Komenda Rejonu Uzupełnień Sambor

Komenda Rejonu Uzupełnień Sambor
Powiatowa Komenda Uzupełnień Sambor
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1919

Rozformowanie

1939

Tradycje
Rodowód

PKU Sambor
PKU 46 pp
PKU Sambor

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja

Sambor

Podległość

DOGen. „Lwów”
DOK X

Skład

PKU typ II

Komendy rejonów uzupełnień OK X

Komenda Rejonu Uzupełnień Sambor (KRU Sambor) – organ wojskowy właściwy w sprawach uzupełnień Sił Zbrojnych II Rzeczypospolitej i administracji rezerw w powierzonym mu rejonie[1].

Historia komendy

24 maja 1919 roku minister spraw wojskowych ustanowił Powiatową Komendę Uzupełnień w Samborze obejmującą powiaty: samborski, starosamborski, drohobycki i turczański. PKU Sambor została podporządkowana Okręgowej Komendzie Uzupełnień we Lwowie z siedzibą w Przemyślu[2][3].

W czerwcu 1921 roku PKU 46 pp podlegała Dowództwu Okręgu Generalnego „Lwów” i obejmowała swoją właściwością powiaty: drohobycki, samborski, starosamborski i turczański[4].

Z dniem 15 listopada 1921 roku, po wejściu w życie podziału kraju na dziesięć okręgów korpusów oraz wprowadzeniu pokojowej organizacji służby poborowej, PKU 46 pp została przemianowana na Powiatową Komendę Uzupełnień Sambor i podporządkowana Dowództwu Okręgu Korpusu Nr X w Przemyślu[5]. Okręg poborowy PKU Sambor obejmował powiaty: samborski, starosamborski, turczański i liski. Powiat drohobycki został podporządkowany PKU Stryj, natomiast powiat liski został wyłączony z okręgu poborowego PKU 2 psp w Sanoku[6][7][8].

Z dniem 1 czerwca 1922 roku została zlikwidowana gospoda inwalidzka przy PKU Sambor[9].

18 listopada 1924 roku weszła w życie ustawa z dnia 23 maja 1924 roku o powszechnym obowiązku służby wojskowej[10], a 15 kwietnia 1925 roku rozporządzenie wykonawcze ministra spraw wojskowych do tejże ustawy, wydane 21 marca tego roku wspólnie z ministrami: spraw wewnętrznych, zagranicznych, sprawiedliwości, skarbu, kolei, wyznań religijnych i oświecenia publicznego, rolnictwa i dóbr państwowych oraz przemysłu i handlu[8]. Wydanie obu aktów prawnych wiązało się z przejęciem przez władze cywilne (administracji I instancji) większości zadań związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem poboru[11][12]. Przekazanie większości zadań władzom cywilnym umożliwiło organom służby poborowej zajęcie się wyłącznie racjonalnym rozdziałem rekruta oraz ewidencją i administracją rezerw. Do tych zadań dostosowana została organizacja wewnętrzna powiatowych komend uzupełnień i ich składy osobowe. Poszczególne komendy różniły się między sobą składem osobowym w zależności od wielkości administrowanego terenu[13].

Zadania i nowa organizacja PKU określone zostały w wydanej 27 maja 1925 roku instrukcji organizacyjnej służby poborowej na stopie pokojowej[11]. W skład PKU Sambor wchodziły dwa referaty: I) referat administracji rezerw i II) referat poborowy[11]. Nowa organizacja i obsada służby poborowej na stopie pokojowej według stanów osobowych L. O. I. Szt. Gen. 3477/Org. 25 została ogłoszona 4 lutego 1926 roku. Z tą chwilą zniesione zostały stanowiska oficerów ewidencyjnych[14][15][16].

12 marca 1926 roku została ogłoszona obsada personalna Przysposobienia Wojskowego, zatwierdzona rozkazem Dep. I L. 6000/26 przez pełniącego obowiązki szefa Sztabu Generalnego gen. dyw. Edmunda Kesslera, w imieniu ministra spraw wojskowych. Zgodnie z nową organizacją pokojową Przysposobienia Wojskowego zostały zlikwidowane stanowiska oficerów instrukcyjnych przy PKU, a w ich miejsce utworzone rozkazem Oddz. I Szt. Gen. L. 7600/Org. 25 stanowiska oficerów przysposobienia wojskowego w pułkach piechoty[17].

