych i roślinnych oraz rzadkich gatunków zwierząt[7]. Na stokach nie utworzono żadnych rezerwatów przyrody lub innych obiektów nazwanych pomnikami przyrody[7]. Ponadto na obszarze góry nie wytyczono żadnych ścieżek dydaktycznych[7].
Turystyka
W obrębie góry nie ma żadnego schroniska lub hotelu górskiego[7]. Do bazy turystycznej w miejscowości Vrbno pod Pradědem[31] jest od szczytu około 5,5 km w kierunku południowo-wschodnim oraz do osady Rejvíz z bazą pensjonatów[32] jest od szczytu około 7,5 km w kierunku północnym[7]. Z uwagi na znaczne odległości do baz turystycznych góra ma ograniczone znaczenie turystyczne[7].
Kluczowym punktem turystycznym jest skrzyżowanie turystyczne położone w odległości około 2,4 km na północny zachód od szczytu o nazwie (cz.Pásmo Orlíka[33]) z podaną na tablicy informacyjnej wysokością 1005 m, przez które przechodzą szlaki turystyczne i szlak rowerowy[7]. Blisko tego skrzyżowania znajduje się wiata turystyczna (schron)[7].
Chaty łowieckie
Na stokach góry położone są dwie chaty, ale nie mają one charakteru typowych schronisk turystycznych, zalicza się je do tzw. chat łowieckich.
↑Oznaczenie indeksowane w odróżnieniu od znajdującego się w tym samym paśmie innego szczytu o tej samej nazwie Zámecký vrch (2) położonego 3 km na południowy wschód od miejscowości Vrbno pod Pradědem[15].
↑Oznaczenie indeksowane w odróżnieniu od znajdującego się w tym samym paśmie innego szczytu o tej samej nazwie Na vyhlídce (2) położonego blisko miejscowości Ludvíkov[16].
↑ abcOznaczenie indeksowane w odróżnieniu od znajdującego się w tym samym paśmie innego szczytu o tej samej nazwie Kamzičí skála (1) położonego 2 km na wschód od osady Bělá[19].