Liv Grete Poirée
Liv Grete Poirée (Antholz 2006)
|
Data i miejsce urodzenia
|
7 lipca 1974 Bergen
|
Klub
|
Hålandsdalen IL
|
Wzrost
|
167 cm
|
Debiut w PŚ
|
6.03.1993, Lillehammer (42. miejsce – sprint)
|
Pierwsze punkty w PŚ
|
9.03.1995, Lahti (6. miejsce – b.indywidualny)
|
Pierwsze podium w PŚ
|
15.01.1998, Anterselva (2. miejsce – b.indywidualny)
|
Dorobek medalowy
|
|
Liv Grete Poirée z d. Skjelbreid (ur. 7 lipca 1974 w Bergen) – norweska biathlonistka, trzykrotna medalistka olimpijska i wielokrotna medalistka mistrzostw świata. Była żona francuskiego biathlonisty, Raphaëla Poirée.
Kariera
Pierwszy sukces w karierze osiągnęła w 1994 roku, startując na mistrzostwach świata juniorów w Osrblie. Wraz z koleżankami z reprezentacji zdobyła tam brązowy medal w sztafecie.
W Pucharze Świata zadebiutowała 6 marca 1993 roku w Lillehammer, zajmując 42. miejsce w sprincie. Pierwsze punkty wywalczyła nieco ponad dwa lata później, 9 marca 1995 roku w Lahti, kiedy była szósta w biegu indywidualnym. Pierwszy raz na podium zawodów pucharowych stanęła 15 stycznia 1998 roku w Anterselvie, kończąc rywalizację w tej konkurencji na drugiej pozycji. Rozdzieliła tam Rosjankę Olgę Romaśko i Magdalenę Forsberg ze Szwecji. W kolejnych startach jeszcze 45 razy stawała na podium, odnosząc przy tym 22 zwycięstwa: 10 w sprincie, 8 w biegu pościgowym, 3 w biegu masowym i 1 w biegu indywidualnym.
Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 2003/2004, kiedy zwyciężyła w klasyfikacji generalnej, wyprzedzając Rosjankę Olgę Pylową i Francuzkę Sandrine Bailly. Jednocześnie wygrała klasyfikacje sprintu, biegu pościgowego i biegu masowego. Była też druga w sezonach 2000/2001 i 2001/2002, ustępując tylko Forsberg. Nie występowała w sezonie 2002/2003 z powodu ciąży. Sezon 2005/2006 zakończyła na dwunastym miejscu, z kolejnego roku startów wycofała się, gdyż spodziewała się drugiego dziecka.
Podczas mistrzostw świata w Osrblie w 1997 roku razem z Gunn Margit Andreassen, Annette Sikveland i Ann-Elen Skjelbreid zdobyła złoty medal w biegu drużynowym. Parę dni później Norweżki zdobyły też srebrny medal w sztafecie. Srebrny medal zdobyła także w biegu drużynowym na mistrzostwach świata w Hochfilzen w 1998 roku. Pierwszy medal indywidualny zdobyła na mistrzostwach świata w Oslo/Lahti w 2000 roku, gdzie zwyciężyła w sprincie. Tydzień później zwyciężyła także w biegu masowym, wyprzedzając Rosjankę Galinę Kuklewą i Corinne Niogret z Francji. Została jednocześnie pierwszą norweską mistrzynią świata w tej konkurencji.
Z mistrzostw świata w Pokljuce w 2001 roku wróciła z czterema medalami. Najpierw była trzecia w sprincie, za Niemkami: Kati Wilhelm i Uschi Disl. W biegu pościgowym była już najlepsza, po raz kolejny zostając pierwszą norweską mistrzynią świata w danej konkurencji. W rozgrywanym dwa dni później biegu indywidualnym zajęła drugie miejsce, plasując się między Magdaleną Forsberg i Ołeną Zubryłową z Ukrainy. Zdobyła tam też brązowy medal w biegu masowym, za Forsberg i Niemką Martiną Glagow. Kolejne cztery medale zdobyła na mistrzostwach świata w Oberhofie w 2004 roku. Zwyciężyła tam w sprincie, biegu pościgowym, biegu masowym oraz sztafecie. W biegu indywidualnym zajęła ósme miejsce.