Od 1926 roku, obok ustawy o powszechnym obowiązku służby wojskowej i rozporządzeń wykonawczych do niej, działalność PKU Sambor normowała „Tymczasowa instrukcja służbowa dla PKU”, wprowadzona do użytku rozkazem MSWojsk. Dep. Piech. L. 100/26 Pob.[18]

Z dniem 1 października 1927 roku powiat liski został wyłączony z okręgu PKU Sambor i ponownie podporządkowany PKU Sanok[19].

W marcu 1930 roku PKU Sambor obejmowała swoją właściwością powiaty: samborski, starosamborski i turczański[20]. W grudniu tego roku posiadała skład osobowy typ II[18].

31 lipca 1931 roku gen. dyw. Kazimierz Fabrycy, w zastępstwie ministra spraw wojskowych, rozkazem B. Og. Org. 4031 Org. wprowadził zmiany w organizacji służby poborowej na stopie pokojowej. Zmiany te polegały między innymi na zamianie stanowisk oficerów administracji w PKU na stanowiska oficerów broni (piechoty) oraz zmniejszeniu składu osobowego PKU typ I–IV o jednego oficera i zwiększeniu o jednego urzędnika II kategorii. Liczba szeregowych zawodowych i niezawodowych oraz urzędników III kategorii i niższych funkcjonariuszy pozostała bez zmian[21].

Z dniem 1 kwietnia 1932 roku powiat starosamborski został zniesiony, a jego terytorium włączone do powiatów samborskiego i turczańskiego[22].

1 lipca 1938 roku weszła w życie nowa organizacja służby uzupełnień, zgodnie z którą dotychczasowa PKU Sambor została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Sambor przy czym nazwa ta zaczęła obowiązywać 1 września 1938 roku[23], z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku wojskowym[24]. Obok wspomnianej ustawy i rozporządzeń wykonawczych do niej, działalność KRU Sambor normowały przepisy służbowe MSWojsk. D.D.O. L. 500/Org. Tjn. Organizacja służby uzupełnień na stopie pokojowej z 13 czerwca 1938 roku. Zgodnie z tymi przepisami komenda rejonu uzupełnień była organem wykonawczym służby uzupełnień[25].

Komendant rejonu uzupełnień w sprawach dotyczących uzupełnień Sił Zbrojnych i administracji rezerw podlegał bezpośrednio dowódcy Okręgu Korpusu Nr X, który był okręgowym organem kierowniczym służby uzupełnień. Rejon uzupełnień nie uległ zmianie i nadal obejmował powiaty: samborski i turczański[1].

Obsada personalna

Poniżej przedstawiono wykaz oficerów zajmujących stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień i komendanta rejonu uzupełnień oraz wykaz osób funkcyjnych (oficerów i urzędników wojskowych) pełniących służbę w PKU i KRU Sambor, z uwzględnieniem najważniejszych zmian organizacyjnych przeprowadzonych w 1926 i 1938 roku.

Komendanci
Obsada personalna PKU Sambor w czerwcu 1919 roku[29][48]
  • komendant – ppłk Kazimierz Misiągiewicz
  • zastępca komendanta – kpt. Wacław Fiałka (od 12 VI 1919)
  • naczelnik kancelarii – por. Edward Pieczonka
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych PKU w latach 1921–1925[49][7]
  • I referent – kpt. piech. Edward Pieczonka (1923 – II 1926 → kierownik I referatu)
  • II referent – urzędnik wojsk. XI rangi / por. kanc. Stanisław Schöberle (1923 – 1924)
  • oficer instrukcyjny
  • oficer ewidencyjny Lisko – urzędnik wojsk. XI rangi / por. kanc. Romuald Pryda (1923 – 1924)
  • oficer ewidencyjny Sambor – urzędnik wojsk. XI rangi / por. kanc. Józef Huczek (1923 – 1924)
  • oficer ewidencyjny Stary Sambor
    • urzędnik wojsk. XI rangi Jan Smolański (1923)
    • urzędnik wojsk. XI rangi Władysław Kiwała (od V 1924[52])
    • por. kanc. Jan Smolański (od XII 1924[53])
  • oficer ewidencyjny Turka
    • urzędnik wojsk. XI rangi / por. kanc. Jan Bernakiewicz (1923 – 1924)
    • chor. Władysław Kiwała[e] (od II 1925)
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych PKU w latach 1926–1938[55][56][57][58]
  • kierownik I referatu administracji rezerw i zastępca komendanta
  • kierownik II referatu poborowego
    • por. kanc. Józef Huczek (od II 1926)
    • kpt. piech. Ferdynand Ziomek (był w 1928, do IX 1930 → kierownik I referatu)
    • por. kanc. Michał Michalski[g] (IX 1930[70] – III 1934 → dyspozycja dowódcy OK X)
    • kpt. piech. Adam Iwaszkiewicz (1 I 1935[71] – ? → kierownik I referatu KRU Wilno Powiat)
  • referent
    • por. kanc. Stanisław Schöberle (od II 1926)
    • por. kanc. Michał Michalski (VII 1928[72] – IX 1930 → kierownik II referatu)
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych KRU w latach 1938–1939[47][h]
  • kierownik I referatu ewidencji – kpt. adm. (piech.) Antoni Wojnar[i] (†IX 1939 Biecz[76])
  • kierownik II referatu uzupełnień – kpt. piech. Kazimierz Władysław Pakowski[j] †1940 Charków[84]

Uwagi

  1. ↑ Kazimierz Misiągiewicz (ur. 2 marca 1856). Do 1900 pełnił czynną służbę w cesarsko-królewskiej Obronie Krajowej. Służbę zakończył w 17 Pułku Piechoty Obrony Krajowej w Rzeszowie, w stopniu kapitana 2. klasy ze starszeństwem z 1 listopada 1895. W 1912 został reaktywowany i przydzielony do Komendy Obrony Krajowej we Lwowie, a w 1914 ponownie przeniesiony w stan spoczynku. 26 października 1923 Prezydent RP Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu tytularnego pułkownika[26]. Mieszkał w Samborze[27][28].
  2. ↑ ppłk piech. Stanisław Miszkiewicz ur. 16 listopada 1874. Służył w cesarskiej i królewskiej Armii. Jego oddziałem macierzystym był Pułk Piechoty Nr 77 w Przemyślu. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 1 maja 1912[32][33]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Sambor. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr X. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[34].
  3. ↑ Od marca do lipca 1929 obowiązki kierownika I referatu pełnił mjr art. Julian Żmudziński, a następnie mjr piech. Franciszek Smołucha (do XII 1929) i mjr piech. Mikołaj Świderski (od marca 1930). Prawdopodobnie majorowie Smołucha i Świderski pełnili obowiązki komendanta PKU
  4. ↑ ppłk adm. (piech.) Zygmunt Adam Hofbauer ps. „Roklan” ur. 6 grudnia 1894 w Kosowie k. Stanisławowa. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1938 i 1. lokatą w korpusie oficerów administracji, grupa administracyjna. Był odznaczony KN, KW (czterokrotnie) i ZKZ[45].
  5. ↑ Urzędnik wojsk. XI rangi Władysław Kiwała (ur. 23 stycznia 1885) został mianowany z dniem 1 stycznia 1925 roku chorążym zawodowym w piechocie, wcielony do 5 psp i równocześnie przydzielony do PKU Sambor na stanowisko OE Turka[54].
  6. ↑ Kpt. piech. Ferdynand Ziomek ur. 27 maja 1894. W listopadzie 1932 roku został zwolniony ze stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy OK X[64], a z dniem 30 czerwca 1933 roku przeniesiony w stan spoczynku[65].
  7. ↑ Por. int. Michał Michalski ur. 23 września 1892. W marcu 1934 roku przeniesiony został z korpusu oficerów administracji do korpusu oficerów intendentów z pozostawieniem na zajmowanym stanowisku w PKU Sambor[67]. W tym samym miesiącu został zwolniniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr X[68], a z dniem 31 sierpnia 1934 roku przeniesiony w stan spoczynku[69].
  8. ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[73].
  9. ↑ Kpt. adm. (piech.) Antoni Wojnar (ur. 4 września 1895 w Bieczu, w powiecie gorlickim) był odznaczony Krzyżem Walecznych i Srebrnym Krzyżem Zasługi[74][75]. W 1928 roku pełnił służbę w 4 pp Leg. w Kielcach. W listopadzie 1932 roku został przeniesiony z KOP do PKU Sambor.
  10. ↑ kpt. piech. Kazimierz Władysław Pakowski ur. 10 czerwca 1897 w Radomiu, w rodzinie Władysława i Felicji z Terpińskich[77]. (26 stycznia 1934 ogłoszono sprostowanie daty urodzenia i imion z „Kazimierz ur. 10 lipca 1897” na „Kazimierz Władysław ur. 10 czerwca 1897”[78]). Był bratem Zenona ps. „Bosak” (1890–1940), podpułkownika intendenta. W latach 1915–1918 służył w Legionach Polskich i Polskim Korpusie Posiłkowym. 19 marca 1928 został mianowany kapitanem ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 i 69. lokatą w korpusie oficerów piechoty[79] (w marcu 1939 zajmował 12. lokatę[80]). W czerwcu 1934 został przeniesiony z 82 pp w Brześciu do 3 pp Leg. w Jarosławiu[81][82]. 17 września 1932 Prezydent RP nadał mu Medal Niepodległości[83]. 26 czerwca 1933 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił wniosek o nadanie mu Krzyża Niepodległości[77].

Przypisy

  1. ↑ a b Dz.U. z 1939 r. nr 20, poz. 131.
  2. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 61 z 3 czerwca 1919 roku, poz. 1958.
  3. ↑ Szandrocho 2011 ↓, s. 48, wg autora PKU Sambor została powołana w lipcu 1919 roku.
  4. ↑ Rozkaz DOGen. Kielce Nr 69 z 23 czerwca 1921 roku, zał. nr 2 do pkt 11
  5. ↑ Almanach oficerski 1923/24 ↓, s. 39.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1477, 1479.
  7. ↑ a b c Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1347.
  8. ↑ a b Dz.U. z 1925 r. nr 37, poz. 252.
  9. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 23 z 6 czerwca 1922 roku, poz. 346.
  10. ↑ Dz.U. z 1924 r. nr 61, poz. 609.
  11. ↑ a b c Jarno 2001 ↓, s. 169.
  12. ↑ Moczyński 1928 ↓, s. 393, autor użył sformułowania „wszystkie czynności przygotowawcze do poboru, jak również jego przeprowadzenie przeszły do władz administracyjnych”, co nie odpowiadało podziałowi kompetencji władz wojskowych i cywilnych, określonych we wspomnianych aktach prawa.
  13. ↑ Moczyński 1928 ↓, s. 393–394.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926 roku, s. 7-20.
  15. ↑ Moczyński 1928 ↓, s. 393, wg autora stanowiska oficerów ewidencyjnych, po krótkotrwałym przydzieleniu ich do władz administracyjnych, zostały zniesione w 1925 roku.
  16. ↑ Jarno 2001 ↓, s. 169, autor także datuje zniesienie stanowisk oficerów ewidencyjnych na rok 1925, co stoi w sprzeczności z ogłoszoną 4 lutego 1926 roku obsadą służby poborowej na stopie pokojowej.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926 roku, s. 1-10.
  18. ↑ a b Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 40 z 23 grudnia 1930 roku, poz. 471.
  19. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 28 z 14 października 1927 roku, poz. 350.
  20. ↑ Dz.U. z 1930 r. nr 31, poz. 270.
  21. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 23 z 31 lipca 1931 roku, poz. 290.
  22. ↑ Dz.U. z 1932 r. nr 6, poz. 36.
  23. ↑ Jarno 2001 ↓, s. 173.
  24. ↑ Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220.
  25. ↑ Jarosław Kowalewski: Historia Wojskowego Centrum Rekrutacji w Suwałkach. Wojskowe Centrum Rekrutacji w Suwałkach. [dostęp 2023-11-11].
  26. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 70 z 7 listopada 1923 roku, s. 741.
  27. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1411.
  28. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 890.
  29. ↑ a b Dz. Rozk. Wojsk. Nr 58 z 27 maja 1919 roku, poz. 1840.
  30. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 151.
  31. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 43 z 11 listopada 1922 roku, s. 829.
  32. ↑ Schematismus 1913 ↓, s. 327, 656.
  33. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 114, 714.
  34. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 325, 1042.
  35. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 43 z 11 listopada 1922 roku, s. 827.
  36. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1477.
  37. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 5 lutego 1927 roku, s. 38, 44.
  38. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 lutego 1927 roku, s. 65.
  39. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927 roku, s. 220.
  40. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 14 lutego 1929 roku, s. 77.
  41. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 22 marca 1929 roku, s. 102.
  42. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 sierpnia 1929 roku, s. 259.
  43. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 28.
  44. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 15 listopada 1932 roku, s. 397.
  45. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 286.
  46. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 28 września 1933 roku, s. 195.
  47. ↑ a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 856.
  48. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 68 z 21 czerwca 1919 roku, poz. 2191.
  49. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1477, 1553, 1558, 1565–1567.
  50. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 60 z 18 września 1923 roku, s. 562.
  51. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926 roku, s. 9.
  52. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 49 z 16 maja 1924 roku, s. 283.
  53. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 128 z 6 grudnia 1924 roku, s. 718.
  54. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 8 lutego 1925 roku, s. 62.
  55. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926 roku, s. 19.
  56. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 115, 119, 133, 518, 828.
  57. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. XIII, 522.
  58. ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 16, 40, 41.
  59. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 maja 1927 roku, s. 131.
  60. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 187.
  61. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 19 grudnia 1930 roku, s. 364, z dniem 31 sierpnia 1931 przeniesiony w stan spoczynku.
  62. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 38.
  63. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 399.
  64. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 15 listopada 1932 roku, s. 398.
  65. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 145.
  66. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 439.
  67. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 12 marca 1934 roku, s. 90.
  68. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 30 marca 1934 roku, s. 136.
  69. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 284.
  70. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 30.
  71. ↑ Rozkaz Dowództwa Okręgu Korpusu Nr X Nr 5 z 25 lutego 1935 w: Żandarmeria Wojskowa w dokumentach z lat 1918–1939. Jan Tarczyński (nadzór merytoryczny). T. 2: Dzienniki Rozkazów Dowództw Okręgów Korpusów. Warszawa: Centralna Biblioteka Wojskowa, 2017, s. 613. ISBN 978-83-63050-46-7..
  72. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 24 lipca 1928 roku, s. 230.
  73. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. VI.
  74. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. XIII, 46, 906.
  75. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 292.
  76. ↑ Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2023-11-04].
  77. ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-01-07]..
  78. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934, s. 35.
  79. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 19 marca 1928, s. 51.
  80. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 35.
  81. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934, s. 156.
  82. ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 61.
  83. ↑ M.P. z 1932 r. nr 217, poz. 249.
  84. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 395.

