Marco Cornaro

Kardynał biskup
Data i miejsce urodzenia	XV wiek Wenecja
Data i miejsce śmierci	lipiec 1524 Wenecja
Protodiakon
Okres sprawowania	1520–1523
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	1 kwietnia 1524
Kreacja kardynalska	28 września 1500 Aleksander VI
Kościół tytularny	diecezja Albano
Multimedia w Wikimedia Commons

Marco Cornaro (ur. XV wieku w Wenecji, zm. lipcu 1524 tamże) – włoski kardynał.

Urodził się na przełomie lat 70. i 80. XV wieku w Wenecji, jako syn Giorgia Cornara i Elisabetty Morosini (jego bratem był Francesco Cornaro)^[1]. W młodości pełnił rolę protonotariusza apostolskiego^[1]. 28 września 1500 roku został kreowany kardynałem diakonem i otrzymał diakonię Santa Maria in Portico^[2]. 29 listopada 1503 roku został mianowany administratorem apostolskim Werony i pełnił ten urząd dożywotnio^[1]. Dwa tygodnie później został wybrany biskupem Famagusty, jednak zrzekł się tej funkcji już po roku^[2]. W latach 1506–1507 i 1521–1524 był Łacińskim patriarchą Konstantynopola^[2]. Po zakończeniu wojen z Wenecją pełnił funkcję legata papieskiego w Państwie Kościelnym, a także doprowadził do pojednania papieża z dożą^[1]. Otrzymał dużo beneficjów kościelnych, m.in. został kanclerzem diecezji Nikozja oraz prefekturę Zakonu Maltańskiego w Królestwie Cypru^[1]. Pomimo że nigdy nie przyjął sakry, był wybierany na biskupa Limassolu (1514–1516), Padwy (1517–1524), a także administratora apostolskiego Nardò^[2]. W 1520 roku został archiprezbiterem bazyliki św. Piotra i protodiakonem^[1]. 14 grudnia 1523 roku został podniesiony do rangi kardynała prezbitera i otrzymał kościół tytularny S. Marci^[2]. Od tego momentu, aż do nominacji na kardynała biskupa pełnił rolę protoprezbitera^[1]. 1 kwietnia 1524 roku przyjął święcenia kapłańskie, a 20 maja został podniesiony do rangi kardynała biskupa i otrzymał diecezję suburbikarną Albano^[2]. Zmarł nagle, w lipcu 1524 roku w Wenecji^[1].