W Pucharze Świata zadebiutowała 13 stycznia 1994 roku w Ruhpolding, zajmując 71. miejsce w biegu indywidualnym. Pierwsze punkty wywalczyła dwa dni później w tej samej miejscowości, kiedy zajęła 25. miejsce w sprincie. Pierwszy raz na podium zawodów pucharowych stanęła 18 grudnia 1997 roku w Kontiolahti, kończąc rywalizację w sprincie na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzieliła swą rodaczkę – Uschi Disl i RosjankęSwietłanę Iszmuratową. W kolejnych startach jeszcze 13 razy stawała na podium, odnosząc przy tym trzy zwycięstwa: 12 lutego 1999 roku w Kontiolahti wygrała sprint, 16 stycznia 2000 roku w Ruhpolding wygrała bieg pościgowy, a 19 marca 2000 roku w Chanty-Mansyjsku triumfowała w biegu masowym. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1997/1998, kiedy była trzecia w klasyfikacji generalnej, za Magdaleną Forsberg ze Szwecji i Uschi Disl. Ponadto w sezonie 1999/2000 była trzecia w klasyfikacji sprintu, zajmując też szóste miejsce w generalnej.
W 1998 roku wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w Nagano w 1998 roku, gdzie razem z Uschi Disl, Petrą Behle i Katrin Apel zdobyła pierwszy w historii złoty medal olimpijski w tej konkurencji dla Niemiec. Zajęła ponadto 10. miejsce w biegu indywidualnym i 30. w sprincie. Były to jej jedyne starty olimpijskie. W tym samym roku zdobyła brązowy medal w biegu pościgowym podczas mistrzostw świata w Pokljuce/Hochfilzen, ulegając tylko Forsberg i FrancuzceCorinne Niogret.