Bibliografia

Służba uzupełnień Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej
Wydziały Mobilizacji i Uzupełnień
Komendy rejonów uzupełnień
Powiatowe komendy uzupełnień

Read other articles:

Viaduk

Viaduk di Puxi, Shanghai Viaduk merupakan sebuah jembatan atau jalan di atas jalan raya, jalan kereta api, di atas lembah atau sungai yang lebar.[1] Secara etimologis kata viaduk berasal dari bahasa Latin viaduct yang artinya melalui jalan atau menuju sesuatu arah. Namun bangsa Romawi Kuno tidak menggunakan arti tersebut, tetapi dari turunan bahasa saat ini berarti jarak yang sama (equeduct). Banyak viaduk adalah sederetan konstruksi lengkung jembatan yang sama atau hampir sama jarakn...

 

Одновременное вложение графов

Одновременное вложение графов — это техника визуализации двух и более различных графов на одном и том же множестве помеченных вершин, при которой избегается пересечения рёбер в каждом из графов. Пересечения между рёбрами разных графов разрешаются, не разрешается тольк...

 

Sekai no Owari

Untuk kegunaan lain, lihat Sekai no Owari (disambiguasi). Sekai no Owari世界の終わりInformasi latar belakangNama lainセカオワ (SekaOwa)AsalTokyo, JepangGenreJ-pop, indie pop, pop rock, alternative rockTahun aktif2007–sekarangLabelLastrum (2009–2010)Toy's Factory (2011–sekarang)Artis terkaitChrysanthemum Bridge, Earth CompanySitus websekainoowari.jpAnggotaFukase (vocals, guitar)Nakajin (leader, producer, guitar)Saori (piano, stage production)DJ Love (DJ, Sound Selection) Sekai ...

