|
Data i miejsce urodzenia
|
23 czerwca 1973 Kristiansand
|
Klub
|
Birkenes IL
|
Wzrost
|
177 cm
|
Debiut w PŚ
|
17.12.1992, Pokljuka (26. miejsce – b.indywidualny)
|
Pierwsze punkty w PŚ
|
4.03.1993, Lillehammer (21. miejsce – b.indywidualny)
|
Pierwsze podium w PŚ
|
11.12.1993, Bad Gastein (3. miejsce – sprint)
|
Dorobek medalowy
|
|
Gunn Margit Aas Andreassen (ur. 23 czerwca 1973 w Kristiansand) – norweska biathlonistka, dwukrotna medalistka igrzysk olimpijskich i wielokrotna medalistka mistrzostw świata.
Kariera
Pierwszy sukces w karierze osiągnęła w 1992 roku, startując na mistrzostwach świata juniorów w Canmore. Wraz z koleżankami z reprezentacji zdobyła tam złoty medal w sztafecie. Podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata juniorów w Ruhpolding Norweżki z Andreassen w składzie powtórzyły ten wynik.
W Pucharze Świata zadebiutowała 17 grudnia 1992 roku w Pokljuce, zajmując 26. miejsce w biegu indywidualnym. Pierwsze punkty (w sezonach 1984/1985-1999/2000 punktowało 25. najlepszych zawodniczek) wywalczyła 4 marca 1993 roku w Lillehammer, kiedy zajęła 21. miejsce w tej samej konkurencji. Pierwszy raz na podium zawodów pucharowych stanęła 11 grudnia 1993 roku w Bad Gastein, kończąc rywalizację w sprincie na trzeciej pozycji. Wyprzedziły ją tylko Włoszka Nathalie Santer i inna Norweżka - Hildegunn Mikkelsplass. W kolejnych startach jeszcze cztery razy stawała na podium, nie odnosząc jednak zwycięstwa: 7 grudnia 1994 roku w Östersund była trzecia sprincie, 23 stycznia 2001 roku w Anterselvie była druga w biegu indywidualnym, cztery dni później w tej samej miejscowości była druga w biegu pościgowym, a 18 marca 2003 roku w Chanty-Mansyjsku zajęła trzecie miejsce w biegu indywidualnym. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonach 1996/1997 i 2001/2002, kiedy zajmowała dziesiąte miejsce w klasyfikacji generalnej.
Podczas mistrzostw świata w Anterselvie w 1995 roku razem z Elin Kristiansen, Annette Sikveland i Ann-Elen Skjelbreid zdobyła złoty medal w biegu drużynowym. Parę dni później Norweżki zdobyły też brązowy medal w sztafecie. Kolejne dwa medale zdobyła na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Osrblie. W biegu drużynowym razem z Liv Grete Skjelbreid, Annette Sikveland i Ann-Elen Skjelbreid ponownie zwyciężyła, a w sztafecie Norweżki w tym samym składzie były drugie.
Swój jedyny medal indywidualny zdobyła na mistrzostwach świata w Chanty-Mansyjsku w 2003 roku, gdzie była trzecia w biegu indywidualnym. Uplasowała się tam za Czeszką Kateřiną Holubcovą i reprezentującą Białoruś Ołeną Zubryłową. Ostatni medal w zawodach tego cyklu zdobyła na mistrzostwach świata w Oberhofie rok później, wspólnie z Lindą Tjørhom, Gro Marit Istad-Kristiansen i Liv Grete Poirée zwyciężając w sztafecie. Był to pierwszy w historii złoty medal dla Norwegii w tej konkurencji.
W 1994 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer, zajmując 43. miejsce w biegu indywidualnym. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Nagano wywalczyła brązowy medal w sztafecie (skład: Ann Elen Skjelbreid, Annette Sikveland, Gunn Margit Andreassen i Liv Grete Skjelbreid). W konkurencjach indywidualnych plasowała się poza czołową trzydziestką. Podczas igrzysk olimpijskich w Salt Lake City w 2002 roku, gdzie razem z Liv Grete Poirée, Ann-Elen Skjelbreid i Lindą Tjørhom zajęła drugie miejsce w sztafecie. Była też między innymi szesnasta w sprincie i biegu pościgowym. Brała również udział w igrzyskach w Turynie w 2006 roku, zajmując 60. miejsce w biegu indywidualnym i piąte w sztafecie. W ostatnim strzelaniu biegu indywidualnego trafiła wszystkie pięć strzałów, jednak żadnego z nich nie zaliczono, bowiem Norweżka strzelała do nie swojej tarczy[1]. W efekcie spadła pod koniec klasyfikacji.
Po tym jak nie znalazła się w kadrze Norwegii na sezon 2008/2009 zakończyła karierę[2].
Pozostaje w nieformalnym związku z biathlonistą Frode Andresenem; z którym doczekała się trzech synów: Davida (ur. 2004), Nicolaia (ur. 2008) i Eliasa (ur. 2010). W styczniu 2018 roku najstarszy syn zmarł w wyniku ataku padaczki[3][4].
Osiągnięcia
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium chronologicznie
Lp. |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Konkurencja |
Lokata |
Pudła |
Czas biegu |
Strata |
Zwycięzca
|
1.
|
11 grudnia
|
1993
|
Bad Gastein
|
Sprint na 7,5 km
|
3.
|
1+0
|
32:00,6
|
+48,4
|
Nathalie Santer
|
2.
|
7 grudnia
|
1994
|
Östersund
|
Sprint na 7,5 km
|
3.
|
0+0
|
23:13,3
|
+47,1
|
Olga Mielnik
|
3.
|
23 stycznia
|
2001
|
Anterselva
|
Bieg indywidualny na 15 km
|
2.
|
1+0+0+0
|
48:23,5
|
+1:04,9
|
Liv Grete Poirée
|
4.
|
27 stycznia
|
2001
|
Anterselva
|
Bieg pościgowy na 10 km
|
2.
|
1+2+0+2
|
35:08,7
|
+1:57,3
|
Liv Grete Poirée
|
5.
|
18 marca
|
2003
|
Chanty-Mansyjsk
|
Bieg indywidualny na 15 km
|
3.
|
0+0+0+0
|
48:28,4
|
+37,5
|
Kateřina Holubcová
|
Przypisy
Bibliografia
Identyfikatory zewnętrzne: