Magnus Krog
Magnus Krog (ur. 19 marca 1987 roku w Høydalsmo) – norweski narciarz, specjalista kombinacji norweskiej, dwukrotny medalista olimpijski, trzykrotny medalista mistrzostw świata i brązowy medalista mistrzostw świata juniorów.
Kariera
Po raz pierwszy Magnus Krog zaprezentował się na arenie międzynarodowej 5 lutego 2005 roku w Karpaczu, podczas zawodów Pucharu Świata B. Zajął tam 23. miejsce w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena na normalnej skoczni. Nieco ponad miesiąc później zajął siódme miejsce w sprincie w fińskim Vuokatti. W klasyfikacji końcowej sezonu 2004/2005 zajął 54. miejsce.
Kolejny raz pojawił się dwa lata później, w połowie marca 2007 roku startując na mistrzostwach świata juniorów w Tarvisio. Wraz z kolegami z reprezentacji wywalczył tam brązowy medal w konkursie drużynowym. Indywidualnie był siódmy w Gundersenie oraz trzynasty w sprincie. W sezonie 2007/2008 Pucharu Świata B po raz pierwszy indywidualnie stanął na podium. Miało to miejsce 8 marca 2008 roku w Eisenerz, gdzie był trzeci w Gundersenie. Trzecie miejsce w tej konkurencji zajął także 14 marca w Pragelato, a w rozgrywanym dwa dni później sprincie był już najlepszy. W klasyfikacji końcowej tego sezonu zajął trzecie miejsce.
Pod koniec 2008 roku, 6 grudnia w Trondheim Krog zadebiutował w zawodach Pucharu Świata, zajmując 43. miejsce w Gundersenie. Dzień później zajął w tej samej konkurencji 47. miejsce. Został zgłoszony także do zawodów w Vikersund w dniach 14 i 15 marca 2009 roku, ale ostatecznie nie wystartował. Ponieważ nie zdobył punktów nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej sezonu 2008/2009. W sezonie 2009/2010 pojawił się tylko trzy razy: 6 i 7 marca 2010 roku w swojej rodzinnej miejscowości dwukrotnie zajął drugie miejsce. Tydzień później wystąpił w konkursie metodą Gundersena w Oslo, gdzie zajął 31. miejsce.
Kolejny start w Pucharze Świata zaliczył 5 grudnia 2010 roku w Lillehammer, gdzie zajął 33. miejsce w Gundersenie. Na następny występ musiał poczekać do marca 2011 roku, kiedy to 11 marca w Lahti zajął 18. miejsce. Tym samym zdobył wtedy swoje pierwsze punkty PŚ. Dzień później był trzynasty. Dało mu to 41. pozycję w klasyfikacji generalnej sezonu 2010/2011. W międzyczasie startował w Pucharze Kontynentalnym, w którym sześciokrotnie stawał na podium, w tym wygrał zawody Gundersenem na normalnej skoczni 13 lutego roku w Szczyrku oraz 19 i 20 lutego 2011 roku w Kranju. W klasyfikacji końcowej sezonu 2010/2011 Pucharu Kontynentalnego był drugi.
W lecie 2011 roku wystartował w czternastej edycji Letniego Grand Prix w kombinacji norweskiej. Punktował w każdym swoim starcie, a 31 sierpnia w Libercu zajął trzecie miejsce w Gundersenie, ustępując tylko dwóm Austriakom: Christophowi Bielerowi i Bernhardowi Gruberowi. W klasyfikacji końcowej zajął szóste miejsce. Na początku sezonu 2011/2012 wygrał inauguracyjne zawody Pucharu Świata w Ruce. Było to jego pierwsze podium i zarazem pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata. Na podium stanął także 11 grudnia w Ramsau, gdzie był drugi. Podczas zawodów w Oberstdorfie w styczniu 2012 roku Krog nie ustał jednego ze skoków i upadł doznając wstrząśnienia mózgu i złamania obojczyka[1]. Zmuszony był opuścić kilka konkursów, co pogrzebało jego szanse na walkę o wysokie miejsce w klasyfikacji końcowej. Do rywalizacji powrócił dopiero pod koniec lutego[2] i sezon zakończył na 21. pozycji w klasyfikacji generalnej.
W lutym 2013 roku brał udział w mistrzostwach świata w Val di Fiemme, gdzie wspólnie z Jørgenem Gråbakiem, Håvardem Klemetsenem i Magnusem Moanem zdobył srebrny medal w drużynie. W indywidualnych występach zajął dziesiąte miejsce na normalnym obiekcie, a na dużej skoczni był osiemnasty. Na rozgrywanych rok później igrzyskach olimpijskich w Soczi zdobył brązowy medal na normalnej skoczni, przegrywając tylko z Niemcem Erikiem Frenzelem i Japończykiem Akito Watabe. Na tych samych igrzyskach Norwegowie w takim samym składzie co na MŚ w Val di Fiemme zdobyli złoty medal w drużynie. Olimpijski konkurs na dużej skoczni Krog zakończył na dwunastej pozycji.
W kwietniu 2021 roku ogłosił zakończenie kariery[3].
Osiągnięcia
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Wynik zwycięzcy
|
Strata
|
Zwycięzca
|
3.
|
12 lutego
|
2014
|
Soczi
|
Gundersen HS106/10 km
|
23:50,2 min
|
+8,1 s
|
Eric Frenzel
|
12.
|
18 lutego
|
2014
|
Soczi
|
Gundersen HS140/10 km
|
22:45,5 min
|
+36,7 s
|
Jørgen Gråbak
|
1.
|
21 lutego
|
2014
|
Soczi
|
Sztafeta HS140/4x5 km[4]
|
47:13,5 min
|
—
|
—
|
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium
Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ Fatalna kontuzja i koniec sezonu dla Magnus Kroga!. kombinacjanorweska.dbv.pl, 2012-01-06. [dostęp 2012-09-18]. (pol.).
- ↑ Magnus Krog powraca do rywalizacji!. kombinacjanorweska.dbv.pl, 2012-02-08. [dostęp 2012-09-18]. (pol.).
- ↑ Olympic medallist Magnus Krog retires. fis-ski.com, 2021-04-18. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
- ↑ Skład drużyny: Magnus Moan, Magnus Krog, Jørgen Gråbak, Håvard Klemetsen
- ↑ Skład drużyny: Jørgen Gråbak, Håvard Klemetsen, Magnus Krog, Magnus Moan
- ↑ Skład drużyny: Magnus Moan, Mikko Kokslien, Magnus Krog, Jørgen Gråbak
- ↑ Skład drużyny: Magnus Moan, Magnus Krog
- ↑ Skład drużyny: Magnus Krog, Ole-Martin Storlien, Glen Arne Sollid, Peder Sandell
- ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2017 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
- ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2019 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
- 1988: (Müller, Pohl, Schwarz)
- 1992: (Mikata, Kōno, Ogiwara)
- 1994: (Kōno, Abe, Ogiwara)
- 1998: (Skard, Braaten, Vik, Lundberg)
- 2002: (Mantila, Manninen, Tallus, Lajunen)
- 2006: (M. Gruber, Bieler, Gottwald, Stecher)
- 2010: (B. Gruber, Kreiner, Gottwald, Stecher)
- 2014: (Moan, Krog, Gråbak, Klemetsen)
- 2018: (Geiger, Rießle, Frenzel, Rydzek)
- 2022: (Bjørnstad, Andersen, Oftebro, Gråbak)
|
|
|