Juryj Kurnienin

Pełne imię i nazwisko	Juryj Anatolewicz Kurnienin
Data i miejsce urodzenia	14 czerwca 1954 Oriechowo-Zujewo
Data i miejsce śmierci	30 lipca 2009 Mińsk
Wzrost	171 cm
Pozycja	obrońca/pomocnik/napastnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1964–1970 Znamia Truda Oriechowo-Zujewo
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1971–1975 Dinamo Moskwa 17 (2) 1976–1987 Dynama Mińsk 248 (17) W sumie: 265 (19)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1990 KIM Witebsk (kierownik) 1991–1992 Dynama Brześć 1994 Samotlor-XXI Niżniewartowsk 1995–1996 Syria 1997 Al-Ahly Maskat 1998 Dynama Mińsk (asystent) 1999–2000 Dynama Mińsk 2001 Czernomoriec Noworosyjsk (asystent rezerw) 2003 Szachcior Soligorsk (asystent) 2003 Dynama Mińsk 2003–2005 Białoruś (asystent) 2005–2006 Białoruś 2006–2009 Białoruś U-21
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Juryj Anatolewicz Kurnienin (biał. Юры Анатолевіч Курненін, ros. Юрий Анатольевич Курненин, Jurij Anatoljewicz Kurnienin; ur. 14 czerwca 1954 w Oriechowo-Zujewo, Rosyjska FSRR, zm. 30 lipca 2009 w Mińsku) – białoruski piłkarz pochodzenia rosyjskiego, grający na pozycji obrońcy, pomocnika oraz napastnika, trener piłkarski.

Wychowanek Szkoły Piłkarskiej Znamia Truda Oriechowo-Zujewo. Pierwszy trener Uładzimer Sasunkiewicz. W 1971 przeszedł do Dinama Moskwa. W 1976 został piłkarzem Dynama Mińsk. W latach 1983–84 pełnił funkcje kapitana drużyny. 12 lat występował w mińskim klubie. W lipcu 1987 ukończył karierę piłkarską.

Po zakończeniu kariery piłkarskiej ukończył Wyższą Szkołę Trenerską w 1989. W 1990 pracował na stanowisku kierownika drużyny w KIM Witebsk. Potem trenował kluby Dynama Brześć i Samotlor-XXI Niżniewartowsk. W 1995 wyjechał na Bliski Wschód, gdzie prowadził reprezentację Syrii oraz omański klub Al-Ahly Maskat. W 1998 powrócił do Białorusi, gdzie pomagał prowadzić Dynama Mińsk, a od 1999 do połowy 2000 pracował na stanowisku głównego trenera Dynama. W 2001 wchodził do sztabu szkoleniowego rezerw rosyjskiego Czernomorca Noworosyjsk, a w 2003 Szachciora Soligorsk i ponownie Dynama Mińsk. Od sierpnia 2003 do końca 2005 pomagał swojemu przyjacielu Anatoliju Bajdacznemu w prowadzeniu narodową reprezentację Białorusi. W 2006 otrzymał propozycję trenować młodzieżową reprezentację Białorusi. 30 lipca 2009 zmarł podczas snu^[1].

• mistrz ZSRR: 1982
• brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1983
• finalista Pucharu ZSRR: 1987

• brązowy medalista Mistrzostw Białorusi: 1992
• awans z reprezentacją Syrii do Pucharu Azji: 1996
• awans z reprezentacją Białorusi U-21 do Mistrzostw Europy U-21: 2009

• 3-krotnie wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR: 1982 (nr 2), 1983 (nr 2), 1984 (nr 3)

• nagrodzony tytułem Mistrza Sportu ZSRR: 1980

• Statystyki na klisf.info (ros.)