Cotatay

CotatayCotatey Confluence entre le Cotatay (à droite sous son pont) et l’Ondaine (en haut et à gauche). Cours du Cotatay. Caractéristiques Longueur 10,5 km Bassin collecteur Loire Cours Source Croix du Trève · Localisation Saint-Genest-Malifaux · Altitude 1 000 m · Coordonnées 45° 22′ 01″ N, 4° 25′ 57″ E Confluence Ondaine · Localisation Le Chambon-Feugerolles, à proximité du Puits du Marais · Altitude 510 m · Coordon...

 

Araraquara

Araraquaracomune Araraquara – Veduta LocalizzazioneStato Brasile Stato federato San Paolo MesoregioneAraraquara MicroregioneAraraquara AmministrazioneSindacoEdson Antonio da Silva (PT) Data di istituzione22/08/1817 TerritorioCoordinate21°47′04″S 48°09′50″W / 21.784444°S 48.163889°W-21.784444; -48.163889 (Araraquara)Coordinate: 21°47′04″S 48°09′50″W / 21.784444°S 48.163889°W-21.784444; -48.163889 (Araraquara) Altitudi...

 

Summit Air (Nepal)

Nepalese airline This article is about the Nepalese airline. For the Canadian airline, see Summit Air. Summit Air IATA ICAO Callsign - SMA[a] - Commenced operations24 February 2011HubsTribhuvan International AirportSecondary hubsNepalgunj Airport Pokhara AirportFleet size4Destinations17Key peopleBikash Rana, Chairman Manoj Karki, MD Manish Panta, ODWebsitewww.summitair.com.np Summit Air, formerly known as Goma Air, is an airline based in Kathmandu, Nepal. The airline operates from sho...

ロバート・デ・ニーロ

ロバート・デ・ニーロRobert De Niro 2011年のデ・ニーロ生年月日 (1943-08-17) 1943年8月17日（80歳）出生地 アメリカ合衆国・ニューヨーク州ニューヨーク市身長 177 cm職業 俳優、映画監督、映画プロデューサージャンル 映画、テレビドラマ活動期間 1963年 -配偶者 ダイアン・アボット（1976年 - 1988年）グレイス・ハイタワー（1997年 - ）主な作品 『ミーン・ストリート』（1973年）...

 

Lockheed Model 9 Orion

Model 9 Orion Model 9B Orion No.HB-LAH(Taken May,1935) Role AirlinerType of aircraft National origin US Manufacturer Lockheed Aircraft Limited Designer Richard A. von Hake First flight 1931 Introduction 1931 Number built 35 or 36 The Lockheed Model 9 Orion is a single-engined passenger aircraft built in 1931 for commercial airlines. It was faster than any American military aircraft of that time. Designed by Richard A. von Hake, it was the last wood aircraft produced by the Lockheed Aircraft ...

 

بلدة تشارلتون (ميشيغان)

بلدة تشارلتون الإحداثيات 44°57′10″N 84°24′58″W / 44.952777777778°N 84.416111111111°W / 44.952777777778; -84.416111111111   [1] تقسيم إداري  البلد الولايات المتحدة  التقسيم الأعلى مقاطعة أوتسيغو  خصائص جغرافية  المساحة 102.2 ميل مربع  ارتفاع 418 متر  عدد السكان  عدد السكان 1350 (1 ...

List of territorial disputes

This article has multiple issues. Please help improve it or discuss these issues on the talk page. (Learn how and when to remove these template messages) This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: List of territorial disputes – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (May 2021) (Learn how and when ...

 

Ptolemaic Kingdom

Hellenistic-era Greek state in Egypt (305–30 BC) Ptolemaic KingdomΠτολεμαϊκὴ βασιλείαPtolemaïkḕ basileía305 BC–30 BC Eagle of Zeus[1]on the Ptolemaic coin Ptolemaic Egypt circa 235 BC. The green areas were lost to the Seleucid Empire thirty five years later.CapitalAlexandriaCommon languages Greek (official) Egyptian Religion Cult of Alexander the Great within Greco-Egyptian syncretism (official) Egyptian polytheism (common) Greek polytheism[2&#...

 

Mapleton, Oregon

Unincorporated community in the state of Oregon, United States Unincorporated community in Oregon, United StatesMapleton, OregonUnincorporated communityMapletonShow map of OregonMapletonShow map of the United StatesCoordinates: 44°1′52″N 123°51′57″W / 44.03111°N 123.86583°W / 44.03111; -123.86583CountryUnited StatesStateOregonCountyLaneEstablished1886Area[1] • Total0.96 sq mi (2.49 km2) • Land0.90 sq ...

