PROFILPELAJAR.COM

Komenda Wojewódzka SG w Tarnopolu
	Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1922
Rozformowanie	1923
	Komendanci
Pierwszy	mjr Eugeniusz Martynowicz
	Organizacja
Dyslokacja	Tarnopol
Formacja	Straż Graniczna
Podległość	Główna Komenda SG; Wojewoda Tarnopolski

Komenda Wojewódzka Straży Granicznej w Tarnopolu – organ dowodzenia Straży Granicznej w II Rzeczypospolitej w latach 1922 – 1923.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Wykonując postanowienia uchwały Rady Ministrów z 23 maja 1922 roku o powołaniu Straży Granicznej, Minister Spraw Wewnętrznych z dniem 1 września 1922 wprowadził w formacji nową organizację wewnętrzną^[1]. Ostatecznie nazwę „Baony Celne” na „Straż Graniczną” zmieniono rozkazem Ministra Spraw Wewnętrznych z 9 listopada 1922 roku. Granicę wschodnią podzielono na odcinki wojewódzkie. Komendy wojewódzkie Straży Granicznej przyjęły nazwy województw. Komendant podlegał w sprawach służby granicznej wojewodzie, a pod względem dyscyplinarnym, administracyjnym i regulaminowym głównemu komendantowi Straży Granicznej. Komendantom wojewódzkim za pośrednictwem komend powiatowych podlegały wszystkie bataliony Straży Granicznej stacjonujące w obrębie województwa^[2]. Komenda Główna Straży Granicznej wyznaczyła z dniem 1 września 1922 roku obsadę personalną Komendy Wojewódzkiej Straży Granicznej w Tarnopolu^[3].

Kadra komendy wojewódzkiej

Komendanci wojewódzcy

mjr Eugeniusz Martynowicz
major Zięba (był IV 1923 i VI 1923)^[4]
major Andrzej Haleciński (był V 1923)^[5]?
major Schmielof (był VII)^[a]

Stan na dzień 1 września 1922^[7]:

komendant – mjr Eugeniusz Martynowicz
adiutant – por. Aleksander Trojanowski
oficer do specjalnych zleceń – por. Marian Krupnicki

Struktura organizacyjna

Dyslokacja według stanu na dzień 1 grudnia 1922^[8]^[9]

Komenda wojewódzka w Tarnopolu
Komenda Powiatowa Straży Granicznej w Tarnopolu

Uwagi

↑ Komendant wojewódzki major Schmielof zameldował z dniem 6 lipca 1923 została zlikwidowana Komenda Wojewódzka SG w Tarnopolu^[6].

Przypisy

↑ Prengel-Boczkowska 2009 ↓, s. 5.
↑ Dominiczak 1997 ↓, s. 244.
↑ Rozkazy organizacyjne KG SG 1922–1923 ↓, s. 50.
↑ Organizacja sześciu baonów SG 1923 ↓, s. 2.
↑ Szkice dyslokacyjne bSG ↓, s. 5.
↑ Likwidacja SG 1923 ↓, s. 34.
↑ Rozkazy organizacyjne KG SG 1922–1923 ↓, s. 2.
↑ Dominiczak 1992 ↓, s. 79,81,82.
↑ Bereza i Szczepański 2014 ↓, s. 28.

Bibliografia

Hubert Bereza, Kajetan Szczepański: Centralna Szkoła Podoficerska KOP. Grajewo: Towarzystwo Przyjaciół 9 PSK, 2014. ISBN 978-83-938921-7-4.
Henryk Dominiczak: Granica wschodnia Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1919–1939. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1992. ISBN 83-01-10202-0.
Henryk Dominiczak: Granice państwa i ich ochrona na przestrzeni dziejów 966–1996. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08618-4. OCLC 37244743. (pol.).
Teresa Prengel-Boczkowska: Wstęp do inwentarza zespołu archiwalnego „Straż Graniczna (1922−1923)”. Szczecin: Archiwum Straży Granicznej, 2009.
Materiały dotyczące spraw dyslokacyjnych: przeniesienia siedzib komend, baonów Straży Granicznej, obszary odcinków granicznych , 1922–1923 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.161/53.)
Rozkazy organizacyjne Głównej Komendy Straży Granicznej 1922−1923 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.161/77)
Szkice dyslokacyjne baonów Straży Granicznej 1922−1923. → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn. 161/46.)
Zarządzenia władz zwierzchnich dotyczące organizacji sześciu batalionów Straży Granicznej na terenie Delegata Rządu w Wilnie, 1923 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.161/14.)
Zarządzenia władz zwierzchnich dotyczące likwidacji Straży Granicznej → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.161/15.)