W 1998 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Nagano. Zdobyła tam brązowy medal w sztafecie, w sprincie zajęła 15. miejsce, a w biegu indywidualnym 25. miejsce. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Salt Lake City wywalczyła srebrny medal w biegu indywidualnym, rozdzielając Niemkę Andreę Henkel i Magdalenę Forsberg. Srebro wywalczyła także w sztafecie, w której startowały też Ann-Elen Skjelbreid, Linda Tjørhom i Gunn Margit Andreassen. Zajęła tam ponadto czwarte miejsce w sprincie i biegu pościgowym, przegrywając walkę o podium odpowiednio z Forsberg i Iriną Nikułcziną z Bułgarii. Na tej imprezie była chorążym reprezentacji Norwegii[1]. Brała również udział w igrzyskach olimpijskich w Turynie w 2006 roku, gdzie była między innymi piąta w sztafecie i szósta w biegu pościgowym.
Trenerem Liv Grete był do 2003 roku Rolf Sæterdal, kiedy nagle zmarł. Do 2006 roku trenował ją Odd Lirhus[2]. Po zakończeniu sezonu 2005/2006 postanowiła zakończyć karierę. Zajęła się między innymi komentowaniem zawodów dla stacji Norsk Rikskringkasting (NRK)[3].
Życie prywatne
Liv Grete została żoną Raphaela Poiree 27 maja 2000 roku, ślub wzięli w Norwegii[4]. Po raz pierwszy spotkali się podczas Mistrzostw Świata Juniorów w Biathlonie 1992 roku w Canmore.
27 stycznia 2003 roku urodziła im się pierwsza córka, Emma. Początkowo córka podróżowała z rodzicami na zawody biathlonowe, gdzie opiekowała się nią niania (starsza siostra Liv – Ann Elen), jednak dziewczynka często chorowała i rodzice zdecydowali, że będzie podróżować rzadziej, a opiekować się nią będą dziadkowie. 10 stycznia 2007 roku Liv Grete urodziła drugą córeczkę, Anne, a w październiku 2008 trzecią – Lenę. Rozstała się z mężem w lipcu 2013 roku[5].
Większość czasu spędzali w Norwegii, w domu położonym w Eikelandsosen, niedaleko miejsca, w którym wychowała się Liv Grete. Posiadali również apartament we Francji, w miejscowości Villard-de-Lans.
Liv Grete ma dwie siostry: Ann-Elen, która również zajmowała się biathlonem i Lindę Kristin. Szwagrem Liv jest norweski biathlonista, Egil Gjelland, a kuzynką Liv-Kjersti Bergman.
Osiągnięcia
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium chronologicznie
Lp. |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Konkurencja |
Lokata |
Pudła |
Czas biegu |
Strata |
Zwycięzca
|
1.
|
15 stycznia
|
1998
|
Anterselva
|
Bieg indywidualny na 15 km
|
2.
|
1+1+1+0
|
45:52,3
|
+1:16,9
|
Olga Romaśko
|
2.
|
14 marca
|
1998
|
Hochfilzen
|
Sprint na 7,5 km
|
3.
|
2+0
|
28:00,6
|
+46,4
|
Uschi Disl
|
3.
|
19 grudnia
|
1998
|
Osrblie
|
Sprint na 7,5 km
|
3.
|
0+1
|
20:33,2
|
+27,0
|
Simone Greiner-Petter-Memm
|
4.
|
5 stycznia
|
1999
|
Oberhof
|
Sprint na 7,5 km
|
1.
|
1+1
|
24:23,8
|
–
|
–
|
5.
|
5 stycznia
|
1999
|
Oberhof
|
Bieg pościgowy na 10 km
|
1.
|
0+1+2+1
|
34:20,4
|
–
|
–
|
6.
|
5 marca
|
1999
|
Valcartier
|
Sprint na 7,5 km
|
1.
|
0+1
|
25:11,1
|
–
|
–
|
7.
|
19 lutego
|
2000
|
Oslo
|
Sprint na 7,5 km
|
1.
|
0+0
|
20:51,9
|
–
|
–
|
8.
|
26 lutego
|
2000
|
Oslo
|
Bieg masowy na 12,5 km
|
1.
|
0+1+1+0
|
38:51,7
|
–
|
–
|
9.
|
16 grudnia
|
2000
|
Anterselva
|
Sprint na 7,5 km
|
2.
|
0+1
|
23:51,9
|
+6,1
|
Magdalena Forsberg
|
10.
|
7 stycznia
|
2001
|
Oberhof
|
Bieg masowy na 12,5 km
|
3.
|
0+1+2+3
|
41:35,8
|
+1:23,0
|
Magdalena Forsberg
|
11.
|
13 stycznia
|
2001
|
Ruhpolding
|
Sprint na 7,5 km
|
2.
|
1+0
|
22:10,7
|
+16,2
|
Magdalena Forsberg
|
12.
|
14 stycznia
|
2001
|
Ruhpolding
|
Bieg pościgowy na 10 km
|
2.
|
1+0+1+1
|
31:17,3
|
+34,9
|
Magdalena Forsberg
|
13.
|
3 lutego
|
2001
|
Pokljuka
|
Sprint na 7,5 km
|
3.
|
1+1
|
21:56,2
|
+41,4
|
Kati Wilhelm
|
14.
|
4 lutego
|
2001
|
Pokljuka
|
Bieg pościgowy na 10 km
|
1.
|
1+1+2+1
|
32:13,5
|
–
|
–
|
15.
|
6 lutego
|
2001
|
Pokljuka
|
Bieg indywidualny na 15 km
|
2.
|
0+1+0+2
|
45:13,0
|
+37,3
|
Magdalena Forsberg
|
16.
|
9 lutego
|
2001
|
Pokljuka
|
Bieg masowy na 12,5 km
|
3.
|
0+2+2+0
|
38:38,6
|
+1:05,8
|
Magdalena Forsberg
|
17.
|
2 marca
|
2001
|
Soldier Hollow
|
Sprint na 7,5 km
|
2.
|
1+1
|
21:28,3
|
+7,4
|
Uschi Disl
|
18.
|
3 marca
|
2001
|
Soldier Hollow
|
Bieg pościgowy na 10 km
|
2.
|
2+1+1+2
|
31:30,8
|
+24,4
|
Magdalena Forsberg
|
19.
|
16 marca
|
2001
|
Oslo
|
Sprint na 7,5 km
|
1.
|
0+0
|
23:29,5
|
–
|
–
|
20.
|
17 marca
|
2001
|
Oslo
|
Bieg pościgowy na 10 km
|
2.
|
1+1+2+2
|
31:57,2
|
+29,6
|
Magdalena Forsberg
|
21.
|
10 stycznia
|
2002
|
Oberhof
|
Sprint na 7,5 km
|
1.
|
0+0
|
22:13,5
|
–
|
–
|
22.
|
11 stycznia
|
2002
|
Oberhof
|
Bieg pościgowy na 10 km
|
3.
|
1+1+1+1
|
32:30,1
|
+23,2
|
Magdalena Forsberg
|
23.
|
13 stycznia
|
2002
|
Oberhof
|
Bieg masowy na 12,5 km
|
2.
|
0+0+1+0
|
40:26,1
|
+10,8
|
Ołena Zubryłowa
|
24.
|
19 stycznia
|
2002
|
Ruhpolding
|
Sprint na 7,5 km
|
1.
|
0+0
|
22:52,5
|
–
|
–
|
25.
|
20 stycznia
|
2002
|
Ruhpolding
|
Bieg pościgowy na 10 km
|
1.
|
0+0+1+3
|
32:26,9
|
–
|
–
|
26.
|
23 stycznia
|
2002
|
Anterselva
|
Bieg indywidualny na 15 km
|
1.