Baja chromium-vanadium

Kunci soket ring pas kombinasi dari bahan baja chrome vanadium. Baja kromium-vanadium/ chromium-vanadium(simbol Cr-V atau CrV ; SAE steel grades seri 6000) adalah sekelompok baja paduan yang menggabungkan karbon (0,50%), mangan (0,70-0,90%), silikon (0,30%), kromium (0,80-1,10%), dan vanadium (0,18%). Beberapa bentuk dapat digunakan sebagai baja kecepatan tinggi. Kromium dan vanadium keduanya membuat baja lebih mudah dikeraskan. Chromium juga membantu menahan abrasi, oksidasi, dan korosi...

 

アイン・ディアブ・サーキット

コースレイアウト アイン・ディアブ・サーキット（Ain Diab Circuit, アラビア語: دارة عين الدياب‎; dārat ‘ayn ad-diyāb）は1958年にF1モロッコGPを開催したサーキット。 アフリカ北西部、モロッコの都市カサブランカ郊外に作られた高速市街地コース。カサブランカと同国の都市アゼムールを結ぶ幹線道路と地中海沿いの道路を結んだ、全長7.618kmのコースである。...

 

Vicarious liability (criminal)

This article is about the legal principle. For the civil law system, see vicarious liability. For liability attributed to a corporation, see corporate liability. For liability between joint principals, see common purpose. This article has multiple issues. Please help improve it or discuss these issues on the talk page. (Learn how and when to remove these messages) This article may be too technical for most readers to understand. Please help improve it to make it understandable to non-experts,...

Discussion Projet:Cyclisme

Titre correct : « Café de la petite reine ». En raison de limitations techniques, la typographie souhaitable du titre n’a pu être restituée correctement. Portail Projet Arborescence Contribuer Café de la petite reine Café de la petite reineSection de Wikipédia consacrée à la discussion du portail Cyclisme Avenue des cafés et bistros Le Café des Sports est l'endroit tout désigné pour discuter de toute la coordination des articles et l'évolution de la partie sports de la Wi...

 

Science-fiction libertarienne

Si ce bandeau n'est plus pertinent, retirez-le. Cliquez ici pour en savoir plus. Cet article ne s'appuie pas, ou pas assez, sur des sources secondaires ou tertiaires (janvier 2014). Pour améliorer la vérifiabilité de l'article ainsi que son intérêt encyclopédique, il est nécessaire, quand des sources primaires sont citées, de les associer à des analyses faites par des sources secondaires. Torche de la Liberté La science-fiction libertarienne est un sous-genre de la science-fiction q...

 

سورة البروج

البرُوج سورة البروج الترتيب في المصحف 85 إحصائيات السُّورة عدد الآيات 22 عدد الكلمات 109 عدد الحروف 459 السجدات لا يوجد عدد الآيات عن المواضيع الخاصة أصحاب الأخدود. (1 - 9) تَرتيب السُّورة في المُصحَف سورة الانشقاق سورة الطارق نُزول السُّورة النزول مكية ترتيب نزولها 27 سورة الشمس ...

الأسرار المقدسة

لوحة الأسرار السبعة المقدسة الدينية، بريشة روجير فان در فايدن عام 1448. في المسيحية، يُقصد بالأسرار المقدسة مجموعات من الطقوس الغاية منها وبحسب الاعتقاد المسيحي هي «نوال نعمة سرية (غير منظورة) بواسطة مادة منظورة».[1][2][3] وذلك وبحسب الاعتقاد المسيحي بفعل روح الله �...

 

Argo Parahyangan

Train service between Jakarta and Bandung in Indonesia Argo ParahyanganArgo Parahyangan Train is going up to the elevated rail after Jatinegara StationOverviewService typeInter-city railStatusOperationalLocaleOperational Area II BandungOperational Area I JakartaPredecessorParahyangan (1971–2010)Argo Gede (originally JB250 Argogede) (1995–2010)First service27 April 2010 (Argo Parahyangan)Current operator(s)Indonesian Railway Company Operational Area II BandungOperational Area I JakartaRout...