W roku 1941 zrealizował swoje pierwsze wiersze wizualne zgodnie z wytycznymi futuryzmu. Z 1943 roku pochodzi jego pierwszy objet trouvé, z 1951 pierwsze zestawienie przedmiotów, a z 1956 pierwsza instalacja (na wystawie sklepowej). W roku 1947 założył pismo Dau al Set wraz z artystami takimi jak Antoni Tàpies, Modest Cuixart, Joan Ponç, Arnau Puig i Joan Josep Tharrats.
Od roku 1950, dzięki znajomości z brazylijskim poetą João Cabralem de Melo, Brossa (począwszy od książki Em va fer Joan Brossazaczął zwracać się w stronę poezji zaangażowanej społecznie. W latach sześćdziesiątych artysta podejmował eksperymenty z przedmiotami i poezją wizualną wchodząc na teren, którego nigdy miał już nie opuścić. Jednocześnie rozpoczęła się jego współpraca z artystami pokroju Tàpiesa i Miró, do których stopniowo dołączali plastycy należący do wszystkich generacji. Od pierwszej ekspozycji przekrojowej przygotowanej przez Fundację Joana Miró w Barcelonie (1986), wystawy stały się dla poety codziennością.
Joan Brossa: Wizualny wiersz przechodni, w trzech czasach (1984) w Barcelonie.
Jedna z nich, zorganizowana przez Muzeum Narodowe Centrum Sztuki Królowej Zofii w Madrycie w 1991 roku przyniosła mu międzynarodową renomę. Ponadto jego dzieła trafiły na ulicę za sprawą tak zwanych wierszy cielesnych jak Wizualny wiersz przechodni, w trzech czasach wzniesiony na welodromie w Barcelonie (1984). Skoncentrowanie się na twórczości plastycznej, nie przerwało jednak jego działalności literackiej.
W dziedzinie teatru już od lat czterdziestych powstawały jego akcje-spektakle. Uprawiał także inne gatunki parateatralne jak monologi transformacyjne, balety i koncerty – wśród nich wyróżniają się dzieła tworzone we współpracy z Josepem M. Mestresem Quadrenym i Carlesem Santosem – a także teatr tekstowy, libretta operowe i scenariusze filmowe.
Na arenie międzynarodowej warto podkreślić jego udział w Biennale w São Paulo w 1993 i w Wenecji w 1997, a także wystawy w Monachium w 1988, w Céret i w Collioure w 1991, w Londynie w 1992 i w Monterrey w 1998. Wielka ekspozycja z 2001 roku w Fundacji Joana Miró w Barcelonie przypieczętowała konsekrację artysty. Między 2005 i 2011 rokiem inna duża wystawa przekrojowa odwiedziła wiele państw: Chile, Brazylię, Argentynę, Portugalię, Hiszpanię, Austrię, Czechy, Szwecję, Francję, Niemiec, Polskę, Meksyk i ponownie Francję. Literackie dzieło Brossa zostało przetłumaczone na ponad piętnaście języków.
W 1988 roku został odznaczony przez UNESCO Medalem Picassa.
W 2012 r. ogromna spuścizna Joana Brossa została umieszczona w depozycie Muzeum Sztuki Współczesnej w Barcelonie.
_-_Joan_Brossa_-_Barcelona.jpg)