|
1+0+0+0
|
48:23,5
|
–
|
–
|
27.
|
27 stycznia
|
2002
|
Anterselva
|
Bieg masowy na 12,5 km
|
1.
|
1+0+1+2
|
35:08,7
|
–
|
–
|
28.
|
11 lutego
|
2002
|
Salt Lake City
|
Bieg indywidualny na 15 km
|
2.
|
0+1+0+0
|
47:29,1
|
+7,9
|
Andrea Henkel
|
29.
|
9 marca
|
2002
|
Östersund
|
Sprint na 7,5 km
|
1.
|
0+1
|
23:24,0
|
–
|
–
|
30.
|
4 grudnia
|
2003
|
Kontiolahti
|
Sprint na 7,5 km
|
2.
|
1+1
|
25:25,9
|
+9,8
|
Sandrine Bailly
|
31.
|
7 grudnia
|
2003
|
Kontiolahti
|
Bieg pościgowy na 10 km
|
1.
|
0+1+0+2
|
33:57,4
|
–
|
–
|
32.
|
11 grudnia
|
2003
|
Hochfilzen
|
Sprint na 7,5 km
|
3.
|
1+1
|
23:12,6
|
+26,5
|
Ołena Zubryłowa
|
33.
|
18 grudnia
|
2003
|
Osrblie
|
Bieg indywidualny na 15 km
|
2.
|
0+1+0+1
|
43:07,0
|
+9,3
|
Martina Beck
|
34.
|
7 stycznia
|
2004
|
Pokljuka
|
Sprint na 7,5 km
|
1.
|
0+1
|
22:32,6
|
–
|
–
|
35.
|
11 stycznia
|
2004
|
Pokljuka
|
Bieg masowy na 12,5 km
|
3.
|
2+0+0+1
|
39:02,8
|
+16,7
|
Anna Bogalij-Titowiec
|
36.
|
16 stycznia
|
2004
|
Ruhpolding
|
Sprint na 7,5 km
|
1.
|
0+0
|
24:57,2
|
–
|
–
|
37.
|
18 stycznia
|
2004
|
Ruhpolding
|
Bieg pościgowy na 10 km
|
1.
|
0+0+0+1
|
33:18,7
|
–
|
–
|
38.
|
7 stycznia
|
2004
|
Oberhof
|
Sprint na 7,5 km
|
1.
|
1+0
|
25:51,0
|
–
|
–
|
39.
|
8 stycznia
|
2004
|
Oberhof
|
Bieg pościgowy na 10 km
|
1.
|
0+0+1+3
|
37:39,3
|
–
|
–
|
40.
|
14 stycznia
|
2004
|
Oberhof
|
Sprint na 7,5 km
|
1.
|
0+0+2+0
|
39:46,1
|
–
|
–
|
41.
|
3 marca
|
2004
|
Fort Kent
|
Sprint na 7,5 km
|
2.
|
0+0
|
21:27,2
|
+21,8
|
Uschi Disl
|
42.
|
5 marca
|
2004
|
Fort Kent
|
Bieg pościgowy na 10 km
|
2.
|
0+2+1+2
|
29:18,6
|
+23,9
|
Uschi Disl
|
43.
|
6 marca
|
2004
|
Fort Kent
|
Bieg masowy na 12,5 km
|
3.
|
2+0+1+2
|
37:14,6
|
+42,9
|
Olga Pylowa
|
44.
|
13 marca
|
2004
|
Oslo
|
Bieg pościgowy na 10 km
|
3.
|
1+1+2+1
|
35:48,2
|
+45,4
|
Olga Pylowa
|
45.
|
19 grudnia
|
2004
|
Östersund
|
Bieg masowy na 12,5 km
|
1.
|
2+0+0+0
|
38:49,0
|
–
|
–
|
46.
|
15 stycznia
|
2006
|
Ruhpolding
|
Bieg pościgowy na 10 km
|
1.
|
1+1+0+0
|
34:41,8
|
–
|
–
|
Przypisy
Bibliografia
Identyfikatory zewnętrzne:
